Pabucum Dama Atıldı

2K 100 37
                                    

Leon küçük meleklerinin kokusunu iyice içine çekti. Onlara bir dokunuşuyla bile zarar vermekten çok korkuyordu.

"Leon hadi ver oğlum torunlarımı bana. Hilal'in yanına götüreyim. Sen de birazdan gelirsin zaten yanına."

Leon istemeyerekte olsa verdi yavrularını Azize'ye. Ama biliyordu ki çocuklarını en güvenli ellerden birine verdi. Hem Azize onları Hilal'ine götürüyordu. Bu güzel şey ya masallarda ya da rüyalarda olurdu. Eğer bu bir rüyaysa hiç uyanmayayım diye düşündü Leon. Hep o güzel meleklerle birlikte kalabilirdi. Leon biraz oturduktan sonra dayanamadı. Kalkıp Hilal'in yanına gitti. Kapı çaldı. İçerden tanıdık ve bir o kadar da özlediği ses duyuldu. Leon içeri girdi. Yorgun gözüküyordu Hilal. Leon'un anladığı kadarıyla doğum yapmak kolay değildi. Başını öptü eşinin. O kadar güzel kokuyordu ki. Bir de kırmızı bir kurdele vardı başında.

"Meleğim sen bana Tanrı'nın bir hediyesisin. Kendin başlı başına yeterken bir de bana iki güzel evlat verdin. Daha ne isteyebilirim ki senden."

"Asıl senin varlığın bana bir hediye Leon. Sen olmazsan ben ne yapardım? Aşkı,sevdayı, anne olmayı kimden öğrenirdim? "

Leon Hilal'ine gülümsedi. Tekrar çocuklarına döndü. Daha minnacıklardı. Gözleri dahi açılmamıştı. Leon hayranlıkla süzdü onları. Bu küçücük yavrular Hilal'le ikisinin birer parçasıydı. Hilal Leon'un koluna dokundu.

"Çok güzeller değil mi?"

"Hem de nasıl, hayal edemeyeceğim kadar güzeller. Hayal edemeyeceğim kadar temiz ve günahsız."

"Bakıyorumda hemen pabucum  dama atıldı ha."

"Olur mu öyle şey hayatım. Sen benim nefes almamın tek sebebisin."

"Latife ediyorum canım. Yoksa evlatlarımızı senden kıskanacak değilim ya."

"Ama tabii sen yine de eskisi kadar ilgi bekleme evde. Evde olduğumda büyük ihtimalle onlarla ilgilenirim."

Hilal Leon'a uyarı maiyetinde vurdu. Canını acıtmamıştı.

"Onlara çok ilgi göstermeni ben de isterim ama beni unutursan külahları değişiriz Leon."

"Anadan bile geçilir de yardan geçilmez Hilal. Ben seni hiçbir zaman bırakmam. Koşullar ne olursa olsun."

Selam arkadaşlar. Hikayeye kaç gündür bölün atmıyorum farkındayım. Siz de her gün bölüm gelmesi düzenine alıştınız bunu da biliyorum. Fakat girmem gereken önemli bir sınav var ve ben bunu göz ardı edemem. Vakit bulduğum her sürede yazmaya çalışacağımdan emin olun. Nisandan sonra her şey eski düzenine göre gidecek.Kendinize iyi bakın.

Vatanım SensinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin