Ablamın arkasından çıktım.Koşarak Leon'un odasına gittim.Kapıdan içeri daldım. Yatağın üzerinde oturmuştu.
"Ne oldu.Konuştun mu Yıldız'la?"
"Evet.O yapmış ben dedim sana.Ama yinede kıyamıyorum biliyor musun çünkü bu içinde olduğumuz şey onun hayaliydi.Seninle evlenmek onun hayaliydi.Ben onun hayallerini çalmış oluyorum ama bir taraftan da bu yaptıklarına tepkisiz kalamıyorum."
"Ya Smyrna görüyorsun demi beni gören bütün kadınlar bana adeta vuruluyor.Senin de işin zor tabii.Hele evlenince artık delirirsin herhalde."
"Çok komikmiş ya ablam dışında diğer Türk kızları senin yüzüne tükürürler."
"Ya ben öyle birini tanıyorum aslında."
"Öyle mı hiç tanıdık gelmedi.Zaten akılsızın tekidir aman ne olacak sanki neyse sen onu bunu boşver notta ne yazıyordu sen bana onu söyle."
"Yok yok boşver sen onu sonra söylerim.A bak saate zaten geç olmuş sen biraz uyu şimdi."
"Hadi ya sen söyle söyle bir şey olmaz.Ben beklerim birkaç dakika daha."
"Tekrar Mehmet konusunu açmamı istemiyorsan iki seçeneğiniz var küçük hanım birincisi ya bana mükemmel gülümsemelerinizden birini sunup odanıza gidip yarının heyecanıyla uyuyamazsınız ya da benim yanımda uyuyabilirsiniz.Siz seçin,sizin kararınız."
"Ben o notu öğrenmeden ne odama giderim ne de senin yanında kalırım."
"O vakit bende sizi bu odaya kitlerim ama bu sefer yanınızda da durmam."
"Siz hiç zahmet etmeyin teğmen o vakit."
Dedi Hilal kapıya doğru yürüdü.Kilidi çevirdi ve zafer kazanmış edasıyla geri döndü.
"Şimdi söyleyebilirsin bence."
"Söylemiycem Hilal hiç boşa bekleme."
"Ama ablam yok etmeseydi zaten görecektim Leon söylesen ne olur?Merak ediyorum."
" O vakit siz de kitabınıza sahip çıksaydınız küçük Hanım."
"Leon sinir etme beni söylesen ne olur?"
Leon kapıyı açtı. Önce yatağı sonrada kapıyı gösterdi.
"Sizi ya böyle ya da böyle alalım."
"Gıcıksın Leon."Dedi kapıdan çıkarken.
Kapıyı kapatıp güldü Leon bu hissettikleri neydi böyle kendini kaybediyordu.Derin bir nefes alıp ışığı kapattı ve yatağına yattı tabii sabaha kadar uyuyamayacağını.
