Link's

81 Diner

"Dele!" De man lacht en opent de deur verder, na een blik op mijn knap gezelschap.
"Kom binnen, het is verrekes koud met dat miezerweer." Ik knik en hang zelf mijn vochtige jas aan een van de haakjes aan de muur. Het is duidelijk dat Dele zijn verzameling winterjassen er zelf niet ophangt; hij heeft het altijd koud, en dus ook een enorme collectie voor elk soort weertype.
"Volgens jou." Ik glimlach en draai me net om als ik een auto hoor, Niall has arrived. Ik geef Harry een korte bemoedigende blik en kijk dan naar de deur waar we de Ier opwachten.
"Trouwens, mijn vriendin noemt Aimée, niet Amy. Ze is Frans." Ik knik en herhaal de naam in mezelf terwijl Niall aanbelt en meteen binnen loopt, zoals hij eigenlijk altijd doet.
"Bah man! Ik haat dit weer."
"Zegt de Ier." Harry glimlacht naar de kerel die met tegenzin zijn jas uitdoet en de sjaal dan toch maar weghangt. "Dan zullen we naar Aimée gaan." Hij herhaalt expres de naam met de vreemde uitspraak voor Niall die met zijn blauwe kinderoogjes knikt en ons volgt. De vrouw is een prachtig exemplaar. Met veel spontaniteit en eigenheid komt ze ons begroeten.
"Louis." Ik geef haar een hand.
"Ah! Een Franse naam! Dat is eenvoudig. Aimée, betekent geliefd in het Frans" Ze glimlacht tevreden als ik knik, eenmaal bij Niall aangekomen beweert die net het tegendeel.
"Hij wil beleefd zijn, het is Lewis."
"Zwijg Horan! Dat is niet waar, negeer hem. Hij slaat onzin uit omdat hij honger heeft." Harry lacht om de Ier zijn boze blik, samen met Dele die in de sofa gaat zitten. "Je praat trouwens goed Engels voor een française." Ze lacht en geeft Dele een blik. De man draait zijn donkerbruine ogen al stiekem weg, ik ken die blik.
"Eigenlijk ben ik maar half Frans. Mijn moeder is naar hier geëmigreerd en heeft hier de liefde van haar leven gevonden. Ik ben hier opgegroeid."
"Maar ze praat nog wel Frans." Ik grijns om die opmerking van Dele en volg beleefd zijn vriendin naar de woonkamer, iets wat vreemd is. Normaal loop ik zomaar door en ga ik dan in de sofa zitten om op de Playstation te spelen met hem. Raar dat ik haar nooit eerder opgemerkt heb, vijf maanden. Als ze met wat bubbels komt, sta ik zelf al op om iets anders uit de keuken te halen. Achter mijn rug hoor ik Dele iets zeggen van: "Hij drinkt geen alcohol." Ik kom met wat grenadine die trouwens veel lekkerder en zoeter is dan hun volwassendrankje terug en zet me weer, Harry geeft me een bespottende blik. Hij weet nu dus ook dat die ene nacht echt een persoonlijke ramp was.
"Ik had Niall echt groter verwacht, voor een voetballer."
"Beginnen we weer?" De Ier laat zich verder in de sofa vallen en grijnst naar Aimée.
"Heb ik een gevoelig onderwerp aangehaald?"
"Zeker." Ik glimlach naar de blonde kerel. "Maar hij is wel een voetballer die moeilijk te passeren is en met wat hulp van zijn sterke benen even hoog kan springen als ieder ander." Dele geeft me een aanhankelijke blik, hij weet dat ik op mijn jeugdmaatje gesteld ben. Dat ik hem nu verdedig is nu dus ook geen bijzonderheid.
"Ik denk dat we dat beter niet kunnen testen." Harry geeft Niall nu ook een bespottelijke blik.
"Ik kan even goed weg gaan als we zo beginnen." Ik schiet in de lach om de beteuterde stem en geef Niall een vriendschappelijke knuffel, eentje waarin we beiden stiekem genieten van onze hechte band met elkaar. Harry besluit er snel tussen te komen.
"Voordat we naar tafel gaan, ik kan wel niet veel eten." Harry glimlacht schaapachtig naar Aimée die net wat ongezouten nootjes op tafel zet; een gezonde snack, iets wat ze duidelijk van Dele overgenomen heeft. "Ik kreeg dit enorm laat door," Harry geeft me een veelzeggende blik, ook al is die enorm goed gespeeld, "waardoor ik eerst met mijn broer ergens ben gaan eten. Eerlijk gezegd, ik zit nog vol." Niall schudt glimlachend zijn hoofd waardoor ik begin te lachen.
"Komaan Ni." En dat is niet om Harry's dekmantel uit te lachen, maar echt om Niall.
"Wat?" Hij grijnst zo gemeend dat de ader in zijn voorhoofd spontaan verschijnt.
"De meer-voor-mij blik. Echt waar?" Nu lacht Dele ook luid. Hij brengt zijn handen naar zijn buik, iets wat ik allang gedaan heb omdat ik buikpijn heb van het lachen. Harry en Aimée grijnzen onwetend naar elkaar, nu, Harry speelt dat opnieuw. Hij kent Niall zelfs een beetje beter dan ik.
"Ik heb gewoon altijd honger." Dele knikt en besluit meer aandacht te geven aan zijn vriendin naast hem.
"Klopt. En het is er altijd eentje die nooit over gaat, ongeacht de hoeveelheid eten dat je hem geeft."
"Okee. Willen jullie al eten? Ik was bezig met een soepje als voorgerecht. De frietjes wou ik zelf maken, maar de tijd is iets krapper geworden dan gepland." Ik glimlach stiekem als haar ogen onopvallend naar de jonge kerel naast haar lonken, Dele merkt op dat ik het weet en knipoogt.
"Ik wil de frietjes wel verder doen, in de oven zeker?" Harry glimlacht alsof hij alle dagen kookt, wel, eigenlijk doet hij dat ook voor mij.
"Hij is een goede kok, dat kan ik beamen."
"Dan hebben jullie meer kennismakingstijd samen."
"Je moet je niet opofferen." Niall geeft hem een wijze blik die stiekem veel verder gaat dan de piepjonge mensen ernaast. Ik weet nu wat hij daar mee bedoelt, en dus ook waarom zijn ogen kort langs de mijne passeren.
"Het is geen probleem! Ik help hem wel." Aimée staat behendig op en loopt op subtiele hakken terug naar de keuken, Dele's ogen zijn op haar slanke lichaam gebrand.
"Niet alleen een leuke persoonlijkheid mh?" Niall grijnst naar onze teammaat die zijn wenkbrauwen omhoog trekt en beamend knikt.
"Absoluut."