Haar naam is Sophia

Deel 13

"Instappen."

Ik keek hem aan. Wat bezielde deze man!!

"Als je niet half dood wilt eindigen vanavond stap je nu in!". Snauwde hij.

Ik stapte gauw in en hij ook. Hij gaf meteen gas en reed weg. Een paar minuten later werd hij gebeld en pakte hij zijn mobiel uit zijn jaszak. "Fuck you neef." Hij hing op en gooide zijn telefoon op de achterbank.

Ik zweeg en zei geen woord. We kwamen aan in een hotel in Antwerpen en hij boekte een kamer.

Één kamer?

We liepen naar de kamer en Adil ging meteen naar bed en trok zijn jas en trui uit. "Je bent me er één weet je dat." Zei hij hoofdschuddend.

"Je keek letterlijk toe hoe die man naar me toe kwam! We weten allebei dat hij niet alleen wat wilde drinken!"

Hij stond op en kwam op mij af. Ik deinste achteruit terwijl hij mijn arm vastpakte.

"Luister even goed. Door jou heb ik nu zelfs mijn neef genaaid. Dit verhaal krijgt een staartje. Jij bent niks van mij! Je bent helemaal niks van mij hoor je me? Dus als één of andere gast zijn gram wil halen heb ik daar niks mee te maken. Je bent niks meer waard. Zelfs dat je maagd bent interesseert mij en hun geen hol meer!". Zei hij boos.

Hij liet zijn arm zakken en pakte een handdoek. "Waarom stond je me dan op te wachten bij de auto? Waarom verkocht je me niet aan die Roemenen?". Vroeg ik. "Hou je bek Sophia, want het is tering verleidelijk om jou gratis aan een dakloze te geven, zo'n junk zoals je vader!".

"Hou je bek over hem!!!" Zei ik hard. Adil keek me ineens met verbazing aan. "Je noemt zijn naam niet en ik wil niks meer over hem horen. Hij is de oorzaak dat ik hier in een hotelkamer sta met een crimineel die me probeert te verkopen als hoer! Laat me gaan. Laat me verdomme gaan Adil. Ik ken jou niet, ik zwijg als het graf! Desnoods verhuis ik verdomme uit Nederland als je ergens bang voor bent maar laat me gaan..". Zei ik terwijl ik mijn tranen weg veegde.

Hij duwde me tegen de muur en keek me aan. "Die grote bek van jou...". Zei hij. Zijn ademhaling ging sneller en mijn borstkas ging op en neer.

"Ik kan dit niet meer. Ik kan niet meer alsjeblieft. Laat me gaan." Zei ik. Hij keek me diep in de ogen en toen gleden ze naar mijn decolleté. Zijn blik veranderde ineens. Het was alsof hij naar iets verlangde maar tegelijkertijd bevroor omdat hij het niet kon of mocht krijgen. Ik voelde zijn ademhaling en hoorde zelfs zijn hart kloppen. Hij keek me aan en kwam dichtbij met zijn gezicht. Wat probeerde hij te doen? Ik zat vast tussen de muur en zijn lichaam die vreselijk dichtbij stond. Zijn lippen kwamen dichtbij en hij zuchte ineens diep.

Hij gaf een vuist op de muur en ik sloot mijn ogen van de schrik.

"Shitzooi!!!". Zei hij hard.

Vervolgens liep hij naar de badkamer en knalde de deur dicht. Ik zakte door mijn knieën op de grond en begon te huilen als een klein kind.

De telefoon van Adil ging ineens over en ik stond op en liep ernaartoe. Het was zijn neef die opgeslagen stond als de Algerijn. Ik keek voor mij uit en dacht aan zijn verschrikkelijke glimlach van daarnet. Het scheelde niet veel of ik wilde zelf opnemen om hem helemaal uit te schelden! Maar uiteindelijk legde ik zijn telefoon weg. Dat kon ik beter uit mijn hoofd laten..

Ik hoorde even later de badkamerdeur open gaan en zag Adil naar buiten komen. "Ik heb honger man." Zei hij. Hij had alleen een handdoek om zijn middel heen en ik keek weer eens te lang. "Je...je neef belde je." Zei ik stotterend.

Adil pakte gelijk zijn telefoon. "Shit die deal is morgen..". Mompelde hij iets in zichzelf. "Waarom noem je je neef Algerijn?". Vroeg ik. "Pfff gaat ze weer duizend vragen stellen die ik moet beantwoorden op een nuchtere maag." Zei hij. Hij ging in bed liggen en keek in telefoon. "Omdat hij uit Algerije komt misschien?". Zei hij.