ALIN YAZIM

Pişmanlık...

Hilal....

Murat'ın peşinden bende fırladım. .. Bora, elinde suyla mutfak kapısındaydı ,"Hüzün! ! " dedim yanından geçerken. Ayrıntı vermeye zaman yoktu. ..

Nefes nefese çınarın önüne kadar koştum. Murat, çoktan Hüzün'ün yanına gelmiş yanına oturmuş ve onu uyandırmaya çalışıyordu....

"Hüzün !!! Hüzün aç gözlerini nolur . Bak ben burdayım yanındayım, Hilal'de burda .. Lütfen aç gözlerini hadi ..."

Hüzün'ün başını koluna yatırmış, diğer eliyle de yüzüne dağılan saçlarını okşayarak arkaya doğru yatırıyordu....

"Hüzünn! !"

Bora'ydı bu, hemen benim arkamdan gördüğü manzara karşısında bembeyaz kesilmişti. Hüzün için korktuğu belliydi, hemde en az benim kadar...

Hemen bende Hüzün'ün diğer yanına geçip oturdum sırılsıklamdı ve titriyordu. ....

......................

Bora....

Onları o an öyle gördüğümde , yani Hüzün'ü Murat'ın kollarında. ..
Beynimde çakan şimşeklere karşı gelememiştim... Ilk şoku anlatınca hemen Murat'ın kucağındaki Hüzün'e doğru eğildim, berbat gözüküyordu.

Şimdi içimdeki kıskanç adamı susturup Hüzün'le ilgilenmeliydim. ..

...........................

Hilal....

"Arkadaşım, kardeşim " gözyaşlarımı tutamıyordum... yüzüne dokundum ..

"Hiih ateşi var Murat! !!"

Murat ,sanki benim sesimle kendine gelmiş gibi , hemen Hüzün'ü kucakladı ve bizi görmeyerek koşar adım arabaya taşıdı. ..

Kendide Hüzün'ün başını kucağına yatırıp,arkaya oturdu...
Bora'nın bakışları gözümden kaçmamıştı.... Anlam veremesemde eminim oda şaşkındı. ... Murat telefonda biriyle konuşuyordu. ..

"Hemen sami beyi alıp eve getir !! Hemen!!!!!!!"

Hâlâ arabanın kapısından kendine baktığını farkettiği Bora'ya dönüp. .

"Hadisene abicim binde sür şu lanet arabayı, kızın durumu iyi değil. .."

Bora'nın yumruklarını ve dişlerini sıkıp Murat'a öldürmek istercesine bir serzenişle baktığını görünce, içimde kırılan bir yerlerden acı bir çığlık yükseldiğini hissetmiştim. ..

Konuşmadan Murat'ın dediğini yapıp direksiyona oturdu . İlk iş dikiz aynasını Hüzün'ü ve Murat'ı görecek şekilde ayarlayıp gaza bastı. Kısacık bir an gözgöze geldiğimizde ,birden bana bağırdı. . Sanki tüm isyanını bende dillendiriyordu....

"Şu kahrolası kemerini bağla! !!!!"

Şaşkınlıktan ağzım açık kalmış ama emrine uyup, titreyen ellerimle, kemeri zorda olsa yerine takabilmiştim...

Eve gidene kadar bir yandan üzüntüyle ,bir yandan hayalkırıklığı ile ,bir yandan korkuyla hiç konuşmadan ,deli gibi arabayı süren Bora'yı düşündüm. ..

Beynim pişmanlıkla,acıyla, ve anlamını sonradan öğreneceğim o akılalmaz bir duyguyla (kıskançlık ) karmakarışık olmuştu. ....

Murat arkada Hüzün'ün saçlarını okşarken mırıldanıyordu ...

"Bitti artık, o hayatta, o zorluklar da, o yalnızlıkta. .. Bundan sonra hep yanında olacağım ve sen istesende seni asla yalnız bırakmayacağım. ..
Sen benim kaderimsin biliyorum. Ve kaderimi, kaderinle birleştireceğim meleğim. ."

Öyle bir fren yaptı ki Bora , kafamın torpidoya çarpmasına mani olamadım. Kesin parçalanmıstı. Canım çok yanıyordu. . Murat'ta neye uğradığını şaşırmış ama sıkı sıkı tuttuğu Hüzün'e zarar gelmesin diye yerinden hareket etmemişti. .

'Taşmısın be adam bu ne kuvvet??'

Bora'nın, bir an önce bizi eve getirmek istediğini, bu yüzden bu kadar hızlı kullanıp ve tabi gelince de ani fren yaptığını düşündüğüne bahse girerim. ..

Benim gördüklerimi görmedi çünkü. ...

Doktor kapıda bekliyordu . Yanındakide Metin olmalıydı kesin. Ve arkada iki kadın vardı, beyaz giyimli...

Gerçi "eve" demeseler ,ben kesin çok özel bir hastaneye ya da bir ... saraya geldiğimizi düşünebilirdim.. Daha önce filmlerde bile böylesine güzel ve büyük bir ev!!!! görmemiştim ....