ANKA (BTS) ~ (Kaybediş Serisi ll)

♏32. İz... ♏

YAZARIN AĞZINDAN

Taehyung eve girdiğinde anahtarları salonun ortasındaki büyük ahşap masaya fırlattı ve ardından kendini koltuğa attı. Yorulmuştu. Alevi ve rüyayı düşünmek onu her geçen gün yoruyordu. Alev... Benziyordu işte. Deli gibi rüyaya benziyordu ve taehyung bu benzerliğe karşı koyamıyordu. Alevi her gördüğünde sanki rüya mezarından çıkmış yanına gelmiş gibi hissediyordu. Gözleri, kokusu, tavırları, duruşu... Ona bu kadar benzemesi sanki bir mucizeydi.

Taehyung elleriyle yüzünü sıvazladı ve başını oturduğu üçlü koltuğun arkasına yasladı. Deli gibi ağrıyordu başı. Son bir kaç ayda başına gelenleri düşünmek onu harap etmiş.

Merdivenlerden gelen ayak sesleriyle taehyung başını ağır bir şekilde o tarafa çevirdi. Jungkook sarsak afımlarla merdivenlerden iniyordu. 'suyu sakinleştirmiş olmalı' diye geçirdi içinden.

Jungkook koltukta düşünceli bir şekilde oturan taehyungu gördüğünde derin bir nefes aldı ve oraya yöneldi. Ardından kendisini diğer üçlü koltuğa bıraktı. Suyu sakinleştirmeye çalışmak onu bir hayli yormuştu. Yaslandığı yastığı düzltirken taehyungun sesini duydu.

V
-bi sorun mu var jungkook.

Jungkook yastıkta rahat bir konum aldı ve taehyunga ithafen konuştu.

Jungkook
-hayır hyung yok. Sadece...sadece o bu kadar olayı hak etmiyor. Ne o, ne alev.

Jungkookun dedikleri üzerine taehyungun yüzünde çarpık bir gülüş oluştu. Jungkookun dediği ona komik gelmişti.

V
-kim hak ediyorki.

Dediğinde jungkook yattığı yerde doğruldu ve vücudunu taehyunga çevirdi.

Jungkook
-onu hatırlatıyor sana değilmi.

Taehyung deli gibi korktuğu soruyu jungkookun ağzından duyduğunda buz kesti vücudu. Buna kendi bile bir cevap bulamamıştı henüz. Ona nasıl versin ki sorusunun cevabını.

V
-bilmiyorum... Sadece...

Jungkook
-sadece ne?

Dedi jungkook biraz daha üsteleyerek. Taehyungun itiraf etmesini ve rahatlamasını istiyordu.

V
-sadece-

Namjoon
-taehyung, hemen buraya gel.

Taehyung namjoonun sesini duyduğunda marus kaldığı sorudan kurtulduğu için sevinmişti. Hızla oturduğu koltuktan kalktı ve namjoonun yanına gitti. Jungkookta arkasından geliyordu. Namjoon bir kaç dosya açtı ve taehyunga uzattı. Üzerinde mobesa kayıtlarından görüntüler ve banka hesaplarının olduğu yazılar vardı. Taehyung anlatması için başını namjoona çevirdi.

Namjoon
-hatırlarsan en son elimizden kaçmıştı. Bu bankadan yüklü miktarda para çekmiş. Anlaşılan izini kaybettirmek için tekrar yurt dışına kaçmaya yeltenecek. Adamlara haber verelim yakalasınlar.

O surada Jungkook geldi ve elini taehyungun omzuna koyarak hafifçe sıktı.

Jungkook
-merak etme, onu bulacağız... Onları bulacağız...

SU

Gözlerimi açmaya çalıştım ama ağladığım için kirpiklerim birbirine kenetlenmişti. Uzun bir uğraştan sonra zar zor gözlerimi açtım, yine bu oda. Her uyandığımda burada oluyorum.

Peki en son ne oldu bana, neredeydim. En son... Alev, alev bana tokat atan kızın saçlarını kesiyordu. Alev, alev nerede peki.

Yattığım yerden hızla kalkmaya çalıştım ama başarısız olup tekrar yatağa düştüm. Neden bu kadar yorgunum. Başımda neden katlanılmaz bir ağrı var.