After Being Forced To Marry The Evil Star General (BL) Novel

Bölüm 27

Zhao Yelan birkaç lokma yedi, yemek bekleyen grupla göz göze geldi ve "Neden çubuklarınızı almıyorsunuz?" dedi.

He Cuizhang başını kaşıdı ve aptalca bir gülümsemeyle  "Çok hızlı yiyoruz ve her seferinde yeterince yiyemiyorsunuz, bu yüzden az önce bunu tartıştık. Bu sefer başlamadan önce senin yemeğini bitirmeni beklemeliyiz."

"Siz bana böyle bakarken yemek yiyebileceğimi mi sanıyorsunuz?" diye sordu Zhao Yelan.

"O zaman...... arkamızı dönelim mi?"

Zhao Yelan hafifçe, "Gerek yok, sadece ye," dedi.

Yan Mingting güldü: "Tamam, çekingen davranma. Acele edin ve yapın, mutfağa her biriniz için tavuk budu eklemesini emrettim bile. Bu gece yeterince olacak."

"General çok güçlü!"

Herkes hep bir ağızdan bağırdı, kaselerini aldı ve yemeye başladı.

Şimdiye kadar Zhao Yelan sadece onlar yemek yerken çiğneme seslerinin çok sert olduğunu hissediyordu ama bugün nasıl yediklerini gözlemleme havasındaydı. Zhong Yuehong'un yemek yeme hızının diğer insanlarınkinden daha yavaş olmadığını gördü.

Belki de onun bakışlarını fark eden Zhong Yuehong açıkladı: "Eğer onlarla savaşmazsanız, yiyecek hiçbir şeyiniz olmayacak."

Zhao Yelan istemeden de olsa ağzının kenarlarını kıvırdı: "Gerçekten de öyle."

Zhong Yuehong şaşırdı ve diğerleri de şaşkınlıkla ona baktı: "Zhao-daren, az önce bize gülümsedin mi?"

Zhao Yelan: "Öyle mi?"

"Gülümsedin!" He Cuizhang heyecanla  "Bizimle tanışmak istemediğinizi hepimiz biliyoruz lordum. Böyle bir günün gelmesini beklemiyordum!"

"Doğru!"

Zhao Yelan alaycı bir şekilde gülümsedi, ancak bu grup insan sanki kendilerine tavuk kanı enjekte edilmiş gibi daha da heyecanlandı.

"......" Onların nesi vardı?

Yan Mingting sessizliğini korudu ve sadece Zhao Yelan'a bakıp onlarla birlikte güldü.

Hizmetçiler büyük bir tabak dolusu tavuk butu getirdiler ve gruptakiler birbiri ardına tavuk butlarını almaya başladılar. Yan Mingting önceden en büyük olanını aldı ve Zhao Yelan'ın kâsesine koydu.

"Bu parça bu gecenin en büyük kahramanı için, itirazı olan var mı?"

"Elbette itiraz yok! Zhao-daren, biraz daha ye, yetmezse benimkini de sana veririm!" dedi He Cuizhang.

"Zaten bir ısırık aldın, ne cüretle başkasına verirsin?" diye söyledi Zhong Yuehong.

Bir grup insan güldü. Zhao Yelan hafifçe gülümsedi, tavuk butuna baktı ve gönül rahatlığıyla yedi.

Yemekten sonra saat geç olmaya başlamıştı. Dışarıdaki yağmur bir noktada durmuştu ve herkes birbiri ardına ayrıldı.

En son ayrılan Zhong Yuehong oldu. Sandalyeye oturdu, ellerini kalçalarına sürdü ve zaman zaman Zhao Yelan'a bakarak konuşmakta tereddüt etti. Onun odasına dönmek üzere olduğunu görünce aniden ayağa kalktı ve cesaretini topladı: "Zhao-daren."

"Konuş, sorun nedir?" Zhao Yelan bekledi.

Zhong Yuehong yanındaki Yan Mingting'e baktı ve omuz silkti: "Tamam, siz ikiniz konuşmaya devam edin. Ben önce odaya döneceğim."

Geriye sadece iki kişi kaldığında Zhong Yuehong kızardı ve  "Elbiseyi bana annem verdi......çok teşekkür ederim lordum. Ama annemin size verdiği parayla böyle güzel kıyafetler alamayacağınızı biliyorum. Ne kadar kalırsa kalsın, telafi edeceğim."