100 Days with My Badboy Crush (Completed)

Chapter 67: Meet her Family

Kyle

Tuesday na ngayon ang aga kong nagising 5am dahil hindi din ako makatulog ng maayos dahil puno ng tanong at pag-iisip ang utak ko. I don't know where to began. I'm here right now laying at my bed. I don't know why I'm being like this because I'm patiently waiting for that desperate girl to come back home today. Yesterday she's in there house I know she misses her family so that I pinayagan ko siya pero kahapon lang. Ibang usapan na kapag hindi pa siya umuwi ngayong araw.

Wag niyang ubusin ang pasensya ko ngayong araw dahil hindi niya magugustuhan ang gagawin ko kapag nakita ko siya. Hihintayin ko siya ngayong araw hindi dahil sa gusto ko pero dahil ay dapat nandito na siya ngayon at dapat umuwi na siya. Wag niyang kalimutan na she's my discipliner hindi dahil siya ang discipliner ko ay siya na ang masusunod aa lahat. Subukan niya lang na hindi umuwi ngayon dahil malilintikan talaga siya hindi ako nagbibiro. Siguro sapat na yun kahapon na nakauwi siya sa kanila at doon natulog para makita niya ang pamilya niya pero ngayon doon pa rin siya ay ibang usapan na to.

Tumayo ako sa pagkakahiga ko at lumabas ng kwarto ko. Tsk. Wala pa rin siya hanggang ngayon. Wag niyang sabihin na hindi na siya pupunta dito? Mamaya ko na iisipin ang babaeng yun ang aga pa para mainis ako naligo na ako at nagbihis dahil lalabas ako ngayon.

Wala ako ditong makain at ayokong magluto nakakatamad kung nandito ang babaeng yun siya ang magluluto ngayon. Tsk.

Proproblemahin niya pa ako sa kanya ngayon? Na may sarili din akong problema na kinakaharap kumpara dun sa babaeng yun na dala palagi sa akin ay malas. Nakakainis.

Lumabas na ako ng bahay at pumasok sa bago kong kotse na kulay puti kahapon ko lang to nakita pag-uwi ko sa garahe ng bahay dalawa na ang kotse ko ngayon. Isang black at isang white na parehas ferrari ang brand. Anong nakain ni Dad? Bakit binigyan niya ako ng isa pa at bagong kotse? Tsk. I get it it's a gift dahil sa birthday ko. Tsk. That birthday. Ayoko ng isipin yun maiinis lang ako. Tsk. Nagmaneho na ako papunta sa mall ko dahil doon ako kakain ngayon. Ilang sandaling byahe ay nakarating na din ako sa mall at pumasok na ako sa loob.

Buwesit na babaeng yun tinakasan ang tungkulin niya sa akin. Tsk. Lagot talaga siya kapag umuwi na siya. Hindi niya magugustuhan ang gagawin ko. Hindi nagpaalam. Hindi nagsabi. Tsk. Tingnan lang natin at ngayon pa na bumalik na kami sa bahay. Tsk. Magagawa ko na ang gusto kong gawin sa kanya. Wag mong kalimutan na magpakita sa akin ngayong araw. Tsk.

Nandito na ako ngayon sa K&B restaurant ng K Mall. Ayoko ng ipaliwanag pa kung bakit yan ang pangalan ng Mall at ng restaurant dahil hindi ko maintindihan ang trip ni Dad. Tsk. Lahat ng sa akin lahat ng pagmamay-ari ko ay pangalan ko ang nakalagay. Nakakainis.

Nagsimula na akong kumain dahil pagpasok ko ay agad ako inasikaso ng mga crew binigyan agad ako ng pagkain na gusto ko kahit hindi na ako magsabi pagkaupo ko sa VIP seat ng restaurant at agad akong kumain. It's 6:30am in the morning kaya medyo wala pang tao dito sa restaurant dito din sa mall iilan lang ang pumapasok sa ganito ka aga ngayon ko lang naisip na pumunta dito sa mall ko.

Natapos akong kumain ng 10 minutes. Anong gagawin ko ngayon dito? Maglilibot? Tapos? May mapapala ba ako dito? Tsk. Nakakainis. Ewan ko naiinis ako ng wala namang dahilan.

Naisipan kong pumunta sa room ko dito sa mall dahil ako ang may-ari nito malamang may room ako dito meron isang room na opisina at meron ding private room dalawa lang naman na nasa taas sa 3rd floor sumakay ako ng elevator at papunta sa 3rd floor pagkalabas ko ng elevator at agad akong nalakad papunta sa dulo ng mall dahil nandoon ang dalawang kwarto na restricted sa ibang tao dahil ako lang ang nakakapasok doon.

Wala susi ang dalawang room hindi kailangan ng susi kundi ay face verification ang kailangan. Ako at ang mga tagalinis lang ang pwedeng pumasok tatlo sa isang buwan pumapasok ang mga naglilinis at alam kong by schedule yun qt para mapanatili na malinis ang dalawang kwarto at ako naman kung kailan ko lang gustong pumunta dito walang nag-uutos at ang pinakaayoko ay ang inuutusan ako.