ALIN YAZIM

kaybolmuş...

Murat....

Hiç tepki vermeden dinlemek benim için çok zor olmuştu. Çünkü karımın anlattıkları, anlayacağım ya da daha doğrusu anlayabileceğim olaylar değildi.

Sırf cesareti kırılmasın diye susmuştum karşısında.

Utanmadan ,korkmadan içindeki zehiri akıtsın istemiştim. Belki her şeyi anlatırsa, biraz olsun toparlar ve yıllardır yalnız taşıdığı yükü azalırdı.

Şu an karşımda bütün masumiyeti ile duran, hayatımın anlamı,kadınım yüzüme bakamıyordu. Daha fazla konuşamadı. Ellerini yüzüne kapatıp yıllardır set çektiği gözyaşlarını dışarı akıtıyordu.

Tamam O'nu ağlarken görmek benim için çok zordu. Ama buna ihtiyacı vardı. Telefonumdan Sevgi'ye mesaj atıp, Ayhan abinin verdiği ilacı getirmesini istedim . Uyuması lazımdı.

Telefonu masaya bırakıp ayağa kalktığımda, bir an başını kaldırıp yüzüme baktı.

"Özür dilerim " dedi. Anlaşılması güç bir ses tonuyla .

Şu an, O,nu yatıştıracak kelime bulamıyordum. Yapabileceğim tek şey vardı, öyle yaptım. Elinden tutup ayağa kaldırdım ve tüm acılarını içinden alabilmek ümidi ile sarıldım.

Uzun bir süre öylece kaldık , yardımcımız ilacı getirene dek .

Hiç bir şey söylemeden ilacı aldı.

"Uyumak ister misin meleğim?" Diye sorduğumda, 'hayır ' anlamında başını salladı. Bahçedeki yemek masasının yanındaki sallanan koltuğa oturduk . Başını göğsüme yasladı ve hıçkırıklarının azalmasıyla, ilacında etkisiyle öylece uykuya daldı.

Ne yapacağımı bilemez bir halde , saate bile bakmadan Ayhan abiyi aradım. Olabildiğince kısık bir sesle konuşmaya çalıştım. Aşkımı uyandırmak istemiyordum çünkü. İkinci çalışta açtı Ayhan abi .

"Buyrun?"

"Ayhan abi iyi geceler. Rahatsız ediyorum kusura bakma. "

"Murat ? Hayırdır evladım?"

"Abi hayır mı, şer mi? Bilmiyorum. Hüzün,"

"Ne oldu Murat? Hüzün kızım iyi mi?"

"Abi iyi ,sanırım..."

"Sanırsın??. Evladım anlatsana .."

"Konuştuk biraz , ama ben hala şoktayım, ve ne diyeceğimi nasıl davranacağımı bilemiyorum . Şu anda uyuyor . Ve benim seninle acilen görüşmem gerek."

"Tamam oğlum, ben hemen geliyorum. "

Telefonu yanıma bırakıp, Hüzün'ü odamıza taşıdım. O güzel yüzüne küçük bir öpücük kondurup, tekrar bahçeye indim ve Ayhan abinin gelmesini beklemeye başladım.

"Başka bir arzunuz var mı Murat bey ?"

Uykusundan kaldırdığım Sevgi pijamasıyla karşımda duruyordu .

"Yok Sevgi teşekkür ederim. Kusura bakma seni de gece gece uyandırdım. Sen yatabilirsin. "

"Sorun değil efendim , iyi geceler " diyip oda eve girdi .

Kafam allak bullaktı, sanırım en iyisi Ayhan abi gelene dek hiç bir şey düşünmemekti.

..............

Hilal.......

Gece uykusu neredeyse yok denecek kadar azdı. En fazla yarım saatlik aralarla ağlıyordu bebeğim.