ALIN YAZIM

Her şeye rağmen. ..

Bora....

Onu böyle gülümserken görmek içimi ısıtmıştı ... Daha bir saat önce öldüğünü düşündüğüm kalp atışım, şimdi karşımda gülümsüyordu. ..

"Çok açım " demesine rağmen çok az yemişti.. Hâlâ iyileşmiş gibi gözükmüyordu ama en azından ayaktaydı. ..

Gözlerim sürekli Hüzün'e bakan ve tetikte olan Murat'a kaydı. ...

"Kendine gel Bora , belli ki Murat'ta aşık oldu Hüzün'e. .. o senin kardeşin"

Her ne kadar iç sesimin doğru olanı haykırdığını bilsem de ,bu benim için çok zor bir karardı. Aşk öyle bir kalemde vazgeçilecek bir durum değildi.

Ama işin ucunda cankardeşim varsa o zaman ,ne kadar canım yansada , uzak durmalı ve aralarından çekilmeliydim. Tabi Hüzün'de bunu isterse . Aklımda ve kalbimde ne varsa buzluğa kaldırdım. Ve yeniden derin bir nefes alıp ,
en iyisinin ,duygularımı kalbime gömmek olduğuna karar verdim. O derin bakışları önemsememeye çalıştım. .. Tabi bunu başarabilir miydim ..? İşte onu zaman gösterecekti ..

Ya bu sudan yüzerek çıkacaktım ya da Murat'ıda yanıma alıp beraber boğulacaktık....

Hilal'in şen şakrak konuşmaları, Murat'ın eşlik etmesi ve Nuri baba nın da ılımlı bir şekilde sohbete katılması Hüzün'ün hoşuna gitmiş olmalıydı. .. konuşmuyor sadece her iki dakikaya bir birimizden gelen ...

"İyi misin? ?" Sorusuna ...

"Iyiyim teşekkür ederim " diye cevap veriyordu o kadar..

"Öyle değil mi Bora??"

Hı? Ne.. Biri bişey mi sormuştu. ..
Düşüncelere dalıp duymamıştım ama benden bir cevap bekledikleri aşikardı. ..

Mecburen "pardon dalmışım bişey mi dediniz?" Diye sordum... mahcup olmuştum tabi...

Murat bana bakıp. ..

"Evet yorgun gözüküyorsun, "

Anlamaman normal demek istedi sanırım. .. "dedim ki Hilal ve Hüzün istedikleri kadar burada kalabilirler..."

Hüzün burda mı kalacaktı yani .... Onu her an görebilmek düşüncesi bile beni mutlu etmeye yetmişti ...

O sırada Nuri baba söze girdi ...

"Aslında ben ev buldum sizin için kızım, ama siz burda kalmak isterseniz de bişey diyemem tabi " dedi . Sanki rahatsız olmuş gibiydi..

Hilal Hüzün'e baktı bu sefer ,kesin aynı hatayı ikinci kez yapmak istemediğindendi. Hüzün zorlanmaya başlamıştı konuşurken ...

" Bizi... düşün. ..dü..ğünüz.... iç..iç. " Daha fazla konuşamadı, hepimizin şaşkın bakışları arasında sağa doğru oturduğu sandalyeden yatıverdi... Eğer Murat dikkatli olmasaydı düşüp kafasını fena bir şekilde yaralayabilirdi....

"Allah Kahretsin noldu ???neyi var? "

Hilal korku dolu gözlerle bakıyordu. ..