Link's

62 Vlammetje?

"Misschien", ik weiger meer te zeggen en eet de soep verder op, maar de starende blikken weigeren evenzeer op te houden. Het is irritant en het doet me nog meer blozen. "Misschien wel...maar het is...anders dan daarvoor." Waarschijnlijk begrijpt niemand wat ik wil zeggen. Als mijn blik toch op Phoebe valt, begrijp ik dat zij het begrijpt. En het is onleesbaar of ze dat wel wil accepteren.
"Goed anders?" Nu is mam bezorgd door mijn onhandig gedoe en gestotter en...Ik leg mijn vork abrupt neer en adem snel in.
"Het is een man." Een heel oude man waarmee ik een vorig leven heb gehad. Hij heeft me achtervolgd en is een vampier die je binnen de seconde kan doden en leegdrinken. Maar dat is niet relevant. Zo blijkt mijn beste vriend ook honderden jaren oud te zijn. Ze zouden me voor gek verklaren, maar ik probeer te focussen op hun reactie op die driewoordzin, want dat is alles wat ze moeten weten. Lottie grijnst en geeft haar vriend een blik; ze wist het. Ze heeft het oog voor zulke dingen. Phoebe fronst lichtjes, maar probeert toch te glimlachen, omdat ze mijn favoriete zusje is. Daisy lacht plots kinderlijk waardoor ik de twaalfjarige een blik geef.
"Nog een mooie man in huis dan?"
"Mooi is hij zeker." Ik glimlach en probeer het woord speciaal niet toe te voegen. Speciaal en apart kan een mens heel mooi en uniek maken, maar ook heel raar en niet passend doen lijken. "Ik zeg niks meer." Phoebe weet het. Haar blauwe ogen zeggen het me als ze me per ongeluk aankijkt. Mam glimlacht enkel en begint op te ruimen, zonder iets te zeggen.
"Mam?"
"Zolang jij maar gelukkig bent jongen!", ze roept het vanuit de keuken en komt met warme pannen terug gewandeld.
"Zeg het me als ik je aankijk", ik meen het. Ze merkt hoe serieus ik dit vind, ik heb gewoon haar goedkeuring nodig! Anders zou ik er echt kapot van zijn. Ik hou van mijn familie en ik mag wel zeggen dat ik ze door de ergste tijden gesleurd heb, nog steeds, maar het respect voor wie we zijn moet dan ook wederzijds zijn. Mijn keel brandt als ze me aankijkt en me een zoen op mijn voorhoofd geeft.
"Zoals ik het zei, Lou. Jouw keuze is een goede keuze en zal altijd een goede zijn. Tenzij als de rotzak je verdriet aandoet." Ik knik en knipper een paar keer met mijn blik naar beneden. Het is er uit, en het ging makkelijk. Ik negeer opnieuw mijn trillende broekzak en begin te eten met de mensen waar ik om geef rondom me.

