ALIN YAZIM

Ebruli. ..

Murat....

Çok asi bir kız. ..

Ya da aslında çok farklı bir kız desem daha doğru olur..
Son kız arkadaşım ,
(Sadece bir hafta sürdü ve aşık olduğumu sandığım zamanlardı. )
Sözde yemek yaparken,
( altı üstü makarna ve onuda yapamadı )
Neymiş elini yakmış mış. .. Yarım saat ağladı desem abartmış sayılmazdım.

Şu an karşımda tüm ısrarlara rağmen ayakta duran kız ise ...

Allahım Yarabbim ya, ne diye bu kıyaslama ? Ne diye bu saygı ? Ona bakarken kuşun kanadını çırpması gibi,kanadı varmışcasına çırpınan kalbime ne demeli???

Ben daha Aşka inanmazken ilk görüşte aşk. ...

Hadi ama Murat kendine gelmenin vakti geldi ...

Baştan aşağı süzmeden edemedim...
Üstündeki ceket hem ince hem .... Eskiydi... Ya botları eminim su geçiriyordur.
Gözlerimi sımsıkı kapatıp derin bir almaktan alamadım kendimi...

Acıdımmı? ? Acımak? ? Yok ,öyle değildi bu. Hissettiğim şeyin adı her neyse bildiğim tek şey onu bir daha ve bir daha ve her zaman yanımda görmek istediğimdi.

Beyamcanın sözüyle irkildim . Demek çok dalmıştım.

"Oğul deli bu kız , bende onunla gidiyorum . Yanımızda olduğun için çok teşekkür ederim. "

Yanlarında olduğum için ? ?

Hüzün'ün burda olmasında dolaylı da olsa payım vardı ve beyamca bana teşekkür mü ediyordu şimdi?

Bir an kendi etrafımdaki, insan görünümlü yamyamları düşündüm. Onlar inasansa bunlar ne???

"Beyamca !!!"

Dönüp baktı kapıdan çıkarken. Hiç tereddüt etmeden cüzdanımdan çıkarttığım paraları uzattım.
Bi paraya bi bana bakıyordu.

Kaşlarını çattı. .

"Beni hayal kırıklığına uğrattın evlat. Ne ben ,ne de Hüzün asla senin parana el sürmeyiz. Yanlış tanımışsın bizi"

Yüzü soldu.. Oysa az önce gülümseyerek bakıyordu bana. Bir kez daha utanmıştım gururları karşısında. ... Hüzün 'ün daha önce odadan çıkmış olmasına sevinmiştim. Çünkü eğer duysaydı,beni yanlış tanırdı eminim.

......

Hilal...

Tam ben odasına yönelmişken Hüzün çıkıyordu.

" Ama doktor bu gece kalman gerektiğini söylemedi mi??"
Dedim asmaya çalıştığım suratımla ....

Ne görmeyi umuyordu ki O kadar tuhaf bakıyordu ?

Dikkatli baktığımda, bana değil arkamda bir yere baktığını anladım. Aklıma gelen şeyin olduğuna bahse girerim . Tam bir bilmece bildirmece el üstünde kaydırmaca, sabun . Bilin bakalım neydi ???

Tam arkamda Bora vardı.. Benim yanımda ilk kez bir erkek görüyordu ve şaşırmıştı kesin.

Hiç bişey demedi . Büyük bir sabır ve olgunlukla sustu. Sadece o değil herkes susuyordu aynı anda. Hey!!! Neden herkes belediye anonsu dinler gibi sessiz yaaa....

Sonra yeniden bana döndü ve ....

" Gidelim"

Derken çoktan kapıya doğru arada bir sendeleyerek yürümeye başlamıştı....