Last update for tonight guys...may lakad si otor 😊 bukas ulit
Ernest
Mabilis na natapos ang kasal, ang reception at ngayon nga ay may konting inuman. Kaharap ko ang mga kaibigan ko at naupo sandali si Aiken para naman paunlakan kami. Kaharap din namin ang lalaking kausap kanina ni Poknat. Third cousin pala ito ni Aiken na taga province. Pero paano nito nakilala si Poknat...Tanong ko sa isip ko.
Maya maya pa ay nagkakatuwaan na at alam kong may amats na ako ng konti. Pero kaya pa.
"Hey guys. Baka masobrahan kayo sa inom" sabi ni Fenech ng lumapit ito sa amin, partikular lay Aiken.
"Don't worry, honey. Hindi naman lasenggero tong mga kaibigan ko" sagot naman nito Aiken.
"Micah" tawag ni Fenech kay poknat na nakikipag usal sa di kalayuan.
Nagustuhan ng lahat ang gown na ginawa niya. Simple but elegant, yan ang nadinig ko kanina lang na pinag uusapan ng iba and I'm just proud.
"Hi everyone" nakangiting bati nito sa lahat. Pinadaanan naman niya ako ng tingin at tipid na ngiti pwede na, kaysa naman kanina. Yun bang para akong may nagawang kasalanan. Samantalang siya tong nakikipag usap sa pinsan ni Aiken. Feeling close lang. Mahampas ko pa yung lalaking yon...sabay lingon ko sa pinsan ni Aiken at pinukol ng nakamamatay na tingin.
"Hi micah" bati pa nung lalaking kausap niya kaninang umaga.
"Hi Paolo" Ngumiti pa ito kainis 😡
"Ganda mo" dinig na dinig kong sabi ni Lorent kaya nalipat sa kanya ang inis ko.
"Lorent. If I were you. I'm going to shut my mouth. Someone is ready to kill you. You don't want to get killed, don't you?" sabi ni Aiken habang palipat lipa't ang tingin niya sa akin at kay Lorent.
"Selosong frog" napapailing na lang na sagot ni Lorent.
"Ano yon?" tanong ni Micah na may pagtataka.
"Wala lang yon. By the way, thank you girl. Lahat sila, nagandahan sa design mo" papuri ni Fenech.
"All for you. Sige maiwan ko muna kayong lahat. I need to change. Bye guys" saka ito tumalikod at iniwanan kaming lahat.
I excuse myself at sinundan ko si Poknat. Because we need to talk. Ang hirap kasi ng ganito, nagseselos ako pero parang ok lang sa kanya hindi niya ba ramdam. Umuusok na yung tambutso ko. Kanina pa.
"Poknat" Medyo malakas na tawag ko dito. Narinig niya naman ako at mabilis na bumaling paharap sa 'kin. Nasa tapat na siya ng pinto ng room namin.
"Oh, bakit? Susungitan mo na naman ako?" halatang inis siya sa 'kin kasalanan ko naman, pero anong magagawa ko, eh nagseselos nga ako. Hindi ba pwedeng magselos ang lalaki.
"Sorry. Wala lang ako sa mood kanina" pag apologize ko dito. Humarap ito sa pinto ng kwarto at ipinasok ang susi saka dumiretso sa loob kaya sumunod nalang ako. Medyo may mangilan ngilan kasing pinag titinginan na kami Hindi po kami LQ. Hindi pa kami lovers...for now!
Naupo ito sa dulo ng kama at isa isang inalis ang flat shoes nito.
"Sorry na. Kausapin mo na ako please!" Sabi ko while using my charm.
"Kung mag so-sorry ka. Pwede ba yung hindi ganyan. Yung hindi ka lasing" inis na sagot nito.
"Hindi ako lasing. Naka shot lang. Sorry na Poknat. Please :')"
Magpa cute na ako. Bahala na. Baka sakaling effective sa kanya.
Hinawakan ko ang mga palad nito at marahang pinisil.
"Bakit ba kasi ang sungit mo kanina?" usisa nito habang nakatitig sa muka ko.
"Nagselos kasi ako sa kausap mo kaninang umaga" pag amin ko.
"Sino?" salubong ang kilay na tanong nito.
"Yung pinsan ni Aiken. Siya yung kausap mo kaninang umaga" sagot ko dito.
"Si Pao?" Patanong na sagot naman nito.
"Malay ko kung ano pangalan non. Basta yung lalaking mas matangkad ako at di hamak na mas gwapo" mayabang na sagot ko.
"Wow----yabang mo din Poknat. Porket gwapo, artistahin. Makapang lait lang eh ano" sabay kurot sa pisngi ko.
"So gwapo ako!" malawak pa sa dagat ang ngiti ko.
"Ewan ko sayo. Tabi nga. Mag bibihis ako" imbis na umalis ay hinila ko siya at mahigpit na niyakap.
Nagpumiglas ito mula sa pagkakayakap ko.
"Poknat ano ba! Bitiwan mo 'ko. Lasing ka" pilit nitong inaalis ang kamay kong nakayakap sa kanya.
"Hindi nga ako lasing. Nakainom lang ok. Matino ako" sagot ko dito "and please. Just stay in my arms" pakiusap ko, tumigil naman ito sa pagpupumiglas.
Masuyo kong hinaplos ang buhok niya habang nasa mga bisig ko.
"Mahal na mahal kita Poknat. Mahal na mahal. Ayaw kong mawala ka pa sa 'kin, hindi ko na kakayanin" sambit ko.
"Poknat" nag angat ito ng muka at ngayon ay nakatunghay siya sa muka ko.
"Alam ko, natatakot ka. I just want you---- to trust me. Hinding hindi kita sasaktan. Dahil mahal na mahal kita, noon pa"
"Poknat"
"I love you Micah Daenah" sabi ko.
"I.L.O.V.E.Y.O.U" ulit ko.
"I----
"Say it!" sabi ko.
"I----
"Come on babe. Please...say it" utos ko habang magkadikit ang aming mga ulo.
To be continued...
BINABASA MO ANG
Regrets from the past
Fanfiction08/05/18 -#59 highest rank under Fanfiction Bestfriend...karamay, kasangga. Pero paano kung marealize mong mahal mo pala siya?