ALIN YAZIM

hayata...

Hilal..

"Hmmm bu koku... "

"Evet aşkım???"

Yanımdaydı sevgilim ... biraz şımarsam nolur du ki ?

"Bu..... şey gibi sanki .. iggg paça! Ööööög" yatağa kusmamak için kendimi banyoya atarken Bora da arkamdan...

"Aşkım ne paçası yok öyle birşey. Offffff yaaa kıymalı poğaça sadece .. Ağır geldi tabi kokusu. Ah aşkım ya kıyamam sana . Hilaaal aşkım iyimisin ?"

"Iyiyim aşkım da kötü... öööög "

"Hilal aç kapıyı lütfen. Sana kaç kez diyeceğim kilitleme şu kapıları. "

"Öhö Öhö , iyiyim aşkım geçti, çıkıyorum şimdi "

"Oh sonunda , Ah be bebeğim her gün başka bi kokuya hassaslaşıyorsun. Nermin anne'ye söyleyim de kaldırsın o poaçaları ."

"Yok olmaz!!! Yicem ben, hem ondan değil aşkım. Koku kötü değil,midem bulandı tamam ama kokudan değil. Hem kötü kokmuyor. Benimki .."

"Evet aşkım seninki ?"

"Şey canım inanılmaz şekilde paça istiyor

ve iggg ben paçadan nefret ederim"

"Hahahahhaha, sevgilim ya . Sana dünyanın bütün paçaları kurban olsun . Hemen aldırıyorum canım, hemen "

Of ya ben nasıl bir mahluka dönüşmüştüm böyle. Kendimi artık tanıyamıyordum. En nefret ettiğim, asla yemem dediğim ne varsa başta böğürtlen (suyunun rengi bana kanı hatırlatıyordu) şimdi hiç bakmadan deli gibi yer içer olmuştum. Hem .. karnımda büyümeye başlamıştı yakında bidon gibi yerlerde dolaşırdım artık.

Engel olamadığım gözyaşlarım bana gittikçe şişeceğimi ve artık çirkin bir kadın olacağımı,ha bide Bora'nın artık beni sevmeyeceğini bağıra bağıra anlatıyorlardı.

"Hilal ? Aşkım iyi misin?"

"İyim " derken hem ağlıyor hem de burnumu çekiyordum.

"Neden ağlıyorsun peki ?"

"Böğürtlen!"

"Böğürtlen??"

"Evet Böğürtlen, hiç sevmiyorum ben o meyve mi neyse artık o şeyi. "

Ne bide karşımda gülüyordu... sinirden çıldıracağım şimdi..

"Niye gülüyorsun Bora ? Çok mu komik ?"

Sesim gittikçe yükseliyordu. Ama hâlâ devam ediyordum söylenmeye ...

"Evet Böğürtlen ben nefret ediyorum ondan ... Hem üstelik karnımda şişiyor bide sen varsın tabi "

"Benden demi nefret ediyorsun yoksa ?"

Gülerek söylemişti pislik inadına yapıyordu essek işte..

"Yok .. seni çok seviyorum . Onun için ağlıyorum ya işte "

Hoppala biri beni durdursa iyi olacaktı. Neolmuştu böyle benim hormon aileme ya . Çil yavrusu gibi akıllı olanları dağılmış geri kalan ergenlerde başkaldırıyorlardı.

Hâlâ gülümsüyordu anlayış abidesi kocam benim .. Bana sarılıp ,bir yandan saçlarımı okşuyor diğer yandan da kulağıma fısıldıyordu..

"Canım karım benim , biliyorum. Böğürtleni sevmiyorsun ,paçadan nefret ediyorsun ,sen atladın ama sadece bu değil ,sevdiğin bir çok şeyide şimdi yiyemiyorsun. Ve bunu bebeğimiz için yapıyorsun . Emin ol oda, bende seni çok ama çok seviyoruz."