Wang Yibo' s pov
"I still can't believe this"
ඇස් ඉස්සරහා තියෙන Friends house දිහා කඳුලු පිරුණු ඇස් වලින් බලාගෙන reba එහෙම කියද්දි මම reba ගෙ ඔලුව අත ගෑවා.
" විශ්වාස කරන්න මේ ඔයාගෙ හීනේ"
" ඒත් didi මමා පපා?"
Reba ඉන්නෙ දරාගන්න බැරි තරම් සතුටක වුනත් එයා ඒ සතුට පිට කරන්න පැකිලුනා.
ඒකට ලොකුම හේතුව මමා පපා වෙන්න ඇති
" ඒවා වැඩක් නෑ reba
ඔයාට ප්‍රශ්නයක් දාන්න මම ඉඩ තියෙන්නෙ නෑ ඇරත් මේ තැනට එයාලට කිසිම අයිතියක් නෑ"
මම කිව්වෙ ස්ථිර හඩින් වෙද්දි reba මගෙ දිහා බලන් හිටියා.
" මේක ප්‍රශ්නයක් වෙයි didi
ඔයා දන්නවාද මට කියාගන්න බැරි තරම් සතුටුයි
මම දන්නෙ නෑ ඒක මම වචන කරන්නෙ කොහොමද කියලා වගේම ඔයාට ස්තූතියි කරන්නෙ කොහොමද කියලා ඒත් ....."
" ඒත්...
මොකක්ද ඒත්"
Reba කියන්න හදපු දේ "ඒත්" කියලා නැවැත්තුවා
මම දන්නවා එයා නොකියා නැවැත්තුවෙ මොකක්ද කියන්න.ඒත් මම reba ගෙන් එහෙම ඇහුවෙ ඇහිබැමි අකුලලා.
" මගෙ සතුට කියලා හිතන දේ ප්‍රශ්නෙකට මුල නම්,"
Reba එහෙම කියද්දි මම reba ගෙ උරහිස් වලින් අල්ලලා මගෙ පැත්තට හරවගත්තා.
" මම ඔයාට කිව්වානෙ එහෙම ප්‍රශ්නයක් වෙන්න මම ඉඩ තියන්නෙ නෑ.
ඔයාට දැන් අවුරුදු තිහක් reba
ඔය අවුරුදු තිහ ඇතුලෙ ඔයා සතුටින් හිටපු දවසක් තියනවාද ම්..."
" ........."
නෑ reba උත්තර දුන්නෙ නෑ
ඒ වෙනුවට එයා කලේ මගෙ දිහා බලන් හිටපු එක.
" ඔයා මේ තාක් එයාලා කියන කියන දේ කලා
ඒ ඇති
ඒ හොඳටම ඇති
තවත් ඕනෙ නෑ reba
දැන් ඔයා ඔයාගෙ සතුට හොයන් යන්න ඕනෙ තේරුනාද
අනිත් දේවල් මම බලාගන්නම්
ඒ දවස් වල මට කරගන්න පුලුවන් දෙයක් තිබුනෙ නෑ reba ඒත් දැන් මට ඔයාව බලාගන්න බැරිකමක් නෑ
තේරුනාද.තවත් ඔයා එයාලගෙ අල්ලෙ
නැටවෙන්න ඕනෙ නෑ"
"Shall I hug you?"
මම කියලා ඉවර වෙනවත් එක්කම reba එහෙම කිව්වෙ ආයාචනාත්මක හඩින් වෙද්දි
එයාට හිනාවක් දීපු මම,
