Her Eyes

KABANATA LXIX

Colet' Pov

Halos mapudpod na ang suot kong sapatos kakalakad dahil hindi ako mapakali hindi ko alam kung ano ang gagawin ko talaga ngayon hindi ko naman masisilip ang loob dahil may kurtina kaya para talaga akong baliw na palakad lakad sa harap ng pinto.

Mama: "Anak maupo ka nga ako ang nahihilo sayo eh."

Papa: "Oo nga anak kalma ka lang." Saad din ni Papa pero hindi ko magawang kumalma.

Daddy: "Malakas si Tintin anak, magiging okay sila ng mga bata."

Tuloy padin ako sa pag lakad, babalik sa harap ng pinto saka lalakad ulit palayo ng onti tas babalik ulit, paulit ulit kolang dinadasal na maging maayos ang panganganak ni Jhoanna.

Nag file ako ng leave for 1 month dahil ngayong buwan manganganak si Jhoanna kaya itong buwan na ito ay nasa tabi niya lang ako palagi dahil minsan nakakaramdam siya ng sakit sa tiyan siguro dahil nga manganganak na kaya nakakaramdam siya ng konting sakit halos wala din akong tulog tatlong araw na kahit si Jhoanna nitong buwan nito tuwing umaga ay inaaya ko siyang maglakad lakad dahil yon ang sabi sakin ni Mommy at Mama para madali lang daw mailabas ni Jhoanna ang baby kaya kahit kulang sa tulog talagang inaaya ko siya ng maaga para maarawan din at maglakad lakad sa labas.

Yung kaba ko ngayon parang lalabas na yung puso ko sa dibdib ko, tatlong oras na kaseng nasa loob si Jhoanna tuwing lalabas ang doctor sinasabi na hindi pa daw nailalabas ang baby dahil medyo nahihirapan si Jhoanna kaya grabe din talaga ang pagalala ko talagang hindi ako mapakali ganito pala talaga ang pakiramdam feeling ko ako yung manganganak grabe ang kaba ko.

Agad akong lumapit sa pinto ng bigla itong mag bukas at lumabas ang Doctor.

"Doc kamusta po? Nailabas napo ba ang baby?" Kahit ang parents namin ni Jhoanna ay napatayo ng lumabas ang doctor.

Doctor: "Yes congratulations, nailabas na namin ang dalawang baby."

"Yung misis ko po? Kamusta po siya okay naman po siya?" Sunod sunod na tanong ko.

Dahil feeling ko isang kalabit nalang lalabas na puso ko sa dibdib pinaghalong kaba at tuwa dahil nailabas na ang dalawang baby.

Doctor: "She's fine. Nakatulog lang siya, wala namang naging problema maayos niyang nailabas ang dalawang baby girl." Omygod meron na akong tatlong Jhoanna.

Mama: "Ay salamat dininig ng panginoon ang dasal natin."

Daddy: "Sabi ko naman sayo anak Nico malakas si Tintin."

Mommy: "Excited na akong makita ang dalawang kong apo."

"Pw...pwede napo ba sila makita?"

Doctor: "Nasa kabilang room na ang dalawang baby para linisin, si Jhoanna pwede niyo na siya makita sa loob and then after linisan ang baby dadalin na siya ulit sa room."

Daddy: "Thank you doc."

Mommy: "Maraming salamat Doc."

Mama-Papa: "Thank you po Doc." Sabay na saad nila Mama at Papa.

"Thankyou po."

Umalis na din ang doctor kaya pumasok na kami sa loob mahimbing na mahimbing ang tulog ni Jhoanna kaya agad kong nilapitan para akapin at halikan sa noo, iniisip kopa lang ang paghihirap niya habang nilalabas ang baby parang naiiyak nako okay na siguro itong dalawang baby ayaw kona mahirapan ng ganito si Jhoanna.

Agad naman gumalaw at nagdilat ng mata ang aking asawa kaya mabilis kong hinawakan ang kanyang kamay.

"Mahal may masakit ba? Kamusta pakiramdam mo? Ano gusto mo?" Agad na tanong ko habang hawak ang kamay niya.

Jhoanna: "Ang baby natin? Okay ba sila?" Mabilis akong tumango.

"Okay sila mahal, thankyou at binigyan mo ako ng dalawang Jhoanna pa." Saad ko at hinalik halikan ang kanyang kamay sa tuwa.

