Link's

90 Heetwarm

GELUKKIG NIEUWJAAR

Dat al jullie dromen en wensen een kans krijgen om uit te komen!

De lakens omvatten onze lichamen terwijl ik zwoel Harry's hals zoen en hem hoor kreunen. "Volgens mij wil ik het wel proberen." Ik kus zijn oorlel en laat hem beslissen wat we dan gaan doen. Onze lichamen zijn er meer dan klaar voor. Harry kust gretig mijn schouder, waarschijnlijk met bloeddoorlopen ogen, het is donker en we plakken tegen elkaar aan waardoor ik niet veel zie.
"Eerst normaal." Zijn hese stem is een fluistering terwijl ik mezelf naar achteren schuif, ik zat al vanboven en bied me op die manier aan, voor het eerst. Harry's ogen vergroten, dat zie ik wel. "Ik kan ook Lou, je-," mijn vinger legt hem het zwijgen op. Hij komt overeind en helpt me tot ik zowel de pijn als het genot evenaar. Harry is zacht en teder, met vele kussen terwijl ik mijn vingers jammerend en kreunend in zijn schouder ze. Hij is o zo voorzichtig. Nadat onze lippen elkaar ontmoet hebben, merk ik dat het 'het moment' is. Ik adem snel en zoek Harry's blik op.
"Ik ben klaar." Denk ik, mijn hart klopt luid en ik voel me wat misselijk bij de gedachte van wat ik ga doen, maar mezelf erop voorbereiden kan toch niet. Har streelt kort langs mijn bovenarmen en rug en grijpt dan naar een antiek mes dat op zijn nachttafeltje lag. Dat is absoluut niet raar. Mijn vingers trillen, maar dat ziet hij niet als hij zichzelf opensnijdt in zijn hals en mij een bemoedigend duwtje geef richting zijn borstkas. Ik aarzel, het zijn de stille kussen die me overtuigen en de zoete smaak doen proeven. Bij normale mensen is het bitter, bij Harry is het o zo zoet. Ik tril en duw me tegen hem aan terwijl ik verder op hem beweeg en hem doe kreunen. Hij bijt me kort als proef, maar de tweede keer bijt hij door en voel ik de pijnscheut opkomen. Het is echter zijn bloed in mijn aderen dat dat gevoel doet omslaan naar genot. Als ik mijn heupen over de zijne rol, voel ik Harry onder me trillen, en voel ik hoe zeer ik hem daarmee kan doen genieten. Het overgevoelige gevoel van genot en liefde gaat nu ook door mijn aderen, het is werkelijk onbeschrijfelijk.

"Ik hoop dat ik je niet teleurstel, maar ik heb geen ontbijt voor je." Ik glimlach en rol me terug om tegen Harry's naakte lichaam aan. De zware dekens maken me gelukkig door de aanhoudende warmte in dit kleine bed.
"Dan blijf ik nog even liggen." Ik hoor Harry glimlachend snuiven. Zijn handen trekken me tegen hem aan.
"Als je adviseur, zou ik je andere dingen aanbevelen." Ik trek mijn mondhoek wel omhoog, maar weiger om mijn ogen open te doen. Nog heel eventjes genieten. Als Har vervelend in mijn oor begint te blazen, schiet ik in de lach en rol ik van hem af, waardoor ik uit het kleine bed rol en grom.
"Op die manier gaat het wel, ja." Ik krabbel traag overeind omdat de grond belachelijk koud is. Harry's groene ogen kijken me zo onschuldig aan dat ik het gewoon negeer omdat ik anders geen serieus gezicht kan trekken. Het huis is al verlicht door de ochtendglorie. Ik ben blij dat Harry toch net even een broek heeft aangetrokken voordat hij zichzelf zo aan me kwam laten zien. Harry grijnst als ik moeite moet doen om mijn vergrote ogen en geopende lippen te verbergen. "Je bent echt in de verkeerde niet lollige mood vandaag!" Ik geef hem opnieuw een blik en besef dat ik zelf niets meer aanheb doordat ik letterlijk draag wat ik in bed droeg.
"Ik weet niet waarover je het hebt." Ik schud mijn hoofd, maar de groene ogen en springerige haren zijn onweerstaanbaar.
"Naughty boy." Dat doet hem nog breder grijnzen. Ik probeer langs dat grote lichaam te wandelen, maar hij slaat zijn armen om me heen waardoor ik lach en me verzet, iets wat een hopeloos gevecht is natuurlijk. Hij lacht ook en kust me in mijn hals. "En wat zegt mijn adviseur daarvan?" Ik hoor hem glimlachen, maar probeer nog steeds te ontsnappen.
"Die is even afwezig." Ik grijns en probeer hem achteruit te duwen door mijn lichaam tegen het zijne aan te duwen. Hij lacht enkel en zet maar een minipasje achteruit.
"Dat is onhandig." Ik glimlach en draai me met mijn buik naar hem toe. Voor het eerst staan er terug roze blosjes op zijn wangen waardoor hij er levendiger uitziet. Zijn groene ogen blinken wel geamuseerd. "Ik heb hem net even nodig." Als Harry speels met menselijke tanden in mijn hals bijt roep ik meteen 'auw' waardoor hij lacht.

