Regrets from the past

Regrets : part 11

2 Months later...

Micah

Ilang buwan palang ang nakakalipas simula ng makilala ni Ernest si Kirsten pero unti unti nang may nagbabago. Tulad ngayon, araw ng sabado. We used to hung out together, movie marathon, eat the food we're both craving for, doing crazy stuffs, just the two of us. Though Tanner is pursuing his intention towards me, I never set aside my one and only bestfriend. I always find time para makasama parin siya. Pero kabaligtaran na ang sa kanya.

He hung out more now with Kirsten. Kahit si tita, naninibago. He always came home late, and now he's being alcoholic. Not to the extent but most.

That night, wala si lola sa bahay at nag bakasyon sa mga kapatid nito sa probinsya which is hindi naman ako pwedeng sumama dahil may trabaho ako, and hindi ko pwedeng iwanan. I decided na pumunta kila tita. Kahit wala si Poknat ok lang.

"Tita"

"Nak. Dito ako sa kusina" sagot nito.

"Hmmm ang bango. Anong niluluto niyo?" sabay yakap dito. She's really like a mother to me kaya hindi ko naman masyado na mi mis sila mama at Papa. 

"Nagpaluto ng pasta si Ernest. Pupunta daw dito yung girlfriend niya"

"Ahhhh.  O sige po tulungan ko na po kayo" tinulungan ko na nga si tita para naman hindi ito masyadong mapagod. Ako naghiwa ng iba pa niyang kailangan, ako na din ang naghugas ng mga pinag lutuan at iba pang mga ginamit namin.

I do help her set the table dahil any moment daw ay parating na ang mga ito.

"Ahm tita uuwi na po ako"

"No. Stay here"

"Eh wag na po tita. May bisita po si Poknat"

"Bisita niya, anak kita. Kaya you'll stay here and sabay tayong kumain and kwentuhan mo naman ako tungkol doon sa lalaking nakikita kong minsang naghahatid sayo"

"You saw him tita"

"Twice. Pero hindi ako lumapit. Pero gwapo anak ha" nakangiting comment nito.

"Si Tanner po iyon tita. I know kilala niyo dahil pinsan daw niya si Ernest.  Nanliligaw palang po pero muka namang ok. Mabait, may plano sa buhay, and as far as I know, may properties na siya sa US and may plano din siyang bumili ng properties dito"

"Wow, good for him. Planning for future for such a young age. Ang layo sa Tanner na kilala ko noon"

"Kaya nga po eh. Gwapo, matalino, successful in his own field, hindi ko nga po alam bakit ako niligawan non eh ang daming naghahabol don, mga models pa.

"Bakit nak? Hindi mo ba alam o nakikita kung gaano ka kaganda. Hindi ka lang kasi katulad ng iba na hindi mabubuhay ng walang make up. You're pretty on your own way. Napaka natural mo and added to that, yung mga characteristics mo, I think yun ang nagustuhan niya sayo"

"Hindi naman tita"

"Pero may chance ba siya nak?"

Nagkibit balikat na lamang ako.

"You're not sure about him?"

"Ewan ko ba tita. He's perfect for me para maging boyfriend. Pero marami pa akong dapat gawin saka I'm still young parin naman. Love can wait"

"Marami ka ngang dapat pang gawin pero don't set aside your happiness. Masarap mangarap na may katuwang ka. Pero sana si Ernest yon" pagbibiro nito.

"Tita! We're just bestfriend, and he had a girlfriend
Nakakahiya po pag nadinig tayo ng girlfriend niya"

"Ewan ko sa inyo. Ang lapit na nga, sa malayo parin nakatanaw"

"Ano pong ibig niyong sabihin?

"Wala"

Ernest

"Mom" tawag ko pagbungad palang sa pinto, dinig kong may kausap ito sa kusina at hindi ako maaaring magka mali,  si Poknat yon. Mukang seryoso ang pinag uusapan nito dahil hindi man lang ako nadinig.

"Marami ka ngang dapat pang gawin pero don't set aside your happiness. Masarap mangarap na may katuwang ka. Pero sana si Ernest yon" pagbibiro nito.

"Tita! We're just bestfriend, and he had a girlfriend
Nakakahiya po pag nadinig tayo ng girlfriend niya"

"Ewan ko sa inyo. Ang lapit na nga, sa malayo parin nakatanaw"

"Ano pong ibig niyong sabihin?

"Wala"

Yon ang huling narinig ko. And I've felt pain in my chest.

"Baby, why standing there?" tanong ni Kirsten na nakalapit na pala sa likuran ko.

"Ah wala----mom were here" muling tawag ko.

Lumabas si mom sa sala pero hindi niya kasunod sin Poknat na alam ko namang nandito din.

"Hi mommy. You're looking beautiful as always" bati ni Kirsten and my mom was emotionless. And one thing, I bet she didn't like be called mommy by my girlfriend.  Pero kay micah, pinagtutulakan pa nilang mommy din ang itawag sa kaniya, si Micah lang ang may ayaw.

I can sense that she didn't like Kirsten from the very first I introduced her as my girlfriend
Even my sister, maybe she's not been vocal about it but I knew her.

"Hi. Let's go son. Pasta is ready, tinulungan din ako ni Micah na mag prepare"

We're on our diner pero hindi nagpakita si Poknat. But I heard her sa backyard.

"Kain lang kayo diyan. Samahan ko lang si Micah sa labas" paalam nito at dumiretso na sa backyard kung saan may mini garden and table din kami under roof.

"Nak" I heard she called.

"Who's nak?" tanong Kirsten na nag uumpisa nang kumain.

"Si Micah. My mom called her anak" sabi ko.

"She's really close to your family I guess"

"She is. She's part of my family since childhood days. Mom and dad even my sister really likes her"

"Okay. Let's eat baby" she put some pasta on my plate.

Kumakain kami pero ang isip ko ay na kay Poknat. Madalang na kaming magkasama. And I guess, ako ang may problema. Palagi ko siyang naabutan sa bahay pero umuuwi din agad once na nakauwi na ako, after a date with Kirsten.

I missed my bestfriend.

To be continued...