ALIN YAZIM

yüzleşme...

Hüzün....

Öyle güzel uyuyordu ki , bilmem kaç milyonuncu kez düşünüyordum ne kadar şanslı olduğumu. Böyle bir erkek , bir adam , bir melek . İçime sığmayan kocaman bir aşkla usulca bir öpücük kondurup salona geçtim. ..

Şimdi şapkamı önüme alıp uzun uzun düşünmem gerekiyordu. Bu kez yalnız başımaydım ve sakladığım kör noktaları açığa çıkarıp önce kendim başetmeliydim.

Yine en baştan başladım düşünmeye,
Üç yıl kocaman bir ömürdü benim için doğdum yaşadım ve öldüm.

Henüz sekiz yaşımda tanıştığım kötülük....

Evet babaannemin ölümünden sonra evimize yerleşen ve eline geçirdiği her fırsatta beni taciz edip hayallerimi yıkan, hayatımı mahveden adi bir pislik. Her şey tamamdı ve anlatmıştım aslında Ayhan amca'ya ve kocama . Ama esas anlatamadığım en kötüsüydü . Puslu ve karanlık hafızamın en dibinden çıkıp karşıma dikildiler bir bir ...

Aslında sonun başlangıcı bir gün yine babamın annemi dövmesinden sonra kapıyı çarpıp çıkmasıyla başlamıştı. Annem odasına kapanıp hıçkıra hıçkıra ağlıyordu bana ise yine küçük kardeşime bakmak düşmüştü. Küçücük ayaklarımda sallayarak uyutmuş , annemin ağlamasını duymamak için de kulaklarımı kapatmıştım sıkı sıkı...

Bir süre sonra annemin sesi kesildi , artık ağlamıyordu.

Bir süre dinledim arkasından gelen tartışma sesiyle korkularım yeniden hortladı, iyice kulak verdiğimde başta babam sandığım ikinci sesin amcamdan geldiğini anladım ve kardeşimi yere yavaşça yatırarak sessizce annemin yanına doğru yürümeye başladım. Yaklaştıkça sesleri daha iyi duyuyordum, kapıya tam olarak yaklaştığımda kapının kulpunu tutmuş açacağım anda ........

"Bebeğim!!!"

Birden irkilmiştim, Murat uyuyordu ben aşağı inerken .

"Sevgilim uyandırdım mı seni?"

Yüzündeki o sıcak gülümseme içimdeki korkularımı,üzüntülerimi ve dahası ne kadar kötü anı varsa alıp götürüyordu. Yine tüm içtenliği ile ...

"Bir an seni yanımda bulamayınca deliye döndüm bebeğim. Lütfen yanımdan haber vermeden ayrılma olmaz mı? "

Gülümsemeyle karışık bir olumlu anlamda başımı sallamak şu an verebileceğim en iyi cevaptı sanırım.

En güvende hissettiğim yere göğsüne koydum başımı.....

" İyi misin güzelim?"

"Sen yanımda olduğun sürece iyiyim ömrüm hemde çok iyi ."

"Uykun mu kaçtı güzelim?"

"Evet sevgilim , aslında düşünmeye de ihtiyacım vardı. Yani artık içimde biriktirdiğim ne varsa söküp atmak istiyorum . Ayhan amca'ya söz verdim bu işi artık bitirebilmem için önce kendimle yüzleşmem gerekiyor. "

"Peki sana yardım etmemi ister misin ?"

Istememmi hiç.. Ama nasıl söylesem bi bilebilseydim. Belkide bu yüzleşmeyi belkide kocamla yapmak doğru ve kolay olurdu benim için .

"Aşkım eğer senin uykun varsa ..."

Sözümü bitirmeye bile fırsat bırakmadan...

" Bebeğim,sen yanımda yoksan ben nasıl uyuyabilirim ki ? Hem Bora Holding'le ilgileniyor ,bir kaç gün daha evdeyim yani sorun yok . "

Gülümseyerek bir öpücük kondurdum o muhteşem dudaklarına,

"O zaman ben bir çay demleyim "dedim.