ALIN YAZIM

Her son gerçekten bir başlangıç. ..

Hüzün. .

İstemsizce elimi yüzüme götürdüm, hala acıyordu çünkü. Şiş olduğunu anlayabiliyordum başımın sol tarafının,üstelik kulağım ve yanağımda ağrıyordu. Ama hasarı görmek için beklemem gerekecekti. Ancak lokantaya gittiğimde görebilirdim.
Lokanta ?? Aman Allah'ım çok geç kalmıştım sahi saat kaçtı? ?

" Ben böyle işin. ..." dişlerimi sıkmakla yetindim yoksa kendimi tutamayıp sayıp sayıştıracaktım.

Saat dokuz onüçtü . Oh ne güzel, çorbayı nuri baba yapmıştır kesin .

Offffff ya olacak şeymiydi şimdi bu?
Hah işte köşeyi döndümmü lokantadayım. Yer arada bir ayağımın altından kayıp gitsede,adımlarımı biraz daha hızlandırarak lokantaya girdim.
Görünürde iki masada üç kişi vardı ve sabah çorbalarını içiyorlardı.

" Ooo Hüzün nerelerdesin sen kızım ya? Bize tatsız, tuzsuz çorba içiriyorsun" dedi gülümseyerek. ..
Hasan dede :))

Şu an onu görmek nedense iyi gelmişti. Ben tam gülümsemeye başlarken onun yüzü taş kesti ...

Ayağa kalktı ve daha yakından bakmak için yanıma geldi. O anki yüz ifadesini görseniz ,sanki elindeki şekeri alınmış küçük bir çocuk gibiydi.

"Hüzün? ???" endişeliydi. ..

Ha "efendim" ??

Ah tabi ya az önceki şapşal kaza .İçimden yüzlerce küfürü ard arda sıralarken.Birden melodik bir şekilde şarkı söylüyormuşum gibi bir hal aldığımı farkettim. Noluyodu ki simdi? Başımdaki basınç yüzünden, sanki gözlerim yerinden çıkacakmış gibi hissetmemle ,kulağımın arkasından boynuma süzülen ıslaklığı farketmem bir oldu...

Yok olamaz,olmaz yani. Bu benim kuruntum. Degilmiydi yoksa ? Hasan amcanın korku dolu gözleriyle karşılaşınca durumun sandığım gibi olmadığını anladım. Ah işte Nuri baba da koşarak geliyo. ..

"Hüzün! !!!!!!"

"Kızım bu ne hal? "

Ben hiç konuşmadan ,daha doğrusu konuşamadan elimi farkında olmadan ağır ağır kulağımın arkasına götürdüm. Tekrar elime baktığımda ne o kırmızı mıydı? Yok artık. Kan???

Sesler yine melodik bir şekilde coookkk uzaktan gelmeye başlamıştı. ..

Birden herkesin kapıya baktıklarını farkettim.. Bulanık bir şekilde. ...

Bende dönüp bakmak için yeltendiğimde kendimi bi külçe gibi ağır ve bir cam gibi kırılgan hissettim. Ayaklarım beni taşıyamaz hale geldiğinde ,gözlerimde onlara eşlik ettiler.
Bir anda duyduğum o tok ses ....
Sanırım benden gelmişti. .. Düştüğüme ama hiç birşey hissetmediğime yemin edebilirim. Üzerime eğilmiş onca gözün içinden o en koyu kahve olanı, o muhteşemin diğer adı olanı görmüştüm. Bu oydu ama nereye gidiyordu ki? Neden bulanıklaşıyordu ?? Ben... B....