ALIN YAZIM

Hadi hayırlısı. ..

Hüzün.........

Yatağa uzandım ama hâlâ sinirim geçmemişti. .

"Kalk Hüzün kalk" diye emrettim kendime . Nasıl olsa uyuyamaycaksın. Bari kalk temizliğini bitir.

Zorla kalktım, pijamamı değiştirdim.
Her zaman olduğu gibi önce müzik açmayı da unutmamıştım tabi. Müzik olmazsa olur muydu hiç? ??

CD çaların başına geçip bir iki dakika ayakta dinledim...

Bu adam başkaydı ya onun kadar insanın içine işleyen başka bir sanatçı varmıydı? ?

-Gitti de gitti... Sevdiğim gitti... Ardına bile bakmadan ,gittide gitti...

Bu gönül onundu , almadan gitti ..
Kaybeden ben oldum ,ben oldum kendi ellerimle..

Yaşamadım böyle derdin daha beterini ... Başbaşayım talihimin en acı kaderiyle. ..

Derin bir nefes verip bi elimde kovayla su, bir elimde bez hava serin olmasına karşı camlardan başlamak istemiştim. ..

Aman Allah'ım nasıl bi gaza gelmiştim böyle. .. Tutmayın beni... Şu an üç ev olsa düşünmeden temizledim sanırım. .. Yeterki Orhan Baba söylesin. ...

Artık nasıl kaptırdıysam, bir yandan sildikçe siliyor,diğer yandan şarkıya eşlik ediyordum. ..

"Bir gönül oyunu ... oynamıştı benimle.... kaybe..."

Bir an elimdeki bezi silkelerken göz göze gelmiştim yan daireye yeni taşınan odunlarla...

İkisi biri pür dikkat beni izliyor diğeri , o sırtlan dediğim Soner de ellerini deli hareketi yaparak olduğu yerde hem dönüyor ,hem dans ediyordu...

Tövbe Yarabbim ya, gülsem mi ,kızsam mı bilemedim. ..

Yanındaki daha az odun olana bakıp

"Arkadaş iyi mi ?? " diye sordum aynı zamanda bende onun gibi deli işareti yapıyordum. ..

"Amaan sende appam ya sal gitsin... Hadi devam et .. hoppa hoppa hop hop..."

Bide kendi cevap veriyordu manyak.

"Hop hop derken?? Sen neyin peşindesin ya??"

O hâlâ kendi kendine saçma sapan hareketler yaparken ,diğeri cevap verdi onun yerine ...

"Bunun her zamanki hali sen bakma ona.. Biz senin sesini duyunca, e malum senin gibi birisi birde Orhan Baba'yı dinleyince ,bide sesinde güzel olunca işi gücü bırakıp seni dinlemeye başladık. .. kusura bakma ... "

Utanmıştım. .. Hep böyle oluyor. Hep kendimi kaybediyorum temizlik yaparken...

"E hadi onu anladım, hâlâ ne işiniz var burda? Niye hâlâ bakıyorsunuz onu de bakalım? ?"

"Bi kahve mesela ,ya da dur dur en iyisi şöyle güzel bi kahvaltı. .
Yeni taşındık Allahsız .. Appa dedim sana demi o kadar... Komşu olmuşuz yeni taşınıyoz. Bi kahvaltı hazırlamazmı insan... ..."

Daha ben ağzımı açmadan bu yine cırlamaya başlamıştı bile...

"Appaaaaaa. . Appaaaaaaa. .. açımmmmmm.... "

"Şimdi mi appan .. Aman ne diyorum ben ya ablan oldum gıcık? ?"

Bu çocuk hakkaten gıcıktı ya .. Ama ne yalan söyleyim tatlı bi tarafıda yok değildi ...Uyuz...

"Bana bak küçük surat,tamam size kahvaltı hazırlicam ama eğer bir daha bana appa dersen,beni dinler ya da izlersen, seni yemekle zehirlerim anladın mı? ? "

Dayanamamıştım yine , Ah şu benim vicdanım yokmu??...

Sırıtarak " Tamam appa seni dinlemicem sözzzz"

"Ya hâlâ "appa" diyo . Ihhhhhhhh .."

Yine dişimin arasından çığlık atmıştım. .

"Vallaha sen bize bi kahvaltı hazırla yeminlen sana bi yastık alcam"

Bizi dinlemeyi tercih eden diğeri girdi araya ...

"Olum mal mısın sen lan ne yastığı? "

Gözlerini devirip yanıtladı bücür. . Bücür? ? Evet ya nasıl düşünemedim ben bunu.. Harika artık ona bücür dicem..

"La bi bak hele appam sabahtan beri içindeki şiddeti yutuyo.. Bari bi yastık alam da ona gömülüp baarsın."

Al işte sinirli ve ciddi gözükme çabam sona ermişti.. koyverdim bende kahkahayı....