Güzel kalbiyle beni destekleyen yaren_2002 ye ithafen.
Leon eve geldiğinde Hilal'i kapının önünde bebeklerinin odasına bakarken gördü. Miterasına içinden bir kez daha teşekkür etti. Kadının beline sardı kollarını. Kokusunu içine çekip omuzuna bir öpücük kondurdu. Kitaplardan okumuştu aşkı. O zaman bile aşka aşık olmuştu. Şimdi gerçekten aşk denen şey tam olarak bu kadındaydı. O güzel yüzü asi tavırları her şeyiyle aşkın kendisiydi bu küçük kadın.
"Bu hamilelik çok uzamadı mı aşk?"
"Elimde olan bir şey değil ki hayatım. Yoksa ben de onları biran önce kucağıma almak için sabırsızlanıyorum."
"Biran önce doğsalarda görsek o güzel melek yüzlerini. Sana benzeyen minik cadılarımla oynasam."
"Kız mı olsunlar istiyorsun?"
"Tek dileğim sağlıklı olmaları ama eğer seçim şansım olsa kız olsunlar isterdim. Eğer erkek olursa babam sayesinde benim yaşadıklarımı yaşasın istemiyorum. Beni örnek alıp birilerinin ölümüne yol açmasını istemiyorum."
Hilal eşine döndü o güzel rahatlatan kahvelere baktı. Ellerini tuttu.
"Sen o kadar güzel büyütürsün ki çocukları erkek olsada kız olsada fark etmez. O güzel kalbini, insan sevgisini, vatan ve millet sevgisini onlarada öğretirsin."
"Önce insan sevgisi. İnsan sevmeyi bilmeyen memleket sevdasını nereden bilecek."
"Der bir Leonidas sözü."
İki genç gülüştüler kadının bu söylediğine. Mutluluk birbirlerinin o güzel kalbinde saklıydı. Belki de gözlerinde. Ama bildikleri bir şey vardı bu mutluluk denilen duygu hep birbirleri olduğu sürece vardı. Leon Hilal'in belindeki ellerini sıkılaştırdı. Sarıldı küçük kadına. Öptü saçlarından sonra çenesini koydu kızın başına. Biraz kısaydı kadın adama göre. Ama sanki her ölçüsü Leon için yaratılmıştı. Her şeyi birbirlerini tamamlamak için vardı. Leon muzipçe gülümsedi. Hilal'i kızdırmanın vakti geldide geçiyordu bile.
"Gerçekten çocuklarımız artık bir an önce doğsa fena olmaz. Hem onlara duyduğum özlem hem sana duyduğum özlem yetiyor da artıyor bile. Sabrım kalmadı denebilir."
"Onlara olan özlemini anlayabiliyorum hayatım. Bende çok istiyorum bir an önce doğsunlar. Ama ben zaten yanındayım bol bol özlemini giderebilirsin onlar doğuncaya dek."
"Çocuklarımıza olan öyle ama sana olan özlemim öyle değil işte. İçten içe kemiriyor beni. Kalpten çok bedensel özlem diyelim."
"Leon arsızlaşma."
"Arsızlık mı bu Hilal. Çok özledim seni."
Hilal Leon'un kollarından ayrıldı odalarına geçti. Dolaptan bir yastık ve yorgan çıkardı. Arkasından gelen Leon'un eline tutuşturdu.
"Sana yorganla iyi geceler Leonidas. Umarım yer rahattır özlemini giderirsin."
