Regrets from the past

Regrets : part 94

Last update before mag log out...

Puro hate comments ang nababasa ko kaya Salamat. It only means na kaya ko pala kayong dalin sa mundo ko hehe.

Hate me, bash me, get mad at me, left me. It's ok. Pero sigurado akong babalik kayo. Bakit?

Mahirap iwanan ang isang story na inumpisahan mo at hindi mo natapos.

Dahil sabi niyo, nasasaktan na kayo.

Tatalon na tayo sa kasalukuyan...the question is...are you ready sa panibagong chapter sa buhay ni Micah.

Na mis niyo siya hindi ba?

Seat back, relax.

Nagbabalik na siya :')
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ready!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Makalipas ang anim na taon...

Micah

"Mommy!" narinig ko palang ang boses niya ay napangiti na ako. He helps me to release my stress dahil sa trabaho.

"Hello there baby boy. How's school?" tanong ko dito saka kinalong sa kandungan ko. Kakagaling ko lang sa isang event kung saan pinakita ang mga new designs ko.

Pinag patuloy ko ang pagiging designer. Nahirapan ako sa umpisa, pero dahil sanay na ako ay madali ko ding nakuha ang gusto ng mga tao. Lalo na dito sa US.

"Don't forget mommy, you need to attend our family day this week with daddy" paalala nito.

"Of course. How can I forget if you always reminded me" sabay halik sa pisngi nito.

"Hey there" bati ni Eric na nasa bungad palang ng pintuan. Nakangiti habang pinagmamasdan kami .

"Daddy" sabay takbo nito sa daddy niya at kinarga naman  ito ni Eric.

"How's your day huh?" katulad ko ay panay ang halik nito sa pisngi ni Quen.

"I'm good daddy. Let's eat. I'm hungry" bumaba ito at nananakbong nagtungo na sa kusina. Kung saan naka ready na palagi ang table pagdating namin. May dalawa kaming kasambahay. Si manang Lorie at Beverly. Si Beverly ang Yaya nito. At si Lorie naman ang all around sa bahay.

Hindi ganon kalakihan ang tinitirhan namin kaya hindi ganon kalaki ang nililinisan nito.

"How's work?" ako naman ang tinanong nito saka naupo sa tabi ko.

"Good. Kakagaling ko lang sa event and I think, ok naman.  Mukhang pasado naman ang new designs ko" nakangiting sagot ko dito.

"That's good. Are you free this week? May family affair kasi si Quen" tanong nito.

"Yes I am. And don't worry, alam ko na yon. He always remind me paano ba naman" naiiling na sagot ko.

"Kulit niya no"

"Mom, dad. Let's eat" tawag ni Quen na nasa kitchen.

"Let's go" sabi nito saka ako inalalayang tumayo.

-

Ernest

"Dad. I'm hungry"

"Kiss me first para makakain na tayo" utos ko kay Ashia.

"Ok daddy" sabay halik nito saka  pisngi ko ng paulit ulit.

"Wow. That's sweet. Let's go. Where's grandma?" tanong ko dito habang pababa kami ng hagdan.

"Nasa kitchen. She cooked pancakes for me"

"Only for you. What about me?" kunwaring nagtatampong tanong ko.

"Of course, I will share it to you daddy. I love you daddy" sabay yakap nito sa binti ko.

Binuhat ko ito saka niyakap.

"Love you too baby Ash" I called her Ash instead of Ashia.

"Morning" bati ni mom na busy parin sa kitchen.

"Morning mom" saka humalik sa pisngi nito. Katulad ko ay nag kiss din si Ash kay mom.

Natutunan din ni mom na tanggapin si Ash sa paglipas ng panahon.

Hindi na kami magkasama ni Heidi. Months after she gave birth, nakipag usap ako dito with my mom.

She's now working sa isang cosmetics company. She pays visit kay Ash kapag libre ito. Malayo kasi ang workplace niya sa bahay namin.

Natutunan ko ding tanggapin si Ash bilang tunay na anak ko.

She was so sweet. Palaging nakayakap. Nakahalik. And when I'm tired from work, lalapitan niya ako at kahit na hindi niya kaya, she will untie my shoelace at aalisin ang sapatos ko. Siya din ang nag aabot ng bihisan ko. At kapag nakahiga ako,  yayakap na nito at maglalambing. Kaya minahal ko ito ng totoo sa puso ko.

"Ernest. Next month ay pauwi na ang ate Loraine mo with your dad" sabi ni mom na nakatayo sa bungad ng pinto ng kwarto ko.

"What about her fiance?" tanong ko. Loraine is getting married at gusto niya na dito sa Pinas sila ikasal. Three years bago nila pinlano na mag settle down. And I can't believe, si Lorent pa ang soon to be husband nito.

"Susunod daw si Lorent.  May tinatapos  lang daw na trabaho"

"Eh yung family ni Lorent?" usisa ko pa.

"Sabay sabay na daw sila nila Lorent. Kasama din yata yung ibang pinsan nito na abay sa kasal"

"That's good. Can't wait to see her getting married" nakangiting sabi ko.

"Eh ikaw, kailan?" tanong nito na nagpabalik sa lungkot ko na matagal ko nang pinilit kalimutan.

After all this years, hindi ko parin siya nakakalimutan. Siya parin ang mahal ko kaya nga ni hindi ko nagawang mag hanap ng iba. Hindi ako nag girlfriend o nag asawa.

If we're not meant for each other, hindi di ko nalang hahayaang mapunta sa iba ang pagmamahal ko.

It will stay only for her.

Siya lang ang babaeng pakamamahalin ko.

"You know my answer mom. It will always been her"

"O sige na. Bababa na ako" saka nito isinara ang pintuan sa kwarto.

To be continued...