Haar naam is Sophia

| Deel 12

We kwamen aan in een kledingzaak die peperdure kleren verkocht. "Je moet er goed uitzien." Zei hij. Ik keek hem aan en begreep er niks van. "Je wilt me toch niet...". Ik durfde het woord niet eens meer over mijn lippen te krijgen. Hij heeft het notabene zonet belooft!

"Nee maar als je door gaat zeuren verkoop ik je nog voor een euro. Jalah, ga naar die vrouw daar en vraag om een jurk ofzo." Zei hij.

Een jurk? Wat was hij nou weer van plan..?

Ik deed wat hij vroeg en de vrouw ontving me hartelijk en vriendelijk. "Doe maar zwart." Zei ik. Dat was de kleur die ik vaak droeg en safe. "Zwart? We zijn volgens mij al naar een begraafplaats geweest. Doe iets met kleur." Zei Adil ineens achter mij. De vrouw keek me aan en knikte langzaam. "Zwart." Herhaalde hij ineens hoofdschuddend.

De vrouw kwam terug met een ivoorwitte jurk en een rode. Beide waren zo ongelooflijk bloot dat ik me meteen omdraaide en daarmee mijn afkeuring liet blijken. "Ok, doe die rode maar." Zei hij ineens. De vrouw moest glimlachen en gaf me de rode jurk aan. Ik keek vol verbazing naar Adil terwijl hij me dood serieus aankeek.

Nu wist ik het bijna zeker. Hij wilde een nieuwe poging tot verkopen wagen! Ik voelde me zo bloot en dit is iets wat ik nooit in het openbaar zou aandoen!

Ondanks deze gedachte bleef ik kalm. In zijn huis kleedde ik me snel om en toen Adil me zag bleef hij zo lang kijken totdat ik mijn keel schraapte.

"Kan ik beter iets anders aand..". Ik stopte met praten want zijn blik sprak boekdelen.

Ik zweeg uiteindelijk en liet lichtjes mijn hoofd hangen. "Ok, lopen maar..". Zei hij. Ik moest voor hem lopen en ik voelde zijn ogen prikken over mijn hele lichaam. Hij deed zelfs de autodeur open..

Na een uurtje zag ik dat we in België aangekomen waren. En nog wat later kwamen we in Brussel aan. Waar we waren was totaal een andere omgeving dan vorige keer. Iets netter, het was weliswaar nog steeds een louche plek zo te zien door het soort mannen die buiten stonden. Alleen dit waren de type 'high class'. Dat was toch net iets anders dan de handlangers van Adil bijvoorbeeld.

Adil parkeerde de auto en zei me uit te stappen. Ik deed wederom wat hij van me vroeg. Hij pakte mijn hand vast en keek me aan.

"Dit is één van de sisha lounges van mijn neef. Blijf bij mij. Als ik weg ben, zit jij gewoon op je plek. Je bent met mij, dus niemand van de mannen zal je aanspreken. Tenzij je zelf iets in je hoofd haalt." Zei hij. Ik knikte dat ik het begreep maar wat we hier deden was voor mij nog steeds een complete raadsel. Ergens kreeg ik het idee dat ze daarbinnen maar moesten geloven dat ik zijn vriendin ben. Zodat ze wat? Uit mijn buurt bleven?

We liepen de lounge binnen en natuurlijk werd ik aangestaard. Dit was toch iets anders dan de normale lounges die je ziet. Het was groot, er waren veel tafels en banken, helemaal achter stond een ellenlange bar die gevuld was met allerlei soorten drank. Het was netjes en schoon en er klonk muziek.

Toen we verder de lounge in liepen werd ik steeds aangestaard. Merendeels waren dat mannen die hun ogen de kost gaven. Ik volgde Adil als een mak lammetje die pas was begonnen met lopen..

"Hier. Ga hier zitten." Zei hij. Ik deed wat hij vroeg en hij ging naast mij zitten. Deze ruimte was duidelijk enkel bestemd voor vips. Adil merkte het gestaar van de mannen op en sommige draaide zich weer gauw om. Soms keek Adil me vluchtig aan, waarom hij dat deed wist ik niet.

Een paar minuten later werd er een sishapijp gebracht, alcohol en wat glazen.

Mijn hemel, dit was geen plek voor mij! Ik moest hier weg! Bij het zien van een wijnkoeler die gevuld was met champagne draaide mijn maag zich letterlijk om. Dronk Adil dit?? Ik moest ineens aan mijn vader denken en kreeg het iets benauwd.