ALIN YAZIM

Büyümek...

Murat....

"Bu kız cidden çok farklı " dedi Bora ...

Aslında niyeti bana laf sokmaktı ama Hüzün'ün ve tabi Hilal'in de, etrafımızdaki kızlardan farklı olduğunu ikimizde biliyorduk. Yani binevi dalga geçmek istesede başarılı olmamıştı.

Hüzün ve arkasından Hilal'de gidince ,yapacak birşey yok bizde arabaya binip onları takip edecektik karakola kadar. Arabaya bindiğimizde Bora'ya bakıp. ..

" Abicim ben nerde hata yapıyorum? ? Acaba kendimi yanlış mı tanıttım ?? Bu kızın niye bana ve sanada tabi , böyle davrandığına dair bir fikrin varmı? ?"

"Olmaz mı? ?" Dedi sırıtarak ve devam etti...

"Neden olacak kendini ağırdan satıyor, anlamadın mı hâlâ? Çok uyanık bu kız. ."

Bora nın ne kadar ciddi olduğunu anlamak için ona baktım. .. Ciddiydi. . Gözümü devirdim. ..

"Sen hiç yüzüne dahi bakmadan, kendini ağırdan satanı gördün mü? Salak mısın oğlum sen? Buna ağırdan satmak denmez... Bence .... Korkuyor. ."

Şimdi de o bana gözlerini devirerek bakıyordu. Ama öyle, bu kız çok başka, o duru, doğal güzelliği bir yana, o kadar dik bir duruşu varki , beni kendine çekmeyi başarıyor. ..

Tam sokağın çıkışına gelmiştik ki Bora...

"Dur Murat dur.. dur ..dur.."

"Ne oluyor oğlum ne bağırıyorsun ? Niye durmam gerek??"

" Abicim baksana şuradaki Hilal değil mi???"

Arabayı yavaşlatıp o tarafa baktığımda , Hilal'in yola bakıp ağladığını gördüm. O an aklımdan geçenleri Bora duysa ,kafayı yediğimi falan düşünürdü sanırım. 'Umarım Hüzün iyidir 'diye düşünerek hemen Hilal'in yanında arabayı durdurdum...

Bora arabadan inip ...

"Hilal ?? iyimisin ??" Diye sordu endişeyle. .

O arada bende arabadan inmiş,yanlarına geçmiştim. Deli eden bir merakla Hilal'in anlatacklarını bekliyordum.

Ama Hilal ağlamaktan konuşamaz haldeydi . İtiraf etmeliyim ,o an ilk kez birisi için korkmuştum. ..

"Hilal ,Hüzün nerde??.. Siz birlikte degil miydiniz??"

Hilal konuşmak için ağzını açtı, ama nafile ... Hıçkırmaktan konuşamıyordu... Biraz sakinleşmesi için sahile gidip,deniz havası almasını sağlamak o an iyi bir fikir gibi gelmişti. Çıldıracak gibi olsamda şu an yapabilecek başka birşey yoktu. Temiz hava alsın diye inip, bir banka oturduk. Hava buz gibiydi ,Bora üstündeki ceketi çıkarıp Hilal'in omzuna verdi. Bende bir mendil tabi...

Bir müddet ağlamasına izin verdik ,içim içimi yesede buna mecburdum çünkü konuşamıyordu. Sonra yavaş yavaş hıçkırması geçince karşısına geçip sordum...

"Hilal iyi misin? Hüzün nerde o? ... o iyimi???"

"Hüzün. .." dedi titrek bir sesle ve yeniden ağlamaya başladı. ..

Allahım bana sabır ver, şu an içimden kollarından tutup, konuşana kadar sarsmak geliyo şu kızı. ..

"Hilal konuşur musun artık? " diye kükredim... Evet resmen kükremiştim. ..

"Hüzün. . Git.m.ttii.."

Gitti mi ? Nereye ? Nasıl? Yok ya ..olmaz .. gitmez... gidemez...

"Nereye gitti Hilal? ?"

Başını öne eğdi, sanki utanmıştı....

"Ben... Ben. .ona ç. .çok ağır k.k.konuştum... Ve o ... o gitti. .."

Sinirden çatlamak üzereydim. ..

"Hilallll ne dedin ? Neden gitti? ? Ve en önemlisi nereye gitti??"

"B..bilm..miyorum.. Hiç k..konuşma..dı... sade..ce.. sussss.stu.. Ve gi..itti..."

Hıçkırarak konuşuyordu. Ben yumruklarımı sıkarken Bora araya girdi , bir eli Hilal'in omzundaydı. ..

"Hilal bak güzelim ,şimdi sakin ol ve bi düşün nereye gidebilir?. Gidebileceği bir yer ya da bir tanıdığı var mı? ?"..

Aklına yeni gelmiş olmalı ki hemen cebinden telefonunu çıkardı ve arama tuşuna basıp Hüzün'ü aradı. .

Offffff şimdi çıldıracağım....

"Açmıyor... " dedi mahcup bir sesle....

Tamam sorun değildi , şimdi bulurduk nasılsa telefon sinyalinden... Hemen Metin'i aradım ve ona verdiğim numaranın sinyalinden ,nerde olduğunu öğrenmesini istedim. Olabilecek en acil şekilde tabi..

Hilal bana baktı ve

" Lütfen bul onu" dedi en masum sesiyle. ..

"Bulacağız.... Bulmalıyım "....