AHÜZAR #TAMAMLANDI#

MEKTUP

"Sana en güzel kelimeleri yazmak isterdim. Kısa ve öz... Anlamı derin olan kelimeler. Can bulsun isterdim adının adımın yanında. Aldığım nefesin tadı gibi pervasızca gözlerine bulanmak, aşkı ruhundan amaçsızca içmek isterdim. Kaderinin ömrüme çile doldurmadan yazılmasını isterdim. Ama olmadı be güzel gözlüm, ayrılık ateşi düştü kor gibi yaktı yüreğimi. Kalbim kara bir matemde, ruhum bana geleceğin güne kadar koyu bir yasta, ben cefa çekmeye razıyım da senin çekeceğine razı değil bu gönlüm. Gittiğin günden beri derbeder bir haldeyim, gittiğin günden bu yana yüreğim deprem yeri, sarsılmaz dediğim benliğim yerle bir oldu be gül kokulum. Hala tüketmediğim bir umudum var gözlerimde. Yüreğim dağlanıyor be güzelim, bu acı dayanılmaz, bu acının bir tarifi yok benim kelime hazinemde. Of! İçim daralıyor.

Sensiz geçen bir Eylül'ün hesabını soruyorum yüreğime. Neden diyorum? Gittiğin günden bu yana nedenlerin canına okuyorum. Bazen git peşinden tut kolundan getir diyorum. Ama yapamıyorum be güzel gözlüm. Gelecek zaman dilimi için var olan şansımızı da aptallığım yüzünden yitirmek istemiyorum. Hayallerini elinden acımasızca almak istemiyorum. Dayanacağım güzelim, son nefesime kadar da sürse bu bekleyiş dayanacağım. Nasıl yapacağım bilmiyorum ama ben seni geri kazanacağım. Sen inancım yok desende o inancı senin yüreğine ben hissettireceğim.

Eylülümü sensizlikle soludum, yağan her bir yağmur tanesinden ben seni diledim. Senin bana gelişini hayal ettim karanlık gecelerimde. Biliyorum kızıyorsun, belki de hiç açmadan yakıp atacaksın bu mektubu. Yine peşimi bırakmadı diyorsun içten içe ama bunu da elimden alma be güzelim. Tutunacak tek dalım sana yazacak mektuplarım. Sen gittiğin gün telefonumu kırıp paramparça ettim ben. Senin adının yazmayacağı bir telefonu söylesene be ne yapayım? Mektuplara sarıldım bugün ansızın. Daha fazla sensizliğe dayanamadım. Cevap yazmasan da sesimi böyle duy istedim. Umarım bu yaptığım hareketle üzmem seni. Umarım yine gözyaşı sebebin olmam be ÖMRÜM. Seni çok seviyorum iki gözüm.

Alper"

Özüm gözleri yaşlı bir halde mektubu bitirdiğinde diyecek sözü kalmamıştı. Mektubun kokusunu derince içine solurken gözlerini sımsıkı yumdu. Hayalinde canlandırdığı adamın görüntüsü yüzünde derin ve etkileyici tebessüm oluşmasını sağladı.

Kızmış mıydı? Unutsun vazgeçsin mi istiyordu? Yoksa onunda içinde yok edip atamadığı geleceğe dair bir umut kırıntısı mı vardı? İtiraf edemedikleri gözlerinden damla damla yanaklarına doğru süzülürken yüreği farklı bir boyuta geçmişti. Özlem onu sarıp sarmalarken zaman dedi yüreği zaman her şeyin ilacıdır. Bu ilaç bizi ya yaşatacak ya da öldürecek. Bunu zaman gösterecekti.