100 Days with My Badboy Crush (Completed)

Epilogue (Part 1 of 2)

EPILOGUE:

I hurt her so much. Sinaktan ko siya ng paulit-ulit na hindi ko man lang alam na nagagawa ko na pala siyang saktan physically and emotionally. Nung niyakap niya ako ay doon ko siya unang sinaktan dahil sa pagtulak ko sa kanya. Ang gago ko ng araw na yun. Alam ko namang babae pero sinaktan ko pa rin. Ang gago ko talaga. Para sa akin walang kapatawaran ang ginawa ko sa kanya pero ginawa ko ang lahat-lahat para mapatawad niya kahit pa abutin ng ilang taon basta mapatawad lang niya ako ay walang problema. Gagawin ko ang lahat-lahat para sa kanya.

I admit that I forgot about her. Isa akong walang kwentang tao dahil nagawa ko siyang kalimutan. Nakalimutan ko siya kaya naghanap ako ng bago pero ang nahanap ko ay ang naging dahilan kung bakit ko siya nasaktan ng paulit-ulit at kung bakit mas gumulo ang buhay naming dalawa dahil doon. It's really all my fault.

Napakagago ko pero bumawi ako. Bumawi ako ng malaki sa kanya pero hindi naging sapat yun para mapatawad niya ako ng ganun lang. I understand her because she also have reasons to get mad or angry with me. I hurt her pero hindi siya nagreklamo sa akin kahit isang beses man lang.

Sa mga panahon na yun hindi talaga pumasok sa isip ko na mas gusto siya sa akin. Sino ba naman ako para magustuhan? Marami akong gulo na pinasukan. Kahit ang mga tambay lang sa kanto ay kapag ayaw ko ng paraan ng tingin nilang pinupukol sa akin ay naiinis ako kaya umaabot sa bugbugan. That's why Dad transfer me to her section. The first time we met again I'm not good for her.

Wala akong kwentang tao para sa kanya sa simula pa lang. I'm a fucking useless kaya bakit niya ako nagustuhan? Dahil sa sagot niyang gwapo ako? Yun lang? When I learned her reason napaisip ako pwede pala yun? May magkakagusto pa rin pala sa akin kahit walang kwenta ang ginagawa ko. Hindi pa namin naaalala ang isa't-isa noon kaya naging crush niya ako dahil sa hitsura ko kahit pa nakikipag-away ako. I admit that I'm actually handsome but I don't really care about my looks back then.

Matagal na din naman ang nangyari sa amin at okay na okay na kami ngayon. We been in a relationship now. Ang akala ko noon ay wala akong pag-asa sa kanya pero mali pala dahil ako lang pala ang hinihintay niya. Ngayong kami na ay I don't want us to fight over a small things. Mas lalo pa namin nakikilala ang isa't-isa sa bawat araw na dumaan. We're in love with each other but I'm madly in love with her.

She appreciates me even with my traits and attitude back then. Siya lang ang nagka-interesado sa akin kahit pa ganun ang ugali ko noon. She's one in a million. I'm thankful for her being loyal and consistent with me. Nagpapasalamat din ako dahil pinanganak akong gwapo ni Dad at Mom dahil kung hindi. Hindi siya magkakagusto sa akin. I smiled with my own thoughts.

Gumawa ako ng rules kagaya ng ginawa niya noon. Hindi pwedeng siya lang ang may ganun dapat ay ako rin. Sa rules na ginawa niya noon para sa akin ay doon kami nagkakasundo kahit pa ang panakot niya sa akin noon ay si Dad ngayon naman ay nagkakasundo din kami sa rules ko para sa kanya pero kahit pa may hindi siya sinusunod kagaya ng rule number 6. Hindi ka pwedeng lumapit sa kahit na sinong lalaki kahit tumingin lang sayo hindi pwede dahil akin ka lang. Hindi naman maiwasan to dahil may mga kaklase din siyang lalaki kaya pinapalampas ko na lang. Gagawa-gawa ako ng rules hindi ko din naman pala masunod. She is the only one rules in my life that I will oblige to follow.

Today is a very special day for the both of us because it's our 4th monthsarry together. We agreed to celebrate it sa ibang bansa. Matagal na naming plano to kaya ngayon ay natuloy na. She is really happy that we celebrate it in our favorite country at ngayon lang kami nag-ibang bansa na kaming dalawa lang. Pinayagan naman kami ng mga magulang namin. We're just arrived in Seoul, South Korea and right now the time is exact 6AM.

Kahapon kami bumiyahe ng private plane ni Dad kaya nakarating agad kami ng maaga at walang problema. Isa-isang maleta ang mga dala namin pero ako ang nagdala ng kanya. Mangha-mangha siya sa lugar na kinatatayuan namin ngayon. Ako naman ay pinapanood ang magandang reaksyon niya.