Eve girdiğimde biyolojik babam her zaman ki gibi beni bekliyordu ama bu sefer beni soru yağmuruna tutmadı. Bence bu da bir ilerleme sayılır. Sonuçta ona hesap vermemem gerektiğini kavrayabilmş. Onu yok sayarak odama doğru ilerledim. Tam odama girerken arkadan sesini duydum.
-kızım, su buraya geliyormuş.
Tam kızım dediği için kızacaktım ki cümlenin sonunu duyduğumda hızla ona döndüm. Gayet ciddi görünüyordu. Bir kaç adımda yanına gittim ve tam karşısında durdum.
-ne zaman geliyormuş peki?
Dedim saçımı düzeltirken. Onu gerçekten özlemiştim.
-ne zaman geleceğini söylemedi. Ama en yakın zamanda dedi. Yarın odasını hazırlamaya başlayacağım.
-hayır! Oda falan hazırlama. Benimle birlikte kalacak.
Dedim düz bir sesle. İlk başta kabul etmeyecek gibi görünse de sonradan başıyla onayladı.
-peki senem hanımı nasıl ikna etmiş.
Dedim dalga geçercesine. Annemin ismini duyduğunda gözlerinden bir kaç saniyelik bir şey geçti. Bu...
Korku mu?
Cevap vermeyeceğini anladığımda direkt odama gittim ve telefonumu elime aldım. Suyu aradım ve duyduğum kadın sesiyle küfür ettim. Al işte, kontör alacak param bile yok. Ama madem senem hanım böyle istiyor, oyunu onun kurallarına göre oynayacağım.
♊♊♊
Öğle arası olduğunda sıramdan kalkar kalkmaz direkt colenin yanına gittim. Yüzünde dünün izlerini taşıyordu. Yanına oturduğumda beni fark etmedi ve defterini karalamaya devam etti. Ya da beni fark etti ama umursamadı. Omzuna elimi koyduğumda başını bana döndürdü ve gülümsedi. Demek ki ilk seçenek doğruymuş.
-eee... Nasılsın bakalım.
Dedim küçük bir çocukla konuşur gibi. Bu hareketime ilk başta yüzünü buruştursa da sonrada yüzüne tekrar gülümsemesini yerleştirdi.
Coke
-idare ediyorum işte. Dün, eve rahatça gidebildin mi?
Gözlerimi abartılı bir şekilde devirdim. Ne zannediyor beni, süt için ağlayan bir bebek mi?
-hadi ama cole, ben küçük bir çocuk değilim. Üstelik kendimi senden daha iyi koruyabilirim.
Bunu dememle güldü ama ardından gülümsemesi yerini ciddi bir ifadeye bıraktı.
Cole
-şey... Dün öyle demek istememiştim. Özür dilerim.
Derken gözlerini ben hariç her yerde gezdiriyordu. Elimi önemli değil dercesine havada salladım.
-merak etme sana küs değilim. Sadece dün olanların fişini sana kestim. Kusura bakma.
Bunu dememle bana gülümsedi ve sımsıkı sarıldı. Ama ben sarılmadım. Şimdiye kadar kimseye sarılmadım. Sanırım sarılmak istediğimi de sanmıyorum. Bence saçma bir eylem. İnsana ne gibi bir yararı olabilir ki sarılmanın. Ne kadar çok sarılmak dedim. Halada sarılmak demeye devam ediyorum. Sanırım sarılmak demeyi kesmeliyim. Tm sustum😑
Cole
-sen hayatımda gördüğüm en cesur kızsın alev.
Dedi ve geri çekildi. Ardından yüzüne baktığımda yüzünde bozulmuş bir ifade vardı. Onun bu çocuksu haline gözlerimi devirdim.
-bak eğer sarılmadığım için böyle yapıyorsan boşuna trip atma derim. Çünkü kardeşime bile sarılmadım şimdiye kadar.
Cole
-bir dakika, senin kardeşin mi var alev.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANKA (BTS) ~ (Kaybediş Serisi ll)
Fanfiction*Deney #1* Kadın kollarını kaldırdı ve adamın boynuna sardı. Ardından ona doğru yaklaştı. Genç adamda aynı şekilde kollarını onun bedenine sardı ve vücudunu ona doğru çekti. Adam burnunu kızın burnuna sürttü hafifçe. - bu alevlerle yanan küçük bir...
