the larry story (dutch)

The hospital

LOUIS P.O.V

‘’Ij bjijna jajig’’ zei Liv ‘’Ja ik ben bijna jarig, en dan gaan we taart eten’’ zei ik ‘’Tjaart’’ zei ze verbaasd, ‘’Ja een hele grote taart, en dan ga ik taart in papa’s gezicht gooien’’ zei ik en Harry keek verbaasd op. ‘’Haha pap is jemeen’’ zei Liv lachend ‘’Ja dat is hij zeker’’ zei Harry ‘’Nu kjijg ij jeen adeautje’’ zei ze ‘’Nee ik wil een cadeautje, sorry ik doe niets de taart gaat in mijn buik niet in papa’s gezicht, krijg ik nu weer een cadeautje?’’ vroeg ik, Liv keek even naar Harry die knikte. ‘’Ja’’ zei ze, ze ging van de bank af en liep naar de keuken. ‘’Liv wat ga je doen?’’ vroeg Harry toen hij op stond en naar haar toe liep. ‘’Geef die maar’’ zei Harry en Liv kwam aan ‘waggelen’ zoals Harry en ik het noemen, en ze hield iets achter haar rug.

‘’Wat heb je achter je rug?’’ vroeg ik ze lachte en gaf het aan mij. ‘’Carrots’’ zei ik en ik gaf Liv een kus. ‘’Liv lieverd kom is hier’’ zei Harry ‘’Luister, straks gaan we even naar het ziekenhuis’’ zei Harry toen hij haar optilde en naast mij op de bank ging zitten. ‘’Waajom?’’ vroeg ze ‘’De dokters gaan jou straks even onderzoeken’’ zei ik ‘’Waajom?’’ ‘’Ze gaan kijken of je nog steeds gezond bent’’ zei ik ‘’mjoet ik jang jijven?’’ vroeg ze ‘’Nee twee uurtjes maar en dan gaan we weer naar huis’’ zei Harry ‘’Okay’’ zei ze. ‘’Jij mag zeggen wat we gaan eten vandaag’’ zei ik ‘’Pjannenkjoeken’’ zei ze ‘’Okay dan gaan we pannenkoeken eten vandaag’’ zei Harry en Liv begon te juigen.

‘’Jaan ze mjij pjijn djoen?’’ vroeg Liv ‘’Natuurlijk niet lieverd, ze gaan je alleen helpen en doen heel lief tegen je’’ zei Harry. We waren bijna bij het ziekenhuis en Liv begon een beetje bang te worden. ‘’Bjijven jujjie bjij mjij?’’ vroeg ze ‘’Tuurlijk blijven we bij jou’’ zei ik, maar ik weet natuurlijk dat als ze onder narcose is wij weg moeten, maar dat weet zij niet. Ik tilde Liv uit de auto en liep hand in hand met Harry naar de ingang, overal stonden paps en Liv werd daar nog banger van, ze kroop dicht tegen me aan en hield me stevig vast, haar hoofdje zat in mijn nek en ze trilde een beetje. We liepen zo snel mogelijk naar binnen.

‘’Hi wij hebben een afspraak’’ zei Harry tegen zo’n vrouw achter de balie ‘’Uw naam is?’’ vroeg ze ‘’Harry en Louis Tomlinson’’ zei ik ‘’Okay u moet naar verdieping D en dan kamer 105’’ zei ze en wij knikte. We liepen de lift in. Liv weet goed wat een ziekenhuis is want ze is hier iedere week geweest tot ze een werd, omdat er nooit iets gevonden is konden we nu gewoon weg blijven, maar ze gaan Liv nu helemaal onderzoeken om het zeker te weten, als ze niets vinden hoeft ze niet meer terug te komen.

‘’Meneer en meneer Tomlinson, kom er in’’ zei de dokter. We liepen de kamer in en gingen zitten. ‘’Hallo Olivia, ik ga jou vandaag onder zoeken, eerst gaan we wat testjes doen en daarna gaan we even naar een grote scan en dan gaan we even in je lichaam kijken, en als ik jou ga onderzoeken lig jij lekker te slapen en voel je er niets van, als je dan weer wakker word zijn allebei jou papa’s bij jou, en dan moet je nog een uurtje blijven om uit te rusten en dan mag je weer naar huis en lekker spelen’’ zei de dokter en Liv knikte. ‘’Okay Olivia je mag gewoon bij papa blijven zitten maar je moet wel even je kleertjes uit doen’’ zei de dokter.

