ALIN YAZIM

İzi kalır yaşanmışların. ..

Bora....

'Manyak herif arabayı durdursay....'

Daha konuşmamı bile sonlandıramadan ,evden gelen çığlıkları duyduğumda ,önce olduğum yere çakılı kaldım ,belki bir en fazla iki saniye . Sonra nasıl koştuğumu bilmiyorum. Murat'a yetiştiğimde kapıyı kırıyordu. Kırılıp açılan kapıdan ışık hızıyla içeri girdiğimizde, karşılaştığımız manzara ile öyle bir kahkaha attım ki ,belkide hayatımda bu kadar içten gülmemiştim. ..

Hüzün'ün elinde bir bıçak ve karşısında duvara sinmiş iki adam...

"Buna bayıldım dostum" Hâlâ gülüyordum.

Murat ta belli etmesede ciğer görmüş kedi gibi sırıtıyordu. Onunda bu halinden, gördüğümüz manzaranın hoşuna gittiğini anlamak hiç de zor değildi.

"İşte benim kadınım "

He..hah.. yuh.. oha... lan bu ne ara aşık olmuştu ? Ne ara kadını olmuştu onun? Daha da önemlisi Murat ne ara bir kadın için kılını kıpırdatıyordu.? ?

Bir an bana döndü ve (bizim konuşmalar ve bakışmalar en fazla on saniye sürüyor) anlamsızca. ..

"Bunu sesli mi düşündüm ben?"

Hey dostum senin sorunun ne ha?!!!

Bakışı bile uçmuştu. Allah'tan bu sırada mutfaktan ağlayarak gelen Hilal. .

"H..Hü z.. Hüzün p.poli.si ara...dım. "

Sahi biz neden akıl edememiştik???..

Murat Hüzünü sakinleştirmek için onunla konuşmaya çalışıyordu...

"Şşşşşş... Hüzün bana bak ,yüzüme bak güzelim. Bak ben burdayım, hadi sakinleş ve o bıçağı bana ver..."

Bir yandan telkin ediyor, diğer yandan Hüzün'e iyice yaklaşıyordu...

Kız şoka girmişti. ..

Hüzün titreyen elleriyle bıçağı öylesine sıkı tutmuştu ki ,bırakacağa benzemiyordu. Murat kulağına yaklaşıp olabilecek en kısık sesiyle...

"Hüzün bak güzelim , şimdi o bıçağı bana veriyorsun ve geri kalanı ben hallediyorum. Tamammı? "

Birden Hüzün kafasını çevirip Murat'a baktığında aklını kaybettigini sandım....

Ben çoktan Hilal'in yanına gitmiş ve korkudan tir tir titreyen küçük kızı sakinleştirmek için sarılmıştım... Zavallı ne kadar korktuysa yüzüme bile bakmadan sadece sarılıyordu hemde çok sıkı. .

Bıçak hâlâ Hüzün'ün elindeydi ama Murat'a bakışı, o bıçaktan daha tehlikeliydi ,bundan emindim ...

Kendine gelmiş olacakki dişlerini sıkarken konuşmaya başladı. ..

"Bir daha bana sakın güzelim deme, ve sakın, ama sakın emretmeye kalkma!!! "

Şaşkın bakışlarımız arasında bıçağı Murat'ın eline tutuşturdu. Duvara sinmiş iki adama iğrenerek baktı. Tüm nefretini kusmak istercesine suratlarına tükürdü, arkasını döndü ve dışarıya doğru yürüdü. ..

Murat bu , adamları komalık etmeden bırakır mı hiç? ...

Az kalmıştı gerçi, ama tam o sırada çalan sirenler susmuş polisler içeri girmişlerdi. Murat'ın elinden zor aldılar adamları. Şu an Hilal benim kontrolümdeydi. Hâlâ şokta olduğundan henüz konuşmamıştı. Nasıl korktu kimbilir?

Arkalarından bizde dışarı doğru yürürken Hüzün'ü arıyordu gözlerimiz. Birden gözlerini silerek yan taraftaki karanlıktan geldiğini gördük.... Ağlamıştı ama öylesine dik bir duruşu vardı ki ,ağladığını ima etsek bizi boğabilirdi..

Polisin arabaya zorla tıktığı adamlardan genç olanı ,(ev sahibi Hacı Burhanın oglu) Hüzün'ü farkettiğin de,yanındaki memurun üstüne çıkarak, yarım açık camdan tehditlerini savurmayı ihmal etmemişti. ..

"Ecelin ben olucam Hüzün. .."

Polis arabası gittikçe, seside uzaklaşıyordu..

"Namusununda ,hayatınında sonu ben olacağımmm!!!! "

Murat yeltensede koluna yapışıp. .

"O artık yaşamıyor biliyorsun degilmi? " diye fısıldadım.

Kafasını sallamakla yetindi . Ve dönüp Hüzünün yanına doğru yürüdü. ..

Bense neredeyse sarıldığımı bile unutacak kadar uzun sarıldığım Hilal'e baktım ve ..

" İyi misin? " dedim.

Yüzüme baktı önce, yeni farketmiş gibi ,sonra da kollarıma.... Öyle bir ittiki beni şok olma sırası bana gelmişti sanırım. ..