Her Eyes

KABANATA VII

Colet' Pov

Dahil sa kagustuhan kong makalimot ay nagpunta ako sa bar kahit maga ang mata dahil sa kakaiyak kahit sobrang bigat ng pakiramdam.

Gusto kolang makalimot, gusto kong matulog at magigising na okay na lahat na walang nangyari na hindi maganda.

Pagkarating ko sa bar ay pumasok agad ko nakipagsiksikan para makadaan papunta sa counter.

"Jack Daniel." Saad ko agad naman ako inabutan mabilis ko itong tinungga kahit pait ay hindi kona malasahan at maramdaman.

Ganito naba talaga ako kamanhid?

Pagka inom ko ulit ng alak ay nakaramdam nako ng hilo dahil inagaw kona mismo sa barista ang bote ng alak at ako na mismo ang naglalagay sa baso ko para dina siya mahirapan, lagpas na sa kalahati ang nauubos ko kaya hilo na talaga itong nararamdaman ko.

Pagka bigay ko ng pera ay naglakad nako palabas hinanap ko agad ang sasakyan ko.

Pagka sakay sa sasakyan bumigat na ulit ang pakiramdam ko sunod sunod nadin nagbagsakan yung mga luha.

"Akala koba makakalimot pagka uminom ng alak?" Umiiyak na saad ko.

Nagmaneho ko pauwi habang yung mata ko ganon padin tuloy padin sa pagiyak. Pero hindi pako nakakalayo sa pinanggalingan ko ay nakaramdam nako ng matinding hilo.

"Ahhhhhh!!" Pinikit ko nalang ang mata ko at dumukdok sa manibela.

_______//

Pagdilat ng mata ko ay nasa kwarto na ako, pero diko to kwarto.

Mikha: "Sheena tumawag ka ng nurse gising na si Colet." Saad niya, pilit kong inalala yung mga nangyari wala akong maalala, sumakit lang yung ulo ko.

"Ospital ba to? Bat ako nandito?" Takang tanong ko.

Gwen: "Uminom kana muna ng tubig." Agad ko namang inabot dahil tamang tama uhaw na uhaw ako.

Mikha: "Lasing na lasing ka, nakatulog ka sa sasakyan mo mabuti at may pulis na nakakita sayo. Alam mobang pwede kang mamatay kung walang nakapansin sayo sa loob ng kotse mo."

"Hindi ako nakauwi sa condo?" Tanong ko, umiling pa silang dalawa.

Gwen: "Nakahinto yung sasakyan mo malapit sa bar, kagabi kapa dinala dito sa ospital. May tumawag lang samin gamit phone mo kaya namin nalaman." Sagot nito.

Mikha: "Ano bang nangyari? Bakit ka nagpakalasing?" Tanong nito.

"Gusto kolang makalimot."

Napalingon naman kami sa pinto, si Sheena at may kasamang Doctor.

Mikha: "Kamusta napo siya Doc? Ano pong nangyari sakanya?" Agad na tanong ni Mikha.

Doctor: "Dahil sa Asphyxiation kaya nawalan siya ng malay, asphyxiation is caused by lack of Oxygen. It can quickly loss of consciousness, brain injury, or death."

Doctor: "Inside a closed space or cabin, People inhale their own exhaled air that carries a greater proportion of carbon dioxide (CO2). In addition to this, the case of oxygen gas getting depleted leads to further increase of suffocation." Mahaba nitong paliwanag.

Doctor: "Kailangan mo muna magpahinga ng tatlong araw para bumalik agad yung lakas ng katawan mo." Umalis nadin ito pagkatapos ako icheck.

Mikha: "Magpahinga kana muna, kami na bahala magpaliwanag sa mga prof natin na hindi ka makakapasok."