Als ik thuis ben, besef ik te laat dat de kasten nog steeds leeg zijn. Enkel wat vitaminewater zal mijn droge keel tevreden moeten stellen. Ik heb gemerkt dat mijn maîtresse me verschillende keren gebeld heeft, iets wat ze normaal niet doet omdat ze weet dat ik de vragende partij ben die haar contacteert. Als de bel gaat, doe ik ook open. Twee sterke armen rondom mijn middel en twee zachte lippen doen me lachen en mijn armen om hem heen slaan.
"Tijd om te gaan winkelen?"
"In wat voor winkel?" Ik fluister het grijnzend in zijn oor en lach luid als hij me speels optilt en met me gaat lopen.
"Ik koop handboeien voor je zodat je toch even stil bent." Ik glimlach als mijn achterste op het marmer van het keukeneiland belandt.
"Ik denk dat wat vampierkracht ook voldoende is, hoor." Als hij me met glinsterende oogjes aankijkt, kus ik hem spontaan. Hij glimlacht scheef en gaat achteruit om me ruimte te geven. "Trouwens, ik weet wel leukere dingen dan winkelen." Ik knipoog naar hem als ik mijn portefeuille neem. Ik laat het zelfs bijna vallen als plotseling de bel gaat. Welke idioot staat nu zo laat nog aan mijn deur, ongevraagd uiteraard?! Har is altijd welkom. Op het schermpje zie ik dat het Chrissy is. Ze zal wel een reden hebben doordat ze me echt zo vaak gebeld heeft. Ik besluit haar naar boven te laten komen en geef de mooie man in de keuken een korte blik. Hoe leg je uit dat je persoonlijke onbetaalde seksbuddy naar boven gaat komen? Niet gok ik. Ik twijfel en draai me kort naar hem toe en dan weer terug en...ze klopt al aan voordat ik iets heb kunnen beslissen. Met nog meer twijfel en een kleine angst in mijn snel kloppend hart reikt mijn hand naar de deurklink.
"Je moet niet open doen als je niet wil." Harry's hese stem verergert alles en doet kippenvel ontstaan op mijn tere huid. "Je hartslag is onregelmatig." Ja, zijn lage stem kalmeert me, maar jaagt me ook op. Ik geef hem een dankbare blik en doe toch open.
"Waarom neem je niet op?! Wat ik te zeggen heb is wel echt belangrijk!" Chrissy probeert zich met haar mooie lichaam door de deuropening heen te duwen, maar ik verhinder alle doorgang met mijn eigen lichaam.
"Dat moet wel als jij ineens denkt dat je me mag bellen in mijn drukke leven."
"Je bent gewoon thuis." Haar stem snijdt. Ik weet niet waarom dit plotseling aanvoelt als een ruzie en waar die vijandigheid vandaan komt. Ik mag haar...normaal gezien.
"Nu wel. Wat is er aan de hand?" Mijn stem is zachter geworden. Iets zegt me dat Harry zich ook niet meer in de zichtbare ruimte achter me bevindt.
"Je hebt me zwanger gemaakt."
"Wat?"
"Precies zoals ik het zei, je hebt me bezwangert." Ik snuif en voel me kort bedrogen, mijn hartslag gaat nog sneller, maar dat zie je niet aan mijn gezicht.
"Onmogelijk, we doen het altijd dubbel veilig." Ze schudt haar hoofd, iets wat ik niet begrijp.
"Ik ben al een tijdje gestopt met de pil. Er zal wel een gaatje in je condoom gezeten hebben." Zoiets neem ik echt niet zomaar aan hoor.
"Weinig kans. Het zijn extra veilige en altijd netjes binnen de vervaldatum." Ik laat haar binnenkomen, ze is niet verlegen en zet zich op een stoel. Aan haar buik is niets te zien. "Ben je zeker?" Ze knikt en zucht dan. Ik wil enorm graag vader worden, maar absoluut niet nu. Mijn situatie is te onstabiel. Wat moet Harry begod denken nu? Dat ik het zomaar met iedereen doe? Dit wordt echt nog gênanter dan het nu al is.
"Ik ga alimentatie aanvragen."
"Wat? Ik kan dat echt niet missen, je weet dat ik al te veel steun en te weinig overhoud. Als het echt mijn kindje is, wil ik wel iets bijdragen." Ze schudt streng haar hoofd en kijkt me zelfzeker aan.
"Ik vraag het aan Louis." Ik zucht.
"Dan wil ik een vaderschapstest."
"Absoluut niet!" Ze verhoogt haar stem en zo laat in de avond maakt me dat niet echt tevreden. Oh nee, het vrouwelijke drama gaat starten. Bereid je voor. "Denk je echt dat ik ben vreemd gegaan?! Zo behandel je me wel! Je bent gewoon te flauw om je verantwoordelijkheid op te nemen en verdenkt mij van de hoer spelen! Als jij mij die alimentatie niet zo geeft, dan zal ik wel eens een mooi boekje van je opendoen bij de pers. Van je lelijke eigenschappen tot je ontrouw en de grootte van je geslacht. Allemaal enorm echt natuurlijk." Ik probeer me niet op mijn tenen getrapt te voelen, maar nu is ze echt belachelijk irritant. Ze haalt me het bloed onder mijn nagels vandaan en ik moet kalm reageren om niets te verergeren.
"Ik denk nog steeds dat een vaderschapstest wel redelijk is, dan." Kwaad stapt ze op en gooit ze een plastic beker op de grond - goede God dat hij van plastic is.
"Je leest er wel over."
"Chrissy, komaan, kom hier zitten als je een beetje volwassen bent." Ze negeert me en gooit snoeihard de deur toe om naar beneden te stormen. Ik zucht en sta op om de beker en een klein plasje water op te vegen. Harry komt met een ingehouden glimlach uit de logeerkamer.
"Nu snap ik waarom je geen vrouw wil." Ik kan niet anders dan de spanning eruit lachen bij die opmerking en veeg kort langs mijn voorhoofd. "Als ik jou was, zou ik haar voor de rechtbank slepen. Ik heb alles opgenomen. Die bedreiging was echt niet netjes" Har klinkt formeel. Ik knik en stap naar hem toe.
"En wat denk jij?"
"Van?" Ik grijns en lach trillerig als mijn handen aan de touwtjes van zijn vest trekken.
"Dat ik een vrouw mogelijk zwanger heb gemaakt." Har glimlacht en legt zijn hoofd bovenop het mijne zodat ik geen reactie meer kan aflezen. Hij verrast me wanneer zijn koele lippen me zachtjes kussen bij mijn slaap. Ik ontspan langzaam terug en beweeg mijn vingers kort.
"Ik denk dat ik je daardoor alleen maar sneller in mijn bed wil hebben, om te bewijzen dat je nu toch echt wel van mij bent." Ik lach heel zacht en leg mijn hoofd op zijn relaxte schouder. Hij kust me opnieuw en kalmeert me zo meteen. "Ik help je dit wel oplossen." Ik knik en kus hem zelf bij zijn volle lippen waarna we richting slaapkamer gaan.
"Ik moet de deur nog sluiten." Harry kust me opnieuw.
"Doe ik wel als je slaapt, plus, bij mij ben je echt wel veilig." Ik grijns en verdiep onze volgende zoen zodat die veel passievoller wordt. Het is zwoel en heet en de kleding wil uit. Op een of andere manier eindigen we gewoon halfnaakt in elkaars armen, ontspannen. Net voordat ik indommel komt een golf van Harry's hese stem mijn gehoorgang binnen getrild.
"Ik vind het normaal dat je je behoeften had, zelfs knap als zij de enige was." Hij ademt even in en streelt dan verder over mijn naakte rug. Het is absoluut zalig. "Wat nu telt is enkel dat ik je nu vast heb en nu van je mag genieten. Slaap zacht, Lou." Ik kreun zachtjes doordat ik wil reageren, maar mijn lichaam is al zo ver weg van de realiteit dat dat alles is wat ik kan doen voordat ik echt weg ben.

En zijn andere vlammetje... Reacties?