Haar naam is Sophia

| Deel 39

Met mijn armen over elkaar zat ik op het bed. Wat was er mis met die man! Dan is het verboden om contact te hebben met Farid en nu ik hem een kaartje had gegeven van een man met de bedoeling dat ik me aan mijn woord hou, flipt hij! Nu was het dus wel ok begreep ik uit zijn rare actie van zonet. En dan die hand op mijn wang. Wat ging dat over? Had hij weer drank achterover geslagen?

Ik keek om me heen en het enige wat een stemmetje in mijn hoofd steeds zei was dat ik naar huis wilde gaan. Maar een thuis had ik niet. En die zou ik ook nooit hebben. Maar hij wilde mij laten gaan, dat was in ieder geval goed nieuws!

Ik wipte het bed uit en ging verder met mijn tas inpakken. De jurk raapte ik op van de grond en twijfelde of ik het wel mee zou moeten nemen. Ik trok het uit omdat ik zo woedend was en nog steeds ben. Na wat getwijfel vouwde ik het op en stopte ik het maar weg in de tas. Eén ding wat ik geleerd heb in dit leven is dat ik dankbaar moest zijn. En ondanks dat de ellendeling me op mijn zenuwen werkte was ik wel dankbaar voor het feit dat hij iets gekocht heeft voor mij. Ik moet gestoord zijn om zo te denken maar door mijn moeilijke jeugd besefte ik dat niet alles vanzelfsprekend was..

Ik pakte een handdoek en ging maar douchen. De laatste keer dan maar aangezien we morgen vroeg op moesten. In de badkamer trok ik mijn kleren uit en nam ik een warme douche die ik afsloot met ijskoud water. Daarna droogde ik me af en deed ik de handdoek om mijn lichaam heen. Ik pakte mijn spullen bij elkaar, ruimde alles op en liep de badkamer uit niet wetend dat de ellendeling op de bank zat. Zonder zijn overhemd met een glas drank in zijn handen was hij bezig op zijn laptop.

Ik liep langs hem heen naar mijn slaapkamer en voelde zijn ogen prikken in mijn rug. "Je maakt er een gewoonte van." Zei hij ineens. Ik stond stil en keek hem aan. "Wat?". Hij nam een slokje en ik hoopte dat hij weer niet teveel van die glazen achterover had geslagen. "Halfnaakt door het huis lopen." Zei hij. Ik werd lichtjes rood en keek hem vluchtig aan. "Ik snap niet dat je je daaraan stoort. In jouw ogen ben ik een vrouw die geen man kan krijgen. Ik ben een lelijk eendje volgens jou." Zei ik. Hij trok zijn mondhoek omhoog en keek me aan. "Maar...". Hij stond op en liep naar mij toe "...een man blijft een man..". Zei hij zacht en schor. Ik knipperde met mijn ogen en begreep deze opmerking niet. "Wat bedoel je?". Vroeg ik voorzichtig. Hij moest ineens lachen en liep nog dichter naar mij toe. "Je bent echt een groentje hé Naciri?" Zei hij terwijl zijn ogen over mij heen gleden. "Ik weet niet wat je bedoelt en ik hoef het ook niet te weten." Zei ik lichtelijk geïrriteerd.

Ik trok mijn handdoek nog strakker om mij heen terwijl hij maar bleef kijken. "Waar ben je bang voor?" Zei hij ineens. Ik keek hem alleen aan en zei geen woord. "Wat ik probeer te zeggen is dat je inderdaad een lelijk eendje bent." Daar ging hij weer. Wederom die vernederingen die ik steeds maar moest slikken! Ik zou tranen met tuiten moeten huilen. Weer de zoveelste vernedering die ik aan moest horen! Ik keek hem nijdig aan en van boosheid wilde ik hem een klap geven. Hij hieldt ineens mijn pols vast en kreeg een speelse glimlach. "Probeer het met je andere hand eens." Zei hij. Dat kon ik niet want daarmee had ik verdomme mijn handdoek vast! "Probeer maar..". Zei hij zachtjes. "Klopt het dat je nooit geboren had mogen worden?". Zei hij ineens. Ik schrok en de tranen in mijn ogen welde op. Hoe wist hij hiervan??

Ik wilde hem niet alleen een klap verkopen, nee ik wilde zoveel meer!!

"Dat is dus een ja." Zei hij. Ik hieldt mijn handdoek stevig vast en mijn bloed kookte van woede. "Ik ken nog iemand die beter niet geboren had moeten worden." Zei ik. Alsjeblieft meneer Ziane, dat zal je leren! Zijn ogen werden groot en hij keek onwijs nijdig. Zo nijdig dat ik me afvroeg of het gewoon niet beter was geweest om te zwijgen. "Wat...zei je?". Zei hij met een gevaarlijke toon in zijn stem. Dit keer hieldt ik wijselijk mijn mond dicht, al weet ik honderd procent zeker dat hij het goed gehoord had.