Haar naam is Sophia

| Deel 34

"Gemene trut."

Ik keek naar Mariah die mijn schaafwonden verzorgde. "Dit gaat pijn doen." Zei ze. Ik voelde ineens iets prikken en inderdaad het deed nogal behoorlijk pijn. "Het is alcohol om de boel te desinfecteren." Zei ze. Toen ze klaar was keek ze me aan. "Ga maar rusten Sophia, ik maak het wel af vandaag." Ik schudde mijn hoofd. "Ik wordt gek in die kamer Mariah, ik moet wat doen." Ze trok een mondhoek omhoog en knikte. "Ok, de vrouw des huizes wil vandaag een gezonde maaltijd." Zei ze met rollende ogen. Ik moest glimlachen om haar actie. "Dus dat wordt gras en water?". Zei ik. Mariah moest lachen en schudde haar hoofd.

We liepen samen naar de keuken en ik assisteerde Mariah bij het koken. Van projectontwikkelaar, naar persoonlijke assistente, en nu ben ik een werkster in dit huis. En wat er zojuist gebeurde kon ik al helemaal niet bevatten. Ik bracht een kopje koffie naar de huiskamer niet wetend dat het voor Farid was. Van schrik liet ik bijna het dienblad vallen. Toen ik wegliep bleef ik echter staan en vroeg ik me af wat hij hier deed. Ik leunde tegen de muur en probeerde te horen wat hij te zeggen had. De woorden die hij zei zorgde ervoor dat mijn maag zich omdraaide en ik letterlijk misselijk werd. Ik kon me niet voorstellen dat ik mezelf bijna weg wilde geven aan deze man!

Het ging hem allemaal om één ding en dat waren in ieder geval geen romantische afspraakjes. Hij kon zo vreselijk goed acteren. Ik hoorde alles tot het moment Badr mij ineens riep. Natuurlijk zou ik nooit met Farid naar huis gaan. Ondanks dat ik twijfel in de ogen van Badr zag, kwam zijn vrouw roet in het eten gooien. Ze was terug, de hoogblonde feeks van het huis. En dat ze blijkbaar de lakens mocht uitdelen van Badr hieldt ze niet verborgen. Zodra hij de deur uit was begon ze met haar commando praktijken. Mariah was het gewend, maar ik stond te kijken van de manier hoe ze met haar omging. Ze was nog vreselijker dan ik al dacht.

"Ik ga even wat boodschappen halen en ben dan zo terug." Zei Mariah. "Kun je de pannen voor mij in de gaten houden?". Vroeg ze. Ik knikte en ging op een barkruk zitten. Af en toe roerde ik door de pannen. Een paar minuten later verscheen Badr in de keuken. Hij had alleen een joggingbroek aan en liep naar de koelkast. Hij pakte een flesje water, keek me even aan en liep toen de keuken uit. Het was altijd wel even slikken om hem zonder overhemd te zien. Badr was een monster, maar had wel een lichaam waar je jaloers op kon zijn. Afgetraind en getint. Ondanks dat, dat kunstwerk op zijn arm haram was, had het wel iets bij hem.

Mariah kwam gelukkig terug en terwijl ze de tafel ging dekken, schepte ik alles op in borden. Toen we daarmee klaar waren trokken we ons terug in de logeerkamer totdat de ellendeling en zijn feeks klaar waren met eten. "Wil jij afruimen Sophia? Ik ga alvast de vaatwasser legen." Zei Mariah. Ik zag er eerst tegenop maar Mariah had al behoorlijk veel dingen gedaan dus stond ik op en liep ik naar de keuken om een dienblad te pakken.

In de huiskamer aangekomen zag ik dat Badr aan het roken was in de tuin. Christina zat met haar benen over elkaar een glas wijn weg te drinken. Ik pakte de borden en bestek op en liep ermee naar de keuken totdat ik iets hoorde vallen. "Oeps, mijn glas is gevallen. Opruimen graag." Zei ze met een gemene en denigrerende toon in haar stem. Badr draaide zich om nadat hij het geluid van de kapotte wijnglas had gehoord. "Ik breng dit naar de keuken en dan ruim ik het op." Antwoorde ik. "Dat is je geraden ook." Zei ze terwijl ze op stond en de huiskamer verliet.

Ik zuchte diep en vertelde Mariah dat Christina express haar wijnglas heeft laten vallen. Ze rolde met haar ogen en legde haar hand op mijn schouder. Ik glimlachte enkel en pakte iets om de boel op te ruimen. Met een doek haalde ik de plas wijn weg en de grote scherven pakte ik één voor één op. Een verstopte scherf waarvan ik dacht dat het een kleine was pakte ik vluchtig op en sneed ik mezelf in de vingers. Het bloed viel op de tegels en ik stond gauw op om een pleister te pakken bij Mariah. "Wat heb je?". Hoorde ik ineens achter mij. Badr keek naar de vloer en toen weer naar mij. "Niks." Antwoorde ik. Ik liep snel naar de keuken waar Mariah mijn vinger behandelde en zelf de rest ging schoonmaken en afruimen. Toen ze daarmee klaar was bedankte ik haar voor haar hulp en vertrok ze naar huis. Ik liep naar de logeerkamer en hoorde ineens mijn naam. De del had weer wat nodig. Ik liep naar hun slaapkamer waar het geluid vandaan kwam en stond in de deuropening. "Een glas wijn graag, die van daarnet heb je laten vallen. Weet je nog?". Zei ze. Ik fronste mijn wenkbrauwen en Badr keek mij aan.