15 Dagje

142 11 1
                                    

Als de bel thuis gaat en Lottie met haar vriend naar binnen wandelt, kauw ik onopvallend het stukje groente dat ik al genomen had op. Ze gaan druk pratend zitten en laten mij in de wortels porren en het vlees prikken.
"Wat vind je van mijn blauwe lipstick Louis?" Ik draai me om en bemerk inderdaad de donkere kleur bij haar lippen.
"Geen toegevoegde waarde." Ik draai me terug naar het vuur en begin de borden op te scheppen.
"Dat zeg je alleen maar omdat je vervelend bent door de verloren wedstrijd."
"Je bent niet komen supporteren." Ik slik de krop die in mijn keel ontstaat door en geef ze hun bord. Spelen zonder familie of vrienden op de tribune is altijd een domper, al voetbal ik natuurlijk enkel voor mezelf en het publiek. Zij steunen me altijd.
"Volgende keer. Beloofd." Ze glimlacht en steekt dan een stuk brood in haar mond.
"Ik kom ook mee dan." Ik glimlach en knik naar Alfie waarna ik hongerig mijn onschuldige groentjes aanval. Na een vermoeiende periode heb ik ze wel nodig. Als de bel gaat sta ik zuchtend op. Anders doet toch niemand anders het. Niet weer Harry hé. Ik druk snel op de knop als ik blond warrig haar zie en niet veel later het gezicht van Niall - dat zoals altijd - gekke gezichten trekt voor mijn camera. Het duurt lang voordat hij met de lift naar boven gesukkeld is, ik vrees kort dat mijn eten ondertussen al koud is.
"Ik was net aan het eten." Niall's ogen beginnen al te blinken bij de gedachte alleen.
"Perfect moment dan." Ik lach en open de deur naar de eetkamer.
"Je mag de restjes uit de pan halen." Het is veel meer dan restjes. Eigenlijk wou ik het morgen nog eens opwarmen maar goed. Blonde gespierde mannen hebben altijd meer honger dan de normale man. Lottie glimlacht opgewekt naar Niall die mee aanschuift.
"Je laatste video was enorm goed, Lot!" Ze grijnst dankbaar.
"Ik wil alles op jou ook wel eens uitproberen. Goed voor de views en mijn bankrekening." Ik glimlach stiekem. Ze weet dat ik het absoluut niet wil, dus probeert ze het telkens bij andere rijke voetbalspelers.
"Ik geef je het geld liever zo dan dat ik daar aan mee doe."
"Gelijk heb je." Lot fronst door mijn opmerking maar ik en Niall zitten netjes op dezelfde golflengte.
"Misschien wil je vriend hier wel."
"Het is Alfie." Hij glimlacht nep naar Niall. De twee zijn niet de beste vrienden, laten we het daar op houden. Geen idee of jaloezie daar een rol in speelt. Normaal gezien is Lot totaal Nialls type niet, maar dat lijkt haar vriend niet altijd in te zien als er rijke mannen om haar heen hangen. Toch is het een schatje van een vent voor haar en ben ik blij dat ze iemand met een goed hart gekozen heeft. Iemand anders zou ik ook niet accepteren.

"Dele, Louis, Niall, Eric, jullie mogen je opwarmen in de fitnes vandaag. Daarna wat simpele kiné. De anderen: ga al maar naar de kleedkamer. Ik verwacht jullie dadelijk op het veld." Dat betekent dat de coach toch gelukkig is met mijn prestatie van gisteren. Als we gewonnen zouden hebben, zou vandaag een vrije dag zijn, een die ik had kunnen gebruiken om voor mijn laatste examen te studeren, maar goed. Ik slof achter de kleinere groep aan en neem plaats op een fiets zoals iedereen.

"Geen spierpijn?" Henry komt net binnengewandeld als ik het halter laat zakken en terug omhoog duw. "Iemand die eerst wilt?" Ik wil nog wat trainen maar Dele lijkt duidelijk nood te hebben aan een spiermassage gevolgd door versterkende oefeningen. Ik laat het halter weer zakken en train verder. Ik haat de kiné. Ze kraken je en trekken aan je spieren tot de tranen in je ogen springen en je ze op hun gezicht wil slaan.

Een dagje zonder Harry...voorlopig dan toch.
Het verhaal begint op gang te komen. Eventjes geduld, je wordt niet verliefd van de ene dag op de andere (en zeker niet ineens op het andere geslacht). Bedankt voor alle reacties!

Link'sWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu