Wang Yibo's pov
" ඩොකාගෙ ගෙදර ගේට්ටුව ඉස්සරහා"
" හ්ම්ම්ම්...වෙනදා වගේම උදේ ඉදන් හවස් වෙනකම් Hospital එක ළඟ තැපලා දැන් නයිට් ශිෆ්ට් එක මේ"
" නෑ නෑ පිස්සෙක් වෙනවා නෙවේ මූ පිස්සෙක් තමා"
" මොන කෑමද නියෝ ඔය ඉන්නෙ සරණාගතයා වගේ"
" කැම්පස් යන්නෙත් නෑ හරිහමන් කෑමකුත් නෑ හරිහමන් නින්දකුත් නෑ.මම දන්නෙ නෑ නියෝ මුගෙ මේ වැඩ වල තේරුම මොකක්ද කියලා?"
" kuan gege උබට කතා කලාද?
මටත් කතා කලා මම හතර අතේ බොරු පිඹිනවා"
" මම ඩොකාට කතා කරන්න හැදුවා මූ ඒකට කැමතිත් නෑ මහ පිස්සු ප&& බන්
මූ හිතන් ඉන්නෙ ඩොකා මහ රැජින කියලා"
" නෑ නෑ උබ කලබල නොවී ඔය වැඩ ටික කරගෙන අනිද්දාට වරෙන්.මම ඉන්නවානෙ ඉතින්"
" හරි මචන්
හ්ම්...උබවත් පරිස්සමින්
හරි හරි මම මොනවා හරි උගෙ බඩට දාන්නම් "
ෂුයා මොන මොනවාදෝ මන්දා වගයක් නියෝ එක්ක කියවද්දි ඒ ගැන අවබෝදයක් නොතිබුන මම කාර් එකේ ඉදගෙන එයාගෙ ගේ දිහා බලන් උන්නා..
අදට සතියක්
තත්පරෙන් තත්පරේ විනාඩියෙන් විනාඩිය
පැයෙන් පැය දවසින් දවස ගිහින් ඒ සිද්දිය වෙලා හරියටම සතියකුත් වෙලා.මීට සතියකට කලින් එයාගෙ ගේ ඇතුලෙදි මගෙ ජීවිතේ දුක්ඛිතම කාල පරිජ්චේදය ඒ විදිහට ලියවෙද්දි එදා ඉදන් මගෙ ජීවිතේට සතුට කියන දේ ආගන්තුක වෙලා ගිහින් තිබුනා.
