Xiao zhan's pov
Jiyang Yibo ගැන කියද්දි මම දන්නෙ නෑ මම කොහොම පල්ලෙහාට එන්න ආවද කියන්නවත් ඒ තරමටම මම හිටියෙ අසීහියෙන්.
එදා gege මාව මේ ලෝකෙ තනිකරලා යන්න යද්දි මගෙ හදවතට දැනිච්ච ශොක් එක පොඩ්ඩක්වත් අඩු නොවී අදත් මට දැනෙන්න ගත්තා.කොහොමත් gege ගෙ සිද්දියෙන් පස්සෙ මට පොඩිම දුකක්වත් දරාගන්න අමාරුයි ඒ නිසාමද කොහෙද දැනටමත් මගෙ ඇස් වල කඳුලු.ඒත් මට හිතාගන්න බැරි Yibo කවදා ඉදන්ද මගෙ ජීවිතේට මේ තරම් ලං වුනේ කියලා.
මම පිම්මට දෙකට පඩිපෙල බැහැගෙන පල්ලෙහාට එද්දි Yibo දොර ළඟ හිටන් උන්නා වගේම ඒ මූණ දැකපු මම ඒ වේගෙන්ම එයාගෙ ළඟට දිව්වා වුනත් මට තේරුනා එයා ඉන්න හොද සිහියෙනුත් නෙවේ කියන්න
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
අනේ එයාගෙ මූණ
එයාගෙ මූණ තඩිස්සි වෙලා ඒ මදිවට ඒ තොල් පැලිලා වගේම ඒ තොල් වල ලේ පුරලා
Y...Yibo...ඇයි...ඇයි මේ..."
මටත් නොදැනීම මගෙ අත් ඒ මූණට ගියා වගේම මට ගොත ගැහුනා.මම දන්නෙ නෑ මම මේ කරන වැඩේ හරිද වැරදිද කියන්න ඒත් මේ වගේ වෙලාවක මට මගෙ හැඟීම් තව දුරටත්
හංගන් ඉන්න පුලුවන් කමක් නෑ .මම ආත්මාර්තකාමී ඇති ඒත් මට කරන්න දෙයක් නෑ.මොකද මමත් හැඟීම් දැනීම් තියන මනුස්සයෙක්.මගෙ හිතේ Yibo ගැන හැඟීමක් තියනවා ඒක ආදරයක්ද ආකර්ෂණයක්ද කියන්න මම නොදන්නවා වුනත් Yibo කියන්නෙ මට විශේෂ කෙනෙක් ඒක මට
කැමැත්තෙන් හරි අකමැත්තෙන් හරි පිලිගන්නම වෙනවා.මම කොච්චර මගෙ හැඟීම් යටපත් කරන් උන්නාත් මේ වගේ වෙලාවක මම කොහොමද ඉවසන්නෙ.
ඇස් වලින් කඳුලු බේරිද්දි ඒ මූණ මම මගෙ දෝතට ගත්තා.එයා කලේ මගෙ දිහා බලන් හිනා වෙච්ච එක වුනත් එයාගෙ හිනාව එක්ක මගෙ කඳුලු තව අළුත් වුනා.
