Regrets from the past

Regrets : part 72

Micah

Mabilis kaming nagkasundo ni Eric. Palabiro din kasi ito. No dull moments nga pag nasa work kami. Yung tipong hindi kami nakakaramdam ng pagod.

Makwento

Masarap kausap

Magaan kasama

Hanggang sa hindi nalang namin namamalayan na days were not complete pag hindi kami nag uusap at nagtatawanan.

But those were purely friendship.

Mahal kasi naman ang mga taong nagmamay ari sa mga puso namin.

Ako kay babe at siya naman, though hindi parin sila ok ni Hope, alam kong mahal na mahal niya ito. Never a times na hindi niya nabanggit ang pangalan nito.

Phone call

Babe! - me

Hi babe, how's work - babe

Good. Nakauwi ka na? - me

Nope. I'm somewhere else - babe

Somewhere else?  Saan naman? - me

Look out - babe

Tumayo nga ako tumanaw sa blinds ng shop.

He's there. Nakasandal sa hood  ng kotse nito.

He wave at me ng makita niya ako.

So I waved back.

I ended up the call saka lumabas.

"Babe! Anong ginagawa mo dito?" tanong ko habang palapit dito.

"Sinusundo ka" sabay halik sa pisngi ko ng magkalapit na kami.

"Huh? Eh may kotse din naman ako di ba. Saka napalayo ka pa tuloy" malambing na paninita ko.

"Then leave your car here. Bukas, ihahatid kita" sagot naman nito.

"Ikaw talaga. Mapapagod ka lalo"

"Ayaw mo ba?" mukang nag tampo ito sa sinabi ko.

"Gusto. Ikaw lang naman ang iniisip ko. Ayaw ko lang na maging burden mo pa ako. Kaya ko naman kasi"

"Pagdating sayo, hindi ko mararamdaman ang pagod. Isang smile at kiss mo lang, bawing bawi na" paglalambing naman nito.

"Sweet naman ng babe ko" nakangiting sabi ko.

"Micah let's go----Oy Ernest. Sama ka" Si Eric.

"May lakad kayo?" tanong ni babe.

"Manlilibre daw siya ng dinner. Tara na" saka ko ito hinila sa kamay "Wait. Aling car ang gagamitin natin?"

"Let's use my car" sagot ni babe.

Doon na nga kami sumakay na tatlo. Sa backseat nakaupo si Eric. Kami naman ni babe sa unahan.

-

"Close na kayo no?" tanong nito while driving pauwi.

"I guess so. Madali kasi siyang pakisamahan. Makwento " sagot ko naman dito.

"Does he have a girlfriend? "

"Meron pero nag break muna yata sila. Sana nga magkabalikan sila. You know what, bestfriends din sila nung girlfriend niya" kwento ko.

"Why did they broke up?" tanong muli nito.

"Jealousy!" sagot ko.

"I see" tumango naman ito "Eh ikaw. If ever, you saw me with some random girls, will you be jealous?"

"It depends. If you're flirting with them. Syempre magseselos ako" walang pagsisinungaling na sagot ko.

"Hindi mo ba ako tatanungin kung seloso ako?" baling niya sakin.

"Ahm I think you are. Remember, nung nasa boracay tayo. You've got jealous kahit pa kaibigan mo si Lorent. Kahit nga kay Pao. But babe seriously, please don't get jealous kahit pa may makita kang may kasama akong lalaki"

"Why?---give me acceptable reason"

"Ang tagal kitang minahal. Ngayon  na tayo na. I won't let anyone na makasira sa kung anong meron tayo ngayon" sagot ko.

"So you mean! Matagal mo na akong mahal?" nanunuksong tanong nito.

"Hi-hindi ah"

"Huli ka na eh. Mahirap bang aminin na mahal mo din ako noon pa. Pero sayang no, kung naging matapang lang ako na sabihin agad sayo yung feelings ko, edi sana kasal na tayo ngayon"

"Everything happens for a reason babe. Tingnan mo ngayon, we're matured enough to handle our relationship. Kung noon mo pa sinabi, maybe hiwalay na tayo"

"Yeah. You've got a point.

-

"Goodnight babe" sabi nito saka humalik sa pisngi ko.

To be continued...

Short update...as in short update.

Pero babawi po ako...