ZADE
**Birinci bölüm
Cusca.
Burada ne işim vardı?
Jeff'i dinlemeliydim. Kaleye gel, sabah seni lordla tanıştıracağım dediğinde bunu yapmalıydım.
Ormanda neden geziyordum?
Kaleye tam gireceğim sırada gecelikli bir bedenin önümden fırtına gibi geçtiğini gördüğüm için mi yolumu değiştirmiştim?
Planlarda bu yoktu. Onu görmeyecektim. Kaleye gelecek, Jeff'in emekli olduğunda yerini alacağıma herkesi inandıracak, Shade gelene kadar bu kızı görmeyecektim.
Elbet görecektim ama... dibinde olmama, onunla tek kelime etmeme gerek yoktu. Gregory'yle böyle konuşmuştum, en son onu görmüştüm. Shade geldiğinde kızı çıkaracağım, bizimle sisin ötesinde buluşacaksın demiştim ve planlarımı değiştirmezdim.
Önümden hışırtı geldiğinde ağaçların arasında durdum.
"Neredesin? Pisi pisi?"
Mara. Mara. Mara!
Dalın altından geçtim. Karanlıkta onu net seçemiyordum, çok uzaktı. Kaleye gelmeden önce bütün kudretimi dışarıda bırakmıştım ve sırtımdaki izlerin hepsi kaybolmuştu. Görünmezdi. Kudreti kullanmayana kadar sadece draak olarak yürüyeceğime dair kendime söz vermiştim çünkü bu aptal kalede muhafızların yanında giyinmem gerekecekti. Lekeleri herkes sorgulardı.
Koca kaleyi katledemezdim, henüz olmazdı. Edan öğrenirdi, kulağına giderdi.
Kızı fark ederdi.
Sesi takip ettim. Ufak adımlar atıyordu.
Bu karanlıkta burada ne işi vardı?
Draak'ların dolandığının dedikodusu her yere yayılmıştı. O draak Shade'di, bizdik. İnsanlar bir tane draak'ın olduğunu sanıyordu, halbuki bu topraklarda yaşıyorlardı. Kız bunu bilemezdi.
Ama aptaldı.
Bu saatte, sisin yanındaki bir kalede, ormana girdiği için kesinlikle aptaldı.
Onu gördüm.
Eteklerini bacaklarının arasına sıkıştırmıştı, ağaçların arasına başını sokmuştu. Ay ışığı üzerine vuruyordu, karanlıkta net görebiliyordum. Eğildiğinde, ince beyaz geceliğinden görünen teni...
Mara!
O benim lanetim. O Eldora'nın kızı.
Ölecek.
"Gel tüylü topçuk."
Bu kadar aptal olmasına güldüm. Bir kedi arıyordu.
Sesimi duyunca kafasını kaldırdı, çevresine bakındı ama beni göremedi. Bekledi, paniklediğini anlayabiliyordum. Korkmuştu. Rhuzhar'ın eşi, ormanda gezmekten çekinen bir insan...
Eşim, kafasızdı. Belli ki düşünmeyi beceremiyordu.
Eldora beni mahvetmişti.
İkinci kez güldüğümde çığlık attı. Onu öldürecek olsaydım kendisini çoktan ele vermiş olurdu. Ama hayır, henüz değil.
Hançeri çıkarırken başka bir endişeye büründü. Sanki... onu saklaması gerektiğine inanıyordu.
Ağaca yaslandım, bana dönmesini bekledim.
Mara, kanında banyo yapacağım. Ruhunu sonuna kadar çekeceğim. Yemin edeceksin, bine bölüneceksin, sandıklarımı açacaksın. Ve sonra... son parçamı alacağım. Leratria'nın tepesine Eldora'nın kızını öldürüp geçeceğim. Bu anneni çok üzecek. Kader, hâlâ sana bağlantılı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖTEKİ
FantastikSisin kenarındaki kalede büyüyen Mira, herkesin aksine karanlıkta onu yutmayı bekleyen canavarlardan korkmuyordu çünkü asıl canavarlar kalenin içinde yaşıyordu. Ruh emici insanları öldürüyordu, çocukların korunmaya ihtiyacı vardı. Fakat Mira'nın ası...