အခန်း (၁၀၅၅)(စာစဉ် ၇၆- အပိုင်း ၅)
“ကောင်းကင်တံခါး မုဒ်ဝ ပွင့်နေပြီ”
“နေလိုက်တော့ နေလိုက်တော့ . . .”
“မင်းက ငါ့ကို ညီအစ်ကိုလို့ တကယ်ပဲ အသိမှတ် ပြုနေလို့လား . . .”
ဝံပုလွေက အပြစ်မရှိ အပြစ်ရှာကာ ပြောလိုက်၏။
“ဒီမှာကြည့် မင်းသာ ဒီမှာနေမယ်ဆိုရင် ငါမင်းကို အဖေလို့ ခေါ်ဆိုလည်း ခေါ်ပါ့မယ်ကွာ . . .”
သူပြောသည့်အတိုင်းသာ လုပ်ပေးပါက ဘာမဆို လုပ်ပေးရန် အသင့်ရှိနေသည့် ဂျိမိုပါပင်။
ထို့ပြင် ဝံပုလွေ၏ လက်ကို မလွှတ်တမ်း ကိုင်ဆွဲ ထားသည့်ပုံက ကောင်းကင်ကြီး ပြိုကျလျှင်ပင် လွှတ် ပေးမည့် ပုံမျိုးလည်း မရှိသည့် ဟန်ပင်။
ဝံပုလွေမှာမူ ထွက်မသွားနိုင်တော့မည်ကို စိုးရိမ် နေမိသောကြောင့် ဒေါသတကြီးဖြင့် -
“ငါသွားတော့မယ် လွှတ် လွှတ် . . .”
“ဟင့်အင်း မရဘူး မရဘူး မလွှတ်ဘူး . . .”
လက်ကို ဆွဲလျက်မိသား ဖြစ်နေသည့် ဂျိမိုအဖို့ မည်သည့်နည်းဖြင့် ပြန်လွှတ်ပေးနိုင်ပါမည်နည်း။
“ငါမင်းနဲ့ မလိုက်ဘူး ငါ့လက်ကိုလွှတ် . . .”
“မရဘူး လိုက်ကို လိုက်ရမယ် . . .”
“ငါမင်းရဲ့ မိန်းမနဲ့ မတွေ့ချင်ဘူး သူက ငါ့ကိုရိုက် လိမ့်မယ်ကွ . . .”
“ငါ့ကောင်ရာ လွှတ်ပါကွာ . . .”
ဝံပုလွေက တောင်ပန်းတိုးလျှိုးသည့် အသံမျိုးဖြင့် ပြောလိုက်၏။
“မင်းက ငါ့ရဲ့ တကယ့်ကို ညီအစ်ကို အစစ်အမှန်ပါ ပဲ၊ ကျေးဇူးပြုပြီး ငါ့ဘဝကို သနားပါ . . .”
“ငါ့ကောင်ရာ အခု မင်းတစ်ယောက်ပဲ ငါ့အနားမှာ ကျန်တော့တယ်၊ မင်းသာ ငါနဲ့ လိုက်လာမယ်ဆိုရင် မင်းကို ငါ့ရဲ့ အစ်ကိုကြီးအဖြစ် သတ်မှတ်ပါ့မယ် . . .”
“လုပ်ပါကွာ ငါ့ရဲ့အစ်ကိုကြီးရာ ငါ့ကို ကူညီစမ်းပါ ဦး၊ ငါ့ကို ကူညီမယ်မလား . . .”
ဂျိမိုက ငိုသံပါကြီးဖြင့် ပြန်ပြောဆိုလိုက်သည်။
ဝံပုလွေ၏ မျက်နှာ ဖြူရော်ရော် ဖြစ်သွားသည်။
YOU ARE READING
မိုးကောင်းကင်အောက်မှကလဲ့စား (အတွဲ ၄) မိုးေကာင္းကင္ေအာက္မွကလဲ့စား
AdventureMc က ဥာဏ်အရမ်းများပြီး စည်းရုံးသင့်တဲ့လူဆို စည်းရုံးပြီး အပြတ်ရှင်းပစ်သင့်တဲ့ လူဆို အပြတ်ရှင်းပစ်တတ်တဲ့ character ပါ။ (っ˘̩╭╮˘̩)っ လက်တွဲဖော်တစ်ယောက်ထက်ပိုပါတယ်။ မင်းသားကပွေရှုပ်နေတာမျိုးတော့မဟုတ်ပါ။ Mc က ဥာဏ္အရမ္းမ်ားၿပီး စည္း႐ုံးသင့္တဲ့လူဆို စည္း႐...
