Wang Yibo 's Pov
" ඔයාට දැන් කොහොමද "
" මීට ටික වෙලාවකට කලින්නම් ඇග පතේ අමාරුව තිබ්බාත් මම හොඳින් හිටියා
ඒත් ඔයා ආවත් හරි මට නැති අමාරුත් හැදුනා "මම හිතින් හිතුවා.
මාව පුලුවාන් තරම් අවුල් කරලා එයා මගෙන් අහනවා මට කොහොමද කියලා
මොන තරම් අසාදාරණ ප්රශ්නයක්ද ඒක
ඇයි උබ බබානෙ මොකුත් නොදන්න
මට එහෙම අහන්න හිතුනාත් මම කට පියන් උන්නා.." නර්ස් මෙයාගෙ සේලයින් එක ඉවරයි මාරු කරන්න "
" හරි ඩොක්ටර් "
ඉවර වෙච්ච සේලයින් බෝතලේ දිහා බලන් එයා නර්ස්ට අණ කලා..
ඒ කට හඬ හරිම සාමකාමී වුනත්
මට එක පාරට හිතුනා ඒ නිවිච්ච මූණ තරම්ම ඒ හිතත් නිවිලාදෝ කියලා
එයාගෙ මූන දිහා බැලූ බැල්මට ඕනෙම කෙනෙක්ට හිතට එන පළවෙනිම සිතුවිල්ල ලස්සන වුනත් ඒ ලස්සන එක්කම හිතට දැනෙනවා එයා ගොඩක් අහිංසකයි කියලා.
මගෙ හිත ඒ රූපේ ඉස්සරහා මේ තරම්ම ඇවිලුනත් එයාට තිබුනෙ කෙනෙක්ගෙ හිතක් නිවන්න පුලුවන් රූපයක් හිතක් සනසන්න පුලුවන් රූපයක්
වචනේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම ඒ රූපේ අහිංසකයි.
හැබැයි එයා දැකපු පළවෙනි තත්පරේදිවත් මට හිතුනෙ නෑ එයා ඒ රූපේ තරම් අහිංසකයි කියලා.
දැනටවත් මට හිතෙන්නෙ නෑ එයා අහිංසකයි කියලා.නර්ස් සේලයින් එක මාරු කරලා ඉවර වෙනවාත් එක්ක එයා තව ටිකක් මගෙ ළඟට කිට්ටු වුනා.
ඒ ලං වීමත් එක්ක අපි අතරේ දුරක් ඇත්තෙම නැති උනේ මට ගෑස්ටික් හදවලා වගේම මගෙ බඩ අතුලෙ සමනල්ලුත් පියාඹවලා." ඈතට වෙලා ඉන්නවාකො ඇලෙන්න එන්නෙ රෙද්ද "
කටින් පිට කර ගන්න බැරි වචන මම හිතින් පිටකලා..