Ang pakiramdam ko ngayon parang lalabas padin ang puso ko dahil naman sa sobrang tuwa. Ang tagal namin tong hinintay, finally ito na.

Jhoanna: "Babae?" Nakangiti ako tumango.

Mommy: "Oo anak."

Sunod sunod na nagbagsakan ang mga luha mula sa mata ni Jhoanna ng dahil din sa tuwa kaya nahawa nadin ako kaming lahat pala ngayon ay nagiiyakan lalo na ang Mama at Mommy naming dalawa. Kahit sino naman ganito ang magiging reaksyon lalo na kung matagal mona talagang pinapangarap na magka baby at gustong gusto nadin talaga ng parents namin na bigyan namin sila ng apo at ito na nga hindi lang isa kundi dalawa.

___________

After 2 weeks na pag stay sa ospital ay maayos at walang naging problema sa panganganak ni Jhoanna wala din naging problema sa dalawang baby parehas healthy at ngayon ay nandito na kami sa aming bahay kasama ang parehas naming magulang pinaguusapan namin ngayon kung paano ang gagawin para hindi ko makalimutan ay talagang sinulat ko sa notebook lahat.

Suggestion din ng parents namin na ngayong linggo ay dito na muna sila Mommy at Daddy para makasama namin dito at sa susunod na linggo ay sila Mama at Papa naman kung ako ang tatanungin ayoko na sana silang abalahin lalo na sila Mommy dahil alam kong may trabaho sila kaso ay kailangan kona din talaga bumalik sa trabaho dahil may ibibigay na malaking kaso sakin si Chief kaya kahit gustuhin kong bantayan si Jhoanna at ang baby namin ay medyo malabo.

Halos kakauwi lang din ng mga kaibigan namin ng malaman nila na inuwi na namin dito sa bahay  ang baby at si Jhoanna ay agad silang nagpuntahan ilang beses din silang dumalaw nung nasa ospital pa kaso hindi nila mabuhat dalawang baby dahil tuwing pupunta sila ay palaging tulog ngayong pagpunta nila isa lang ang gising kaya ayon isa lang nakarga nila ginawa ba namang bola pinagpasa pasahan eh.

Mama: "Anak palagi mong tatandaan ang mga pinayo namin sayo ah?" Nakangiti akong tumango.

"Opo ma maraming salamat." Agad na sagot ko ng makalabas kami ng kwarto kasunod nadin namin si Papa at ang parents ni Jhoanna.

Magkakasabay kasing nakatulog ang dalawang baby at si Jhoanna kaya lumabas na muna kami ng kwarto baka kase magising pa ang baby pati si Jhoanna kailangan niya ng pahinga talaga para bumalik na ang dati niyang lakas sa ngayon kase medyo hirap pa siya kumilos kaya gusto talaga kaming samahan dito ng mga parents namin. Mainam nadin yon para habang wala ako o nasa trabaho alam kong safe ang magiina ko.

Daddy: "Uuwi naba kayo balae? Wag na muna sabay sabay na tayong mag dinner dito. Magpapaluto na kami kay Manang." Nakangiting saad ni Daddy.

"Oo nga Ma, Pa dito na kayo mag dinner."

Daddy: "Saka tayo mag inom, celebrate ba at meron na tayong apo."

Mommy: "Dyan ka magaling, haynako. Magpapaluto nako kay Manang balae wag na muna kayo umuwi ha dito na tayo sabay sabay kumain." Saad ni Mommy bago ito nagpunta ng kusina.

Daddy: "Minsan lang naman Hon, natutuwa lang at meron na tayong apo." Habol na saad ni Daddy habang kakamot kamot ng batok, takot talaga siya kay Mommy.

Papa: "Mag isang bote tayo, pang pagtulog lang." Nakangiting saad naman ni Papa.

Napailing nalang ako sino ba naman ang hindi tatanggi sa alak diba? Sabagay minsan nalang naman din kase lalo na si Papa hindi na siya tulad ng dati na gabi gabi noon kase talaga need niya talaga ng alak para makatulog pa isa isang bote pag di siya nainom mahihirapan talaga siyang matulog, pero ngayon hindi naman na siya ganon pinipigil nadin talaga niya mahirap nadin kase baka kung gabi gabi ang inom magkasakit pa.

_____________________2017