Hilal geldikleri yere sihirliymiş gibi baktı.Mükemmel bir evdi.Biraz şehrin dışındaydı ama yinede çok beğenmişti.
"Leon burası mükemmel."
"Beğendiğine sevindim.İçeri geçelim mi?"
"Olur."
Hilal evin dışı kadar içinide beğenmişti.
"Rahatına bak."dedi Leon.Hilal bir koltuğa oturdu.
"Leon biz buraya neden geldik."
"Bilmem biraz vakit geçiririz diye düşündüm.Her şeyden uzak.Kafamızı dinleriz.Bura beni hep rahatlatmıştır çocukluktan beri."
"Çok güzel bir yer.Böyle tam bana lazım olan bir yer."
"İstediğin zaman kalabilirsin."
"Saol. Teşekkür ederim."
"Gel istersen bahçeye çıkalım. Bahçe daha bir mükemmel."
Çimenlere oturdu Hilal çok güzel kokuyordu hava.Bir kere hiç bir kargaşa yoktu.Hiç bir telaş yoktu.Her şeyden uzaktın.Herkesten.Leon Hilal'in yanına oturdu.Hilal'e baktı.Onda herkeste olmayan şeyler vardı.Cesareti, zekası onu farklı kılan şeyler vardı.Gizemli olmasının sebebi buydu yada Yıldız'ın sıradan olup onun daha farklı olması.
"Evden kahvaltı yapmadan çıktık.İstersen hazırlayıp kahvaltı yapalım."
"Olur."dedi Hilal
İçeri geçtiler Hilal sofrayı hazırlamaya başladı.
"Ne bakıyorsun acaba?"
"Hiç.Seni izliyorum."
"Ne bakıp duruyorsun yardım etsene bana."
"Ben bilmem öyle şeyler."
"Gel bak ben sana öğretirim.Önce bu tepe kısımlarını kesiceksin.Sonra halka halka dogriycan böyle tamam mı?"Hadi bakiyim.Diğerini de sen yap."
"Önce üstünü alcam."
"Bütün salatalığı kesseydin Leon üstü diye."
"Ben sana dedim yapamıyorum diye.Dinlemiyorsun ki beni."
"Hadi hadi devam et."
"Ben böyle evlendiğimizde de sana yardım etmeyeceğim demi."
"Ne münasebet.Tabi ki yardım etceksin.Bir kere ben de çalışacağım ve eve senin gibi yorgun dönerim o yuzden her şeyi birlikte yapacağız.Bahane uydurma bana önünde ki salatalikları doğra."
"Hilal şimdi biz evlenirsek ve savaş biterse.Türkler kazanırsa benle Atina'ya gelir misin?"
"Niye sordun ki?"
"Sana alışırsam eğer sensizliğe alışmam daha zor olur ve bu benim için bir yıkım demek olur."
"Buna şimdiden karar veremeyiz o vakit gelsin bakarız."
