Haar naam is Sophia

| Deel 72

Ik zag Tarik de slaapkamer van mijn vader uit lopen en dacht ineens aan twee weken terug. Ik dacht aan het moment dat ik hem even op zijn nummer wilde zetten was het niet ineens met iets waarmee ik geconfronteerd werd. En dat 'iets' stond al veertien dagen later nog steeds in mijn geheugen gegrift. Tarik keek me enkel vluchtig aan en liep toen langs mij heen.

Uiteindelijk trok ik me terug naar mijn slaapkamer en pakte ik Liyam op die inmiddels twee maanden oud was. Hij had een pruillip en keek me zo vreselijk zielig aan. 'Stop met zo zielig naar me te kijken liefje..' Zei ik terwijl ik hem in mijn armen begon te wiegen. Toen hij is slaap viel klopte iemand op de deur en deed ik deze open. Het was de meest vriendelijkste persoon van dit huis,.. maar niet heus!

"Vergeet onze afspraak morgen niet" Zei hij. Hij draaide zich om en liep toen weg. "Afspraak?" Vroeg ik vragend. Ik hoorde hem letterlijk zuchten. Toen draaide hij zich weer om en liep hij recht op me af. "Wat is dat met jou? Kun je ook niks onthouden?" Zei hij nogal geïrriteerd. Ik fronste mijn wenkbrauwen en knipperde met mijn ogen. Hij stond dichtbij en ik moest wederom ineens aan de vorige keer denken. Verdomme, waarom gebeurde mij dit nu!! Waarom speelde die duivelse gedachten in mijn hoofd!

Ik dacht na en besefte me inderdaad dat ik morgen een afspraak had staan met één van de zakelijke partners hier van mijn vader. "Ik ben het vergeten. Het was nogal chaotisch de afgelopen dagen." Zei ik. Hij trok een wenkbrauw op en keek naar Liyam. Gek genoeg kreeg hij een glimlach op zijn gezicht. Niet zo'n opvallende glimlach maar meer alsof Liyam hem ergens aan iets deed denken. Hij keek mij even aan en liep toen weg..

'Rare man hé Liyam..' mompelde ik tegen een twee oude baby die geen weet heeft wat er om zich heen gebeurde..

Die dag brak aan. Malika kwam voor Liyam zorgen en ik trok mijn kleren aan. En met kleren bedoelde ik een abaya met een lichte sjaal over mijn hoofd. Volgens mijn vader was het een zakenpartner die hij al jaren kent en hij wilde onze enkel aan elkaar voorstellen. Ik pakte mijn tasje en liep richting de hal waar Tarik al aan het wachten was. Hij keek me even vluchtig aan en liep toen voorop richting de auto. Hij hieldt de deur voor mij open en ik bedankte hem hiervoor. Hij zei geen woord en deed de deur dicht..

Zou onze samenwerking er zo uit moeten zien? Hij was en deed zo kil en afstandelijk sinds ik hier was en ik heb het gevoel alsof het alleen maar erger begon te worden. Volgens mijn vader was dit zijn werkwijze, ik vond het maar niks. Hij hoefde echt geen ellenlange gesprekken met mij te voeren maar een glimlach op zijn gezicht was toch niet veel gevraagd? Dus ook in de auto zweeg hij. Soms keek ik hem vluchtig aan, maar hij leek enkel geconcentreerd op de weg te zijn. Ik zette even mijn trots opzij en wilde het ijs breken. Want wie was Tarik nu eigenlijk echt?

"Heb je altijd in Dubai gewoond?" Vroeg ik voorzichtig. Hij keek in de binnenspiegel en een paar seconden later kreeg ik een antwoord. "Nee." Antwoorde hij. Dat hij uit Marokko kwam wist ik wel, dat hij in Nederland heeft gewoond idem dito, maar wat is de connectie tussen hem en mijn vader? Wat maakte het dat Tarik letterlijk zijn leven zou geven voor mijn vader?

"Hoe.. hoe heb je mijn vader leren kennen?". Vroeg ik dus maar voorzichtig. Ik hoorde een lichte zucht. "Gewoon." Was zijn antwoord. "Gewoon?" Herhaalde ik. Hij keek weer in de binnenspiegel. "Gewoon ja..". Zei hij.

"Gewoon als in een restaurant of..". Hij kapte me meteen af. "Vanwaar al deze vragen?" Zei hij ineens geïrriteerd. Ik knipperde met mijn wimpers en keek prompt naar de littekens in mijn handpalmen. De gewoonte ben ik nooit verleerd, bij elke moment van spanning of druktemakkerij priemde ik mijn nagels er zo diep in dat het pijn deed. Alsof het juist pijn moest doen.

"Ik was gewoon nieuwsgierig naar hoe je mijn vader hebt leren kennen en ik wilde enkel wat meer over jou weten. Is dat verkeerd?". Vroeg ik. "Vraag het je vader zelf maar. En wat dat andere betreft, je hoeft niks over mij te weten. Ik ben Tarik, is dat voldoende informatie?" Zei hij.