HARRY P.O.V

Ik deed haar kleertjes bij haar uit en ze ging weer dicht tegen me aan zitten. De dokter luisterde naar haar hard slag, woog haar en heeft haar op ge meten. ‘’Nou Liv nu mag je in dat bed gaan liggen mer je pyjama aan en dan ben ik zo terug’’ zei de dokter. Louis pakte haar pyjama uit de tas en deed hem bij Liv aan. ‘’Ga maar lekker liggen meisje’’ zei hij toen hij haar in het bed legde. ‘’ik wjil njiet’’ zei ze ‘’Het moet even schatje, straks gaan we weer spelen en dan gaan we samen pannenkoeken maken’’ zei ik ‘’Okay’’ zei ze.

‘’Nou Liv dan gaan we’’ zei de dokter en Liv keek ons bang aan, ‘’Het komt allemaal goed meisje, als je wakker word zie je ons weer’’ zei ik en ik gaf haar een kus, Louis deed het zelfde en Liv ging weer liggen. Louis en ik hadden allebei zo’n raar ziekenhuis pak aan zodat we mee konden tot ze onder narcose is. We liepen achter de dokter aan en we liepen een kamer in met een grote scan. Liv is nog iets te klein om te begrijpen dat zo’n ding geen zeer doet, en om te voorkomen dat ze gaat flippen ofzo moet ze onder narcose. ‘’Welterusten lieverd’’ zei ik ‘’Slaap lekker schatje’’ zei Louis en het kapje werd over haar mond en neus gedaan, twee seconden daarna sliep ze en moesten wij weg.

 Mijn mobiel ging af en ik zag dat Johannah belde. ‘’Hi met Harry’’ zei ik ‘’Hey Harry, hoe gaat het met Olivia?’’ vroeg ze ‘’Goed ze is nu onder narcose en ligt nu onder de scan’’ zei ik ‘’Was ze bang?’’ ‘’Ja maar Lou en ik hebben haar rustig gehouden’’ zei ik ‘’Okay, zou je me willen bellen als ze weer wakker is?’’ vroeg ze ‘’Tuurlijk’’ zei ik ‘’Okay dank je Harry, maar ik belde je voor nog een ding’’ zei ze ‘’Oh okay’’ zei ik ‘’Als Louis jarig is zouden wij graag even langs komen’’ zei ze ‘’Ja tuurlijk, maar gaat dat dan wel met die kleintjes?’’ vroeg ik ‘’Ja tuurlijk, ze missen jullie en het gaat ze goed doen om jullie weer te zien, maar we willen het graag een verrassing houden dus vertel het Lou nog maar niet’’ zei ze ‘’Okay is goed, mar Louis kijkt me heel raar aan dus ik ga ophangen’’ zei ik ‘’Okay is goed Harry doei’’ zei ze ‘’Doei’’ ze ik en ik hing op.

‘’Wie was dat?’’ vroeg hij ‘’Niemand’’ zei ik ‘’Harry, toen we trouwden hebben we elkaar beloofd niet te liegen tegen elkaar’’ zei hij ‘’Okay het was je moeder, ze belde om te vragen hoe het met Liv gaat’’ zei ik, het is deels waar maar ik laat het deel van zijn verjaardag er natuurlijk buiten. ‘’Okay, Hazz ik hoop dat we straks naar huis kunnen met goed nieuws’’ zei hij en ik knikte. ‘’Vast wel’’ zei ik en ik drukte hem stevig tegen me aan.

Liv lag inmiddels weer bij ons en ze was al wakker, ze zat op Louis’ schoot en de dokter kwam binnen lopen. ‘’Okay heren ik heb goed nieuws en slecht nieuws, het goede nieuws is dat Liv helemaal gezond is’’ zei hij ‘’Maar wat is dan het slechte nieuws?’’ vroeg ik ‘’Het slechte nieuws is dat we jullie hier niet meer zo snel zullen zien’’ zei hij lachend. ‘’Dat is een groot voor deel maar ook wel jammer, heel erg bedankt voor alles wat jullie voor ons en Liv hebben gedaan’’ zei Louis en hij gaf hem een hand en stond op. ‘’Heel erg bedankt’’ zei ik en ik gaf hem ook een hand en stond toen ook op. ‘’Het was me een genoegen heren, jullie kunnen nu naar huis, Liv moet wel even rustig aan doen, ze is net uit haar narcose gekomen dus ze kan haar evenwicht een beetje kwijt zijn’’ zei de dokter en wij knikte.

Louis had Liv in de auto gezet en ik belde onze ouders om het goede nieuws te vertellen en Louis reed naar huis. ‘’Ons meisje is het meest dappere 1 jaar oude meisje ooit’’ zei Louis, ik hield zijn hand vast en knikte, ‘’Dat is ze zeker’’ zei ik en ik gaf Louis een kusje op zijn wang. Liv lag lekker te slapen en ik zat de rest van de rit terug naar huis met mijn hoofd op Louis’ schouder.

Hiiii hier is weer een update! Als je nog vragen hebt voor de Q/A mag je het vragen via whatsapp, privé brichtje hier op wattpad of in de comments! please comment

xx Desiree