ALIN YAZIM

Yeniden Yeşermek. ..

Hüzün. ...

Hâlâ rüyada olduğumdan eminim...
Ama biraz fazla uyudum sanırım, başımda inanılmaz bir ağrı var...
Sahi ne zaman uyumuştum ki???
Beynimi bu sabah evden çıktığım andan itibaren yaşadıklarımı ekrana yansıtması için zorlarken, duyduğum ...

Daha doğrusu duyduğumu sandığım melodik bir ses ile gözlerime açılmaları için emir verdim. ...

Tabi benden bağımsız olarak başıboş rüyalarda gezmek onlar için daha güzeldi ve bir türlü emrime itaat etmiyorladı. Sadece kısacık bir an bana karşı gelemediler ve karşımda duran ....

'olamaz!!!
'....

Oda ne ? Nuri baba ???

Hadi canım! !!!

Ben bu gün çok mu yorulmuştum?? Yok , olması imkansız ama lokantada uyuyakalmış olmalıydım kesin...

Allahım ne utanç verici ... Nuri baba da beni uyandırmaya çalışıyordu. Gözümün önünde rüyalar içinde başka bir pencere açılmış ve Nuri baba'nın başımda, ellerini beline koymuş ve olabilecek en kızgın hali ile bana baktığına emindim...

"Anne..???"

Annem miydi o???

A...Ama nasıl? O yoktu ki...

"Hüzün bebeğim hadi uyan benim güzel kızım "

Ben sadece kıpırdamadan bakıyordum. . Gözlerini, yüzünü, saçlarını. .... Rüyalarımda bir çok kez görmüştüm ,istemesemde.. Ilk kez bu kadar canlı görüyordum ve beynime bu görüntüyü derhal silmesi için emirler veriyordum ....

Saçlarıma dokunanın annem olduğuna yemin edebilirdim. Gülümseyişi. .. Allahım ne olur bu kabus bitsin ..

"Hadi bakalım tatlı tembel uyanma vakti" dedi gülümseyerek. Sonra birden yüzündeki gülümseme yok oldu ve o arkasını dönüp kapıya doğru yürümeye başladı.

Ne ? gidiyor muydu yoksa???
Olmaz gidemez! Hem daha ona söylemek istediklerim var. Haykırmak ve hesabini sormak istediklerim var . Hem kardeşim var. Hayır olamaz gidemez. Bana hesap vermeden olmaz !!!

O arkasını dönmüş kapıya doğru yürürken yıllardır kimsenin görmesine izin vermediğim gözyaşlarım yanaklarımdan süzülüyordu...

"Anne!!!"

Dönüp baksın istedim . Baksın ve gitmesin... Gidemesin... Benim nasıl yandığımı görüp kahrolsun.

O çoktan kapının kulpunu tutmuştu. .

Yoo o olmaz!! gidemez!!!

"Anne... gidemezsin . ..dur gitme!!... gitme ...

O beni dinlemeden son kez yüzüme bakıp gülümsedi. . Ve çıktı o lanet kapıdan. ..

"Anneeeeeeeee..... anneeeeee ... anneeeeee...."

Sanki hemen her gece olduğu gibi sanki bir uçurumdan düşüp yere çakıldığım gibiydi... Yine yere çakılmıştım iste....

Arkasından fırladım. .. kollarımdan sıkıca tutan o kuvvetli eller olmasa, belkide çoktan o kapıdan bende çıkmıştım. ..

"Hüzün sakın ol kızım ""

Gözlerim sesin sahibine döndü. ..

Nasıl desem ?,şefkat ,sevgi...
Bütün bunları bir arada barındıran bir bakıştı. ..sıcacık. .

"Nuri baba!!!"

Kollarımı açmıştım sarılmak için. Eğildi ve artık hatırlamadığım baba şefkatiyle sarıldı..... sımsıkı. ..
Ne kadar zaman öyle kaldık bilmiyorum , çünkü şu an sadece şu lanet gözyaşlarım için içime bir yol açıyordum dışarı akmasınlar diye...

Bunu başardığımı farkettiğim an gözüm hemen yanıbaşımızda duran o adama ...

( Adam mı dedim ben az önce.? Yok yok bu adam değil olamaz ,insan bile değil. .. olsa olsa gökyüzünden Allah'ın bana çektiklerimin bir hediyesi olarak gönderilmiş bir melek... tabi sadece izlemem için )takıldı.

"Hüzün hanım iyimisiniz??"

Neden merak ediyordu ki ? Hem kimdi o??
Hafızam hemen bir resim yolladı, ama böyle sanki doksan yıldır bi albümde kalmış, tozlanmış ,yıpranmış, sararmış. .

Ah evet bu bi zamanlar başucumda gördüğüm yüz. ..

Neden başucumdaydı ? Ne zamandı ve kimdi ? Bunları bilmiyordum. Ama oydu. .

"Iyiyim teşekkür ederim " dedim sesimin çıkmasına sevinerek.. Aynı zamanda başımla da onaylıyordum sesimin çıkmamasından korkarak ..

Nuri baba olanları anlattı hızlıca.

"Iyisin şükürler olsun kızım. Doktor , başına çarpan kartopu yüzünden.. "

( kartopunun buzla karıştırıldığını eklerken yanımızda duran adamın başını öne eğdigini görür gibi oldum) .

"Ani şoktan ve ağrıdan tansiyonunun düştüğünü bu gece her ihtimale karşı burda kalman gerektiğini söyledi "

Yanımdaki adamı farkettiğin de ise sanki önemli bişey unutmuş gibi ..

"Kızım bu Murat!"

"Murat"

Sonunda meleğimin adını öğrenmiştim. ..