"Hé mam, ik bel je even om te zeggen dat ik vanavond nog even binnenspring."
-"Eet je mee?" Haar bezorgde stem galmt door mijn toestel. Harry ontbloot zijn tanden als ik hem een blik geef waardoor ik mijn hoofd schud naar hem en bijna vergeet te antwoorden. Iemand is echt de lolbroek vandaag.
"Je mag wel wat soep bewaren als je wilt."
"Ook voor Harry?" Ik grijns en geef hem opnieuw een blik.
"Ik weet het nog niet." Verdient hij dat wel? Harry trekt zijn wenkbrauwen op, in de verte zie ik al een restaurantje liggen. Ondertussen heb ik wel belachelijke honger gekregen.
"Je hebt toch geen ruzie of zo?"
"Nee hoor, hij hangt gewoon de lolbroek uit vandaag." Ik hoor haar hummen en dan wat frommelen met van alles.
"Ik ga ophangen schat, tot later!" Ik knik en leg dan af. Ik leun net met mijn hoofd dieper tegen de hoofdsteun aan als Harry de parking oprijdt.
"Ik haal het zelf wel even." Ineens staan zijn groene ogen serieuzer. "Ik word echt niet zomaar ontvoerd hoor, lieverd." Ik geef hem een speelse blik en stap dan uit.

Ik kus Harry kort als ik terug in stap, dankbaar dat hij gewacht heeft.
"Dat ziet er niet echt uit als ontbijt." Hij bekijkt afkeurend mijn croque monsieur van bruin brood en ei, het zijn maar twee sneetjes, maar ik moet mijn shake dadelijk toch nog maken. "Je weet trouwens dat de nieuwe collectie vandaag uitkomt? Je zal een foto met je kledij en de logo's moeten plaatsen."
"En veel hashtags." Ik knik begrijpend en eet gulzig van mijn broodje. Vampierbloed geeft je wel energie, maar niet voor heel lang.
En we rijden weer de hele weg terug naar huis. Het duurt lang en ik staar vaak verveeld uit het raam, behalve als Harry met de ouderwetse liedjes van zijn telefoon meezingt. Dan kan ik het absoluut niet laten om hem even een zijwaartse blik te geven. Chocoladebruine krullen, zachtroze lippen en heldergroene ogen die naar de weg voor ons kijken, veel beters is er niet. "Ik wil een keer ver weg met jou op vakantie naar een vreemd land." Harry stopt met neuriën en geeft me een verwarde blik, maar het is wel een goede verwarde blik.
"Oh ja?" Ik knik en glimlach dan waarna ik in mezelf knik.
"Lijkt me zupah geil." Harry lacht en schudt zijn hoofd in de namiddagzon.
"Het is niet omdat ik vroeger Pruisisch was, dat je die woorden moet gebruiken." Ik haal mijn schouders op en glimlach.
"Wat is er mis mee?" Harry grijnst en geeft wat gas bij, weigerend te antwoorden.

Ik slurp net aan mijn groentesoep als mijn telefoon belachelijk irritant en luid begint te trillen. Waarom is dit nodig? Ik zet de kom neer op het tv-tafeltje en duw schuif mijn duim meteen naar het groene gedeelte als ik Niall zijn naam zie staan. Hij belt geen twee keer om belachelijke dingen, nu, soms wel. Maar daar is het nog te vroeg voor.
"Ni?" Ik klink bezorgd, en dat lijkt Phoebe die naast me zit ook op de merken. Ze heeft een sleutelhanger van Skopje in haar handen en legt deze neer, haar aandacht op mij richtend.
"Lou, je moet echt even je newsfeed checken."
"Welke?"
"Maakt niet uit." Hij klinkt enorm opgejaagd. "Wacht, ik heb je een van de linken doorgestuurd via WhatsApp." Ik frons en open zijn bericht. De titel zorgt ervoor dat ik van de schrik bijna mijn toestel op de grond laat vallen. 'Louis Tomlinson betrapt met zijn nieuwe vriend'. Er staat vriend. Ik duw het toestel terug tegen mijn oor aan en begin te ratelen terwijl ik opsta onderweg naar een plaats waar mijn zusjes mijn paniekreactie niet kunnen zien.
"De titel verontrust me al."
"Er zijn foto's Lou. Jij en Harry in de auto. En dat is niet iets dat hij zomaar kan oplossen. Iedereen hersenspoelen is geen optie. Je moet het maar eens lezen, het is niet het einde van de wereld."
"Het was wel het einde van mijn wereld vorige keer." Ik haal mijn bezwete hand van mijn voorhoofd en zucht dan trillerig; dit is niet goed. Dit is absoluut niet goed. Wat zal ik doen? Niall antwoordt niet; het is geen leugenaar die me zomaar iets vertelt om me beter doen te voelen. "Ik zal het even bekijken, denk jij er maar niet te veel aan, goed?" Ik hoor een Ierse hum en knik dan in mezelf waarna ik afleg en zo snel mogelijk als het kan de link open. Ik kan het moeilijk ontkennen; de liefde spat er echt af tussen ons, en dat is mooi om te zien. Het doet mijn hart smelten, maar ook razendsnel kloppen. Dit was niet de bedoeling. Niet nu, ik moet nog carrière maken en die zal ongelofelijk beïnvloed worden door dit nieuws. Snel ademend bel ik Harry. Mam zal vast denken dat ik diarree heb op het wc, maar dat interesseert me even niet.
"Boo?" Ik wil glimlachen om die naam, maar ben te opgejaagd.
"Ze weten het van ons, Har. Er staan overal artikels van ik die jou in de auto kust." Het is even doodstil, ik wil ijsberen, maar de ruimte laat dat niet toe.
"Het spijt me." Het is niet eens zijn fout, ik was degene die dat deed. Verliefd en met volle overgave.
"Het is niet jouw fout. Ik ga zo dadelijk terug naar huis... Ik stuur wel als ik vertrek." Ik wil dit nog even met hem bespreken, dat moet wel. We moeten niet onmiddellijk reageren, maar zijn gedachten weten en zien zou wel fijn zijn.
"Oké, ik zal er zijn Louis." Hij laat me niet in de steek. Mijn hart bedaart even waardoor ik terug meer lucht krijg.
"Dankje."

Van het ene hoogtepunt naar het andere...