Chapter 85: One Year Later

11 2 0
                                    

Mhica


It's been one year when that happens. I thought its easy to move on but I'm wrong. I cannot move on dahil sariwa pa sa mga alaala ko ang lahat ng nangyari sa akin noon kahit nandito ako sa States at malayo na sa kanya. Hindi ko na siya nakikita at hindi na nga binabanggit ang pangalan niya sa akin ng pamilya ko ay hinding-hindi ko pa rin siya makakalimutan. Malala na talaga ako.

Nagpagaling ako ng mabuti para sa sarili ko at mabuti na lang pagdating namin dito ay nakahanap agad kami ng eye donor o cornea transplant at agad ako dinala sa hospital at walang kahit na anong komplikasyon ang nangyari habang nasa OR ako kaya tama ang desisyon kong pumunta dito at dito na magpagaling. Dito na kami tumira dahil ayokong umuwi pagkatapos ng operasyon ko pinayagan naman nila ako sa kagustuhan ko.

One day nagpacheck up ako sa psychiatrist dito sa States dahil hindi ko makayanan ang sobrang pag-iisip at sakit at kalungkutan na nararamdaman ko para sa kanya. I need to be check baka may mali sa akin. I need someone who can understand me. I need counseling by professionals at hindi alam to nina Mama at Papa pati na din sina kuya hindi ko pinaalam sa kanila ang ginagawa ko. This is for myself at wala namang mawawala.

"You are thinking too much. You are stress right now but of course stress and pressure are normal in our life. Don't overthink and don't pressure yourself to forget because it might cause you another complications. Don't push yourself too much in that thinking and please don't cry often just minimize it"

"You said you wanted to move on, right? But how can you do that if you still in love with him? Admit it you still in love until now but you want to forget it because as you said he hurt you many times. To tell you the truth time. The time will tell you if you completely move on and forgot. I hope that time will come and you will not regret your decision right now"

"The feeling when you're in love is magical and you are still young I think you need some closure. If you two talk about it you won't think about anything now that you two can talk. You said you left and you didn't talk to him. What I can advise you is to talk to him so that you can calm down"

Yun ang sabi sa akin ng counselor na pinuntahan ko. Ayokong kausapin siya tapos yun ang dapat kong gagawin? Ayoko. Naging kasalanan ko pa kung bakit hindi ko siya kinausap? Nakakainis.

One month kung hindi kinausap si Gel dahil sa kasalanan niyang ginawa sa akin. Makailang beses kung sinabi sa kanila na ayoko siyang makita pero hindi siya nakinig pinapunta niya pa mismo sa airport kaya hindi ko talaga siya kinausap. I hate her in that time but pagkatapos ng one month kinausap ko na din siya dahil best friend ko pa rin siya.

"Mhics, kamusta kana? Maayos ka lang ba diyan?"

Nagkakausap kami sa messenger through video call. Nung last month ko lang ginawa ang Facebook ko dahil mapilit si Gel.

"I'm totally fine now, Gel. I met some friends here pero mga lalaki nga lang wala akong makita na babaeng gustong makipagkaibigan sa akin eh."

"Hayaan mo na if wala kang makitang babaeng kaibigan Mhics. Ako lang sapat na para sayo dahil isipin mo nga nung last time na nakipagkaibigan ka sa ibang babae. Anong ginawa sayo? Nevermind. Wag na natin to pag-usapan kumukulo lang ang dugo ko kapag naalala ko. Wag ka ng maghanap ng babaeng kaibigan diyan ha baka kung ano naman ang mangyari sayo" sabi niya tumango lang ako

"Habulin ka lang kasi ng mga lalaki Mhics, kaya dapat masanay kana kung saan ka magpunta magkakaroon ka talaga ng kaibigan o manliligaw" ngising sabi niya

"Hindi ka nagkakamali Gel. Lima silang kaibigan ko pero iba-iba yung dalawa gustong manligaw."

"What? Oh, my gosh! Ang ganda talaga ng kaibigan ko pati sa States nadala yung kagandahan. Anong nangyari? Tinanggap mo ba sila bilang manliligaw mo? I'm so kilig" nakangiting sabi niya umiling ako

100 Days with My Badboy Crush (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon