"Hilal yine ne oluyor annem sen yine ne işler karıştırıyosun gözümüzün önünde."
"Hiç bir şey karıştırmıyorum anne.Zaten bu hapishanede gizli bir şeyler yapabilmek imkansız."
"Burada yaşamaktan ben de memnun değilim.Zaten burada fazla kalmayacağız Tevfik'e söyledim evi en kısa sürede yaptıracak.Biz de burada kalmak zorunda olmayacağız."
Hilal biraz da olsa sakinleşmişti.Annesine sarıldı.Peşinden Yıldız gelip oda sarıldı.Azize iki kızının da başını öptü.Sıkıca sardı.
"Hadi kızım sen üstünü değiştir.Biz de ablanla aşağı inelim."
"Tamam.Ben üstümü değiştirip yanınıza gelirim."
Hilal üstünü değiştirdi eşarbını çıkardı.Odadan çıkıp kapıyı kapattı.Merdivenlerde Leon'u gördü.Selam verme isteği duydu.Gülümsedi kafasıyla selamladı.Leon da kocaman bir gülümsemeyle karşılık verdi.Hilal aşağıya indiğinde Veronica ve annesinin sohbet ettiğini gördü.Aslında Veronica odasından pek çıkmazdı.Babannesinin yanına geçti,oturdu.
"Bu küçük kiz acaba kahve yapmayı biliyor mu?"
Azize cevap verdi
"Tabi ki.Yıldız hadi kızım bir kahve yapta içelim"
"Yok,ben onu değil diğer küçük hanımdan istemiştim aslında."
"Iıı tamam nasıl içerseniz kahveyi?"
"Orta sekerli."
Hilal mutfağa gitti.Kahvenin yerini hizmetçiye sordu. Pişirmeye başladı.Bir taraftanda fincanları hazırlıyordu.
"Küçük hanım ne yapıyorsunuz?"
"Teğmen ödümü patlattınız.İnsan bu kadar sessiz gelir mi?"
"Sizi korkutmak istemezdim.Mağzur görün.Ama burda ne yapıyorsunuz?"
"Kahve yapıyorum.Anneniz istedi de."
"Siz zahmet etmeseydiniz.Hizmetçiler yapardı."
"Yok anneniz benim yapmamı istediler."
"Tamam o vakit banada kahve yapar mısınız?"
"Belki başka zaman şimdi bunları soğumadan götürsem iyi olur."
"Lütfen.Zaten geçen günkü sohbet teklifimide kabul etmediniz."
"Dedimya başka zaman şimdi bunlar soğumasın."
"Rica ediyorum ama bu sefer benden o kadar çabuk kurtulamassınız."
Leon Hilal'i kendisiyle tezgah arasına almıştı.Hilal ne yapacağını şaşırmıştı.
"Hadi Hilal bu sefer de ben elinizden bir kahve içeyim hem belki aramızdaki duvarlarda böylece biraz zedelenmiş olur."
