"Niet het vragenspel!" Verslagen leg ik mijn hoofd in mijn nek en bekijk ik Harry die al dingen aan het Googelen is.
"Oké, ik heb er één."
"Jij moet ook antwoorden hé, denk er aan." Er verschijnt een stiekeme glimlach op zijn gezicht, maar hij lijkt niet op twijfelen. Dat heb ik hem ook nog nooit zien doen, eerlijk gezegd. Is dat raar? Hij is totaal niet arrogant...
"What do you think Victoria's secret is?" Ik lach en draai me op mijn zij.
"It is that my advisor makes terrible jokes." Hij lacht en kiest snel een andere.
"Zo slecht was hij niet, je lachte."
"Sommige mensen lachen om alles." Ik verdedig mezelf met een zachte stem en een grijns, duidend op mezelf, Niall...
"Als je je laatste maaltijd kon kiezen, waar zou je voor gaan?" Mijn ogen worden groot terwijl ik naar het plafond staar.
"Wat een vraag..." Hij humt waardoor ik hem bijna een geïrriteerde maar lachende elleboogstoot geef.
"Geen voetbalgedrag in bed!" Ik grijns en bekijk zijn glunderende groene ogen waarna ik terug voor me uit staar. Hij leidt me af van de vraag.
"Ik weet het. Ik wil een ellenlang buffet."
"Dat is geen maaltijd!"
"Ga toch ergens anders naar toe met je verstand!" Ik duw hem bijna uit bed doordat hij lachend met kuiltjes in zijn wangen zichzelf terug recht zet. "Jouw beurt."
"Heb je geen alcohol voor me? Ik heb daar het meeste zin in nu." Zijn gezicht staat jong en onschuldig, alsof hij nog te jong is om überhaupt alcohol te drinken.
"Ik ben een sportman Harry, en het is geen maaltijd tenzij je er wat citroen en zout bij doet." Hij glimlacht.
"Ik heb geen lievelingsgerecht."
"Onmogelijk! Je kookt geweldig dus er moet wel iets zijn..." Zijn onderlip belandt onbewust tussen zijn tanden als hij nadenkt en zijn bruine haar schudt.
"Nee, geen idee.." Ik schud mijn hoofd en neem zijn telefoon over. Kort frons ik, het is geen standaard ding, wel uitgerust met zware applicaties. Het is vast duur, duurder dan een Iphone.
"Als je iemand zou kunnen terug halen uit het dodenrijk en niet zou mogen omkijken of die persoon daadwerkelijk mee komt, zou je dat kunnen en wie zou je mee nemen?" Mijn ogen blinken terwijl Harry serieus fronst.
"Zoals bij Orpheus?" Ik hum.
"Ik kan niet één iemand kiezen, dan maak ik anderen boos." Zijn ogen kijken even in het niets waardoor ik het antwoord maar accepteer, niet de beste vraag misschien.
"Heb je veel mensen verloren dan?" Als ik in het half duister zijn adamsappel omhoog zie gaan als teken dat hij slikt en vecht tegen emoties doe ik mijn mond weer open. "Laat maar zijn. Volgende vraag."Een eerste kleine impressie van hun 'boysnight'.
JE LEEST
Link's
FanfictionHeen en weer geslingerd worden tussen het heden en het verleden. Heen en weer geslingerd worden tussen droom en werkelijkheid. 'want tusschen droom en daad/ staan wetten in den weg en praktische bezwaren, / en ook weemoedigheid, die niemand kan verk...