ALIN YAZIM

başlangıçlar ...

Hüzün...

"Appaaaaaaa ! Nooolduuu? Ya var ya iki dk gözünü ayırmaya gelmiyo ha . Ya sen nası bi cins sakarsın ?"

Bak ya, işte yine başlıyo üzlük..
Arabanın geldiğini duyar duymaz kapıya fırlamışlar. Seviyorum bu çocuğu..

"Cinsini bilmem ama sakarlığımda haklısın. Ha hemen şımarma ama ilk ve eminim son kez haklısın. "

Sanki kırk yıllık ahbapmış ve önceden tanıyormuş gibi sarılmıştı Murat'a.

"Allah'tan artık gözümde arkada kalmicak. Murat abi sana göz kulak,el ayak ,mide. "

"Soner !!!"

"Tamam ya psikopata bağlama hemen "

Hilal,Bora ve Murat'ın şaşkın ama mutlu bakışlarından onlarında Soneri çarçabuk benimsediklerini ve sevdiklerini anlamıştım. Özelliklede Murat'ın tabi. Sonuçta tüm gece kasten Hilal'in oyununu bozmamış ve ona Soner hakkında hiç birşey anlatamıştım,oda sormamıştı içi içini yediği halde . Sonuçta Soner'i bir başına bırakmaya hiç niyetim yoktu .Murat'ın Soneri sevmesi
önemliydi çünkü ona Kardeşim demiştim ve öyle de kalacaktı.

"Nermin anne??"

"Güzel Kızım benim "

Koşup ona da sarılmıştım,tabi sol kolumla. Onun emeği çoktu üzerimde. Her şimşek çaktığında onun yanına koşardım mesela . Her seferinde de beni kendi kızı gibi kucaklar ve sabaha kadar yanında yatırırdı. Oda gençken bir hata yapmış ve kızını bizim kaldığımız yurda vermiş. Ve malesef bir kaza sonucu kızı vefat edince oda kimsesiz olduğundan bizleri kızı yerine koymuş ve gönüllü olarak orda çalışmaya başlamış. Yıllarca yüksünmeden bakmıştı bizlere. Gecesi gündüzü yoktu . Sadece vardı işte. İlk ayrıldığımızda onuda yanımıza almak istemiştik Hilal'le ama O, ona ihtiyacı olan diğer çocuklar için orda kalmayı tercih etmişti. Ama artık yaşlanmış,o yüzden de ayrılmak zorunda kalmıştı. Geçen yıl ziyaretine gittiğimde öğrenmiş arayıp bulmuştum. Hilal'in de Bora'yla evlenmesi piyango olmuş yanlarına seve seve alacaklarını söylemişlerdi. E malum ben çalışıyordum ve onu yalnız bırakamazdım. Şimdi böyle karşımda görünce annemi görmüş gibi olmuştum.

Canım benim ya ...

"Sarılma faslını geçsekte artık, sana çarpan kamyonu anlatsan, sonrada yemek yesek ."

Gözlerimi devirdim ...

"Şu an bana çarpan kamyondan çok, yemekte ne olduğunu merak ettiğiniz biliyorum bücür. "

"Yine acıktın demi ?"

"Ne zaman tok oldum ki appam "

Hepimiz beraber güle oynaya yemeğimizi yedik . Uzun zamandır ilk kez bu kadar mutlu olduğumu hatırlıyordum. Hoş Ahmet bey bir türlü aklımdan çıkmıyor ve korkularımı sürekli tazeliyordu ama şu an hissettiğim o mutluluğu bozamıyordu ..

Kolummm...

Öyle kötü sızlıyordu ki sık sık dişlerimi kenetlememe sebep oluyordu . Belli etmiyordum kendimce ama Murat sanki hissediyor gibi ayni anda sol elimi sıkıyor ve bana güç veriyordu. Ağrı kesici gibiydi bendeki etkisi .

Yemekten sonra havanın güzel oluşuyla kendimizi bahçeye atmış, kahvelerimizi orada içmeye karar vermiştik.. Hilal,Bora'yla yanyana, ben Murat ın yanında ve soner de benim sağ tarafımda oturuyordu.

Ee Soner yanımızda olunca konu döndü dolaştı benim Orhan Baba sevdama geldi . Ah soner ah, tenhada kıstırıp, gebertmeyi bir kenara not edip babamın zamanında çok koyu bir hayranı olduğunu,anneminde sürekli olarak onun şarkılarını dinleyip eşlik ettiğinden bahsettim... ilk kez çocukluğumla ilgili bişey anlatıyordum. Hilal'e bile ,ki oda şaşkınlıkla dinliyordu...