Link's

16 Afspraak 4

Ik eet net mijn laatste aardappel op wanneer de bel gaat. Benieuwd of mijn adviseur vandaag vriendelijker is... Ik open de deur en word even bedonderd door de lichte kleur van zijn groene ogen, waarna ik de deur terug sluit en met hem aan tafel ga zitten. Ik zeg niks, tobbend over de ongemakkelijkheid en mijn frustraties.

"Als we de selectie bekijken schiet er voor zowel sportkleding als sportschoenen Nike, Asics en Adidas over."

"Asics heeft geen goede voetbalschoenen naar mijn mening maar die krijgen we toch van de club gesponsord." Harry knikt diplomatisch en streept het toch van zijn lijstje. Daarna kijkt hij me recht aan, zoals alleen hij dat kan, en likt eens over zijn volle lippen. Deze kerel heeft iets bijzonders.

"Heb je dorst?" De vraag is zo willekeurig als wat waardoor hij fronst en zijn hoofd traag knikt.

"Ik denk het."

"Je denkt het?" Nu frons ik maar ik sta toch op om hem een glas water te geven en mezelf wat vitaminewater in te schenken.

"Ik heb niets anders voor je. Dit vitaminewater smaakt echt niet zo goed als je zou denken." Zijn water is beter, maar ik sta op een specifiek dieet. Harry knikt en kijkt terug op zijn papieren om verder te gaan.

"Nike of Adidas?" Ik zucht en leun met mijn kin op het plastic flesje waardoor hij me recht kan aankijken. Zonder enige voorkeur zelf te geven.

"Ik heb een persoonlijke voorkeur voor Adidas." Harry knikt en legt de papieren ervan apart.

"Dat was nog maar het begin. Nu moeten we het contract gaan overeenkomen." Ik zucht en zet mezelf iets rechter. Harry kan er ook niets aan doen dus zeg ik er ook niets over.

"Hebben ze geen voorbeeldcontract?" De bruinharige man humt en schuift er een voor mijn neus. Zijn lange vingers met zware ringen springen me even in mijn hoofd.

"Voordeel van dit: de hele nieuwe collectie en op aanvraag extra stuks. Nadeel: je moet het elke keer dragen als je naar buiten gaat."

"Nee, daar doe ik niet aan mee. Dan verlies ik mijn persoonlijkheid." Iets in die groene ogen zegt me dat hij dat al verwacht had dus, legt hij een ander papier voor mijn neus.

"Een aangepaste versie door mij: je krijgt acht stuks uit de nieuwe collectie naar keuze en doet het regelmatig, wat betekent minstens 2 maximaal 4 keer per week aan als je je buiten vertoont. Dat moet niet een geheel van Adidas zijn dus enkel de schoenen of jas of broek kan ook." Zijn blik kijkt me vragend aan terwijl mijn hart verlangend begint te bonken, dat is meer naar mijn wens.

"Heb je dit al voorgesteld?" Zijn gezicht betrekt kort als hij de andere papieren in hun map steekt.

"Nee, wil je dat ik dat doe?" Ik knik en sta op waarna ik kort van mijn drankje drink.

"Ja, maar vaker dan drie keer in de week doe ik niet." Hij knikt maar zijn aandacht is op mijn bewegende lichaam gevestigd.

"Ik ga nog zwemmen met Daisy en Niall, kom je mee?" Misschien is dit wat onverwacht maar oké. "Sorry dat ik het niet eerder vermeld heb." Vanuit mijn ooghoeken door de gespeelde beleefdheid zie ik hem lichtjes glimlachen.

"Het is negen uur 's avonds Louis."

"Watje, komaan! Ik heb al getraind, de God ganse dag geleerd en nu een overeenkomst qua contract. Ik wil terug iets ontspannend doen." En iets inspannend. Mijn armen en schouders zijn pijnlijk van de strenge reeks oefeningen waar ik ze doorheen gestuurd heb terwijl mijn lies uitgetrokken aanvoelt door de kinésist. En toch wil ik mezelf nog wat afbeulen. Er komen belangrijke wedstrijden aan. God, ik denk veel te veel op heel weinig tijd.

"Ik heb geen zwembroek meer sinds de vorige versleten was." Zwak excuus. Ik grijns en loop naar mijn kast in mijn kamer waar ik mijn zwemslip uit haal en kijk of ik nog iets heb dat hem past.

"Maar ik wel. Slip of broek?" Ik laat hem het zwarte kleine ding en de langere aansluitende grijze zien.

"Broek dan." Hij krabt ongemakkelijk in zijn haar, niet wetend waarom hij in godsnaam geantwoord en dus toegestemd heeft.

"Ik moet Daisy nog wel even ophalen." Het blijft stil vanuit zijn kant. Ik neem een kleinere voetbaltas en steek er handdoeken, een duikbrik en de broeken in. Als ik mijn autosleutels neem, heeft Harry alles al opgeruimd en staat hij langs me.

Eenmaal we in mijn auto zitten, krijg ik de adviseur weer aan de praat. Hij staart de hele tijd bedenkelijk voor zich uit sinds ik het woord zwemmen heb laten vallen.

"Is dit lang geleden?" Zijn pupillen in die groene ogen vernauwen kort, maar ik moet mijn ogen op de weg houden.

"Wat bedoel je met dit? Zwemmen of iets doen met vrienden?" Ben ik een vriend dan? Soms lijkt het alsof hij me niet mag met zijn indringende blik en koele gedrag.

"Het eerste, maar het tweede mag je ook vertellen." Ik schakel terug om af te draaien van de grote weg naar het woonwijk gedeelte.

"Zwemmen is wel even geleden ja. En vrienden, goh. Soms heb je het gewoon druk en dan vergeet je af te spreken."

"Ik heb geen vrienden buiten de voetbal." Ik slik en kijk hem expres zo weinig mogelijk aan. "Jong gescout voor Tottenham hier, dan met deze jongens opgegroeid en zo weinig tijd gehad dat ik geen andere mensen heb leren kennen."

"Heb je daar spijt van dan?" Ik vertraag en rijd de auto op de oprit van mams, eigenlijk mijn, huis.

"Absoluut niet." Ik glimlach naar hem en toeter eens ongeduldig waardoor mijn jongste zusje snel naar buiten komt gelopen en voorzichtig in mijn auto klimt.

"Hé Lou, is dit Harry?" Ik kijk via de achteruitkijkspiegel naar haar en hum. "Daisy." Ze glimlacht naar hem.

"Aangenaam." Harry draait zich wat om in zijn stoel terwijl ik de weg terug op rijd.

"Sport je vaak?" Daisy haar enthousiasme lijkt hem in de war te brengen.

"Dat valt wel mee. Jij?"

"Ik zwem als sport twee keer per week. En ik dans." Ik besluit het gesprek af te ronden als Harry terecht fronst bij dat laatste door te parkeren. Voor een keer is mijn blonde vriend eerder hier en kunnen we samen het zwembad in lopen.

"Louis, je hebt mijn euh- broek nog." Wauw, hij is zo geleerd dat hij soms op sociaal vlak enorm onhandig overkomt. Ik open de tas en geef hem het halflange model. Hij heeft koude handen, maar echt koud.

"Veel succes." Ik trek mijn wenkbrauw op en kleed mezelf dan om. Op dit uur is het hopelijk wat verlaten. Dat gestaar naar mijn lichaam in donkerblauwe minislip is absoluut hatelijk. Ik ben het snelst omgekleed en ga na het opbergen van mijn spullen alvast douchen. Daisy komt kort naast me staan en springt dan alvast het water in. Niall blijft naast me staan onder de douche. Het verbaast me plotseling hoe goed mijn broek de grote (best gespierde?) man staat.

"Hij past." Ik glimlach naar hem en maak mijn haar kort nat door mijn handen er door te halen.

"Gelukkig maar. Anders werd het naaktzwemmen."

"Niet zwemmen ja!" Ik lach om Niall's opmerking en zie een oude dame naar mijn wasbordje kijken terwijl dat gebeurt. Soms vind ik ouderdom erg voor hun, zoals nu. Het is een van die sluipende ziektes. "Vijfentwintig vrije slag straks?" Ik frons kort bij de gedachte aan mijn al vermoeide armen maar knik dan toch waardoor Niall vrolijk naar het water loopt en erin duikt.

"Is dat teveel voor je?" Harry snapt het volgens mij niet aan zijn gekke blik te zien. "Een wedstrijdje."

"Ik kan proberen." Ik knik en duik dan zelf het water in om op te warmen.

Jullie herinneren je de laatste keer nog wel dat de twee samen in een vijver gingen zwemmen. Lekker romantisch toen...