Mijn hele lichaam bibbert van de stress. Ik ben al honderd keer naar het toilet gegaan, maar de spanning mindert niet. Misschien was wat meer voorbereiding toch verstandiger geweest. Om het niet achter het grote rode doek te begeven, ga ik terug naar mijn kleine kamer waar mijn grote vampier zit.
"Louis," hij probeert niet te glimlachen, maar doet het toch.
"Ik weet het," ik zucht en probeer niet doorheen mijn haren te wrijven. Wanneer ik voorbij loop om wat water te halen, houdt een lang en gespierd been me tegen. Een prachtig been. Harry's armen trekken me via mijn bovenbenen mee op de bank naast hem. Hij lacht als mijn lichaam even gespannen en dus vol verzet is.
"Lou..." Een hese fluistering, die krijgt wel mijn aandacht. "Jij bent spontaan het beste. Denk gewoon goed na over wat je wil zeggen, de rest komt wel. Adem diep in en uit. Er is niets mis met pauzes." Ik geef hem een smekende blik en laat zijn zachte vingers los.
"Waarom doe jij dit niet?"
"Omdat dit jammer genoeg jouw taak lijkt te zijn." Hij glimlacht en kust me zacht op mijn voorhoofd. Voordat ik verder kan piekeren, trekt hij me tegen zijn borstkas aan en begint hij een van mijn favoriete nummers te zingen.
Heart beats fast
Colours and promises
How to be brave
How can I love when I'm afraid to fall
But watching you stand alone
All of my doubt, suddenly goes away somehow
One step closer
I have died everyday, waiting for you
Darling, don't be afraid, I have loved you for a thousand years
I'll love you for a thousand more
JE LEEST
Link's
FanfictionHeen en weer geslingerd worden tussen het heden en het verleden. Heen en weer geslingerd worden tussen droom en werkelijkheid. 'want tusschen droom en daad/ staan wetten in den weg en praktische bezwaren, / en ook weemoedigheid, die niemand kan verk...
