Dziewczyna urodzona w Korei Południowej, spędza swoje nastoletnie życie w Nowej Zelandii. Jedynaczka będąc oczkiem w głowie rodziców zaczyna ćwiczyć śpiew i taniec, w czym jest bardzo dobra.
Pewnego dnia dowiaduje się, że w jej mieście odbędzie...
- Co ty robisz? - zapytałam wściekła - Czemu to zrobiłeś?
Nie odpowiedział mi na to, ale poczuł chyba lekkie poczucie winy przez czyn. Odszedł kawałek dalej, a ja dalej stałam przy ty drzwiach próbując przywrócić mój prawdziwy oddech. Serce mi tak waliło, że zastanawiałam się kiedy wyskoczy. Wyciągnęłam rękę przed siebie i położyłam dłoń na klatce piersiowej. Chłopak stał do mnie tyłem z gołymi plecami.
Gdy tylko mój oddech wrócił do normy odetchnęłam z ulgą bardzo głośno, czym zwróciłam uwagę chłopaka na siebie. Odwrócił się nieśmiało i podszedł bliżej. To znowu stał tuż przede mną.
- Przepraszam nie powinienem. Naprawdę cię kocham.
Ten fakt bardzo mnie zdziwił, nie wiedziałam co zrobić ze swoim ciałem czy oczami. Przeszłam obok niego, próbując nie patrzeć na jego gołą górę ciała. Podeszłam do okno, zasłoniętego zasłoną i oparłam się o parapet. Byłam tyłem do chłopaka, wzdychałam z bezradności. Poczułam delikatny dotyk przesuwający się z boków mojego brzucha na sam środek. Spojrzałam na dół i ujrzałam splecione dłonie chłopaka na mojej tali. Za każdym razem jak sobie przypominałam o tym, że jest pół goły otulały mnie dreszcze.
Nie wiedziałam co zrobić, nic nie przychodziło mi do głowy.
- Jennie? Zostaw go. Bądź ze mną - przerwał ciszę chłopak.
- Mino! - oderwałam jego ręce ze swojej tali - Jak tak możesz mówić? Ja go kocham...
- To czemu nie odzywa się do ciebie?! Ja ciebie kocham szczerze, a nie na niby.
- Mino! A ty podczas trasy koncertowej masz czas na wszystko? Dzwonisz codziennie do najbliższych?
- To wciąż nie zmienia faktu, że powinien napisać ci głupią wiadomość i znaleźć czas, aby raz w tygodniu zadzwonić do ciebie. Przestań go tłumaczyć za każdym razem.
Miał racje. Każdy chłopak by znalazł czas dla swojej ukochanej nawet bynajmniej pięć minut.
***
Siedziałam z dziewczynami, a za nami Winner. Po poprzedniej nocy razem z Mino miedzy nami było niezręcznie. Spojrzałam na scenę, a na niej występowali Exo. Dlaczego mój chłopak jest na scenie, a do mnie się nie odezwał? Wściekałam się.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
*tak wyglądał na scenie*
Jeszcze debil ma szczelność uśmiechać się? I pokazywać swoje mięśnie brzucha?! W tej kwestii nie powinnam oszukiwać, ale Jongin ma lepszy abs od Mino.
Miałam ochotę wyjść na środek sceny i dać mu z liścia w twarz. Zadowolony, bo zerwaliśmy?
- To jest dla ciebie niespodzianka - szepnęła mi do ucha Rose.
- Co?! - spojrzałam na nią z otwartą buzią.
- Wczoraj byłam się spotkać z Kai, aby porozmawiać o tobie. Dzisiaj planuje coś zrobić związanego z tobą, więcej nie mogę zdradzić.
Słowa te nie docierały do mnie. Prawda jest taka, że nie powinniśmy spotykać się, aby nikt nie zauważył. Nie mogę się z nim dzisiaj spotkać, nie po wczorajszym wieczoru. Będę miała wyrzuty sumienia.
Wstałam i wyszłam z ogromnej sali, gdzie odbywał się festiwal. Nie tłumaczyłam się dziewczyną. Widziałam, że Mino chciał pójść za mną, ale Jinwoo powstrzymał go ciągnąć za materiał od marynarki. Miałam ochotę podziękować chłopakowi za powstrzymanie mojego przyjaciela za pójściem.
Weszłam na pusty korytarz, usiadłam na pierwszym lepszym z brzegu krześle. Do moich oczy zaczęły napływać słone łzy z niewiadomych przyczyn.
![Love Shot |Jennie [BLACKPINK&EXO] ZAKOŃCZONE](https://img.wattpad.com/cover/252736934-64-k744532.